อุ่นไอใต้แสงจันทร์

คีตกานท์

แสงทาบทาราตรีที่ฟ้าใส
อบอุ่นไอได้พักบนตักหนุน
แอบอิงใกล้ได้ชิดหอมละมุน
ทั้งไออุ่นกรุ่นฟุ้งจวนรุ่งสาง
   แว่วลมพัดกอไผ่ให้ไหวโยก
ดั่งซอโศกขับกล่อมมิยอมห่าง
ระริกพริ้วใบไหวให้ไหวคราง
เห็นนวลนางพรางยิ้มพี่อิ่มใจ
   อีกนานไหมราตรีจะหนีหาย
ให้พี่ชายได้นอนพักจนหลับใหล
กลัวนะกลัวห่างร้างกลัวห่างไกล
กลัวว่าใครหนุนตักเจ้าทั้งเช้าเย็น
   ตะวันยอทอแสงแดงระยับ
เปล่งแสงจับคุ้งฟ้าพร่าพรางเห็น
ขอหนุนตักพักคลายจนสายเพล
มองผ่านเพ็ญใกล้ลาลับไปกับดาว
   วิหกน้อยค่อยโผผินบินสู่ฟ้า
จากผืนป่าท้าแรงลมที่พรมหนาว
ดั่งตัวพี่จากนวลไปชั่วคราว
กลัวจะร้าวพราวไหวกับสายตา...				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    28 เมษายน 2552 09:06 น. - comment id 978187

    โรแมนติกนะคะ ได้นอนหนุนตัก ^_^
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • บพิตร

    28 เมษายน 2552 15:19 น. - comment id 978390

    หวัดครับคีตกานท์
    แวะมาชื่นชมครับ
    อบอุ่นจริง ๆ 
    ขอเป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์งานต่อไปครับ
  • ใจปลายทาง

    28 เมษายน 2552 20:29 น. - comment id 978487

    ช่างจินตนาการ แวะมาเยี่ยมค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน