เสรีใดไหนเล่าเท่าเสรีจิต จินตนิมิตสู่แดนดวงดอกไม้หวาน สู่สวรรค์บ้านนาดั่งวิมาน ลบลารานยามโศกเศร้าในหนาววัน หลับตานึกรำลึกถึงสายธารใส แมกไม้ไพรพะยอมป่าหม่นเมฆฝัน แลเห็นสายแสงทองดวงตะวัน เย็นแสงจันทร์พร่างพรายโลมไล้รวง ขอจุมพิตใบไม้หอม แล้วหลอมดวงใจสู่ไพรสรวง เก็บมาลัยเดือนดาวร้อยเรียงดวง คล้องขวัญทรวงประดับประทับใจ จิตดวงงามแจ่มพร่างกระจ่างยิ่ง สู่ความจริงกว่าจริงสว่างไสว อิสระรู้วางว่างหนทางไกล พบโลกไพรเงียบงามนิยามชีวิต....
22 เมษายน 2552 23:30 น. - comment id 975852
มาเยี่ยมสวนอักษรตอนยามดึก ในห้วงนึกงามคำย้ำไพรสณฑ์ เป็นสัมพันธ์ควั่นฟ้า ป่าและคน หลบสับสนจุมพิตป่า....สง่างาม... . สั้นกระชับ เปี่ยมสาระ และงดงามใน บทกลอน ครับ คุณ พุด...
23 เมษายน 2552 07:17 น. - comment id 975874
บทกลอนอ่อนพลิ้วหวานซึ้งดีจัง หลอมดวงใจสู่ไพรสรวง ป่าคือสวรรค์นะคะ คุณพุด อรูนสวัสดิ์ตอนเช้า 7.16 น. ค่า
23 เมษายน 2552 12:03 น. - comment id 975995
สวัสดีค่ะ อ่านแล้วมีความสุขดีจังคะ ภาพที่สบายตามากๆ ก็ภาพที่1 ค่ะที่ไหนเหรอคะ ชอบจังเลย
23 เมษายน 2552 12:31 น. - comment id 976006
คนกุลา... ซึ้งใจค่ะ ที่มาเยี่ยมเยือน
23 เมษายน 2552 12:38 น. - comment id 976010
คุณกันนาคะ ใช่แล้วค่ะ ดินน้ำฟ้าป่าเขาคือธรรมชาติ ที่จักฝากสัจจธรรมแด่เราทั้งมวลค่ะ
23 เมษายน 2552 12:45 น. - comment id 976016
น้อง somebody คะ ภาพทุ่งนาริมทะเลสาบงดงามนะคะ พี่พุดชอบทะเลสาบค่ะ เป็นภาพจากต่างประเทศค่ะ
23 เมษายน 2552 20:16 น. - comment id 976172
ไม่มีจิตใดอิสระเท่าจิตเราจริงๆค่ะ แต่งได้เพราะมากรูปประกอบกลอนสวยดีค่ะ เอารูปใหญ่ๆอย่างนี้เข้ายังไงค่ะอยากทำเป็นบ้า บ้างถ้าไม่รบกวนช่วยสอนหน่อยน่ะค่ะ
23 เมษายน 2552 20:19 น. - comment id 976174
ชอบธรรมชาติเหมือนกันค่ะเวลานึก แล้วรู้สึกสบายใจแช่มชื่นคิดอะไรไปเรื่อยๆค่ะ ขอบคุณที่เข้าไปให้กำลังใจเสมอๆน่ะค่ะ