อยากจะกลับ ไทยแลนด์ แดนสยาม มิถึงยาม ต้องอยู่ สู้ฝันใฝ่ สักวันคง หวนคืน ผืนดินไทย ที่ห่างไกล จำจาก พลัดพรากมา ด้วยฝันใฝ่ ในฝัน สักวันหนึ่ง ล่วงลุถึง ฝั่งฝัน อันเสาะหา จะหวนคืน ผืนดิน ถิ่นธารา สู่ท้องนา บ้านไร่ เขตชายแดน ยามนี้ไทย ร่มเย็น เห็นอีกหน หลังวกวน วุ่นวาย เหนื่อยหน่ายแสน กลับคืนมา อาทร มิคลอนแคลน สามัคคี แน่นแฟ้น ภักดิ์แผ่นดิน บรรพชน ก่อนเก่า เฝ้ารักษา สู้อุตส่าห์ พิทักษ์ รักษาสิน สละเลือด และเนื้อ เพื่อธานินทร์ สยามินทร์ เทวา เป็นพยาน หวังใจว่า ครากลับ คืนรับขวัญ จะเป็นวัน คืนสุข สนุกสนาน ได้พบหน้า น้องพี่ ที่จากนาน จะกราบกราน แม่พ่อ ก่อชีวัน บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๕ เมษายน ๒๕๕๒
25 เมษายน 2552 06:47 น. - comment id 976984
ไมมีแผ่นดินไหน อบอุ่นเท่ากับบ้านเราจริงๆค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ
25 เมษายน 2552 10:49 น. - comment id 977018
สวัสดีวันหยุดค่ะ คิดและตั้งใจไว้แบบนี้เหมือนกันค่ะ ที่ใดสงบที่นั่นจะพบพระธรรมนำทางค่ะ อยากใช้ชีวิตที่สงบและเรียบง่าย อยู่ท่ามกลางธรรมชาติค่ะ เขียนกลอนได้ดีจังค่ะ
25 เมษายน 2552 18:06 น. - comment id 977162
ขอให้สงบจริงๆนะคะพิมจาได้สบายใจแค่นี้สยามก็หมองหม่นน่าดูแระค่ะ
26 เมษายน 2552 14:06 น. - comment id 977368
สยามจะสงบ ถ้าสยบพวกขายชาติได้ แต่มีมากเหลือเกินตอนนี้
26 เมษายน 2552 14:39 น. - comment id 977380
คนมองไกลมา อาจเห็นว่าสงบ คนอยู่ยิ่งกว่าคำว่าใกล้ อาจเห็นว่าวุ่นวาย คนอยู่ตรงกลาง ย่อมปลงในอนิจจัง สงบ วุ่นวาย ขาว ดำ สูง ต่ำ สลับร่ำไป แล้วปล่อยวาง
26 เมษายน 2552 23:17 น. - comment id 977543
สวัสดีค่ะ ไทยนี้รักสงบ.. แต่ถึงรบไม่ขลาด ฯลฯ
27 เมษายน 2552 09:42 น. - comment id 977632
ยามได๋กะอยากอยู่นี่จ้า บ่อยากไปไสเลยจ้า