.. เราต่างอยู่ที่จุดสุดปลายฟ้า เพิงขอบผาแห่งว้าเหว่ทะเลฝัน กลางแสงแดดแผดกล้ากลางตาวัน กลางคืนจันทร์พราวพร่างสว่างเพ็ญ . อาจอยู่เพียงคนเดียวเปลี่ยวกลางโลก กลางวิโยคห่างไกลไม่ได้เห็น กลางหิมะม่านหนาวร้าวลำเค็ญ กลางหลืบเร้นร่มลมร้อนร่อนทุรน . หรืออยู่ท่ามทุ่งกว้างว่างโล่งลิบ หรือท่ามปริบโปรยปรายปรอยสายฝน หรือท่ามทุกข์สุขเศร้าเหงากมล รู้มีคนรอสื่อแสนสุดแดนไกล . รอสื่อสารภาษามายาภาพ กวีกาพย์กานท์กลอนอักษรใส ส่งสื่อสารผ่านฝันต่างวันวัย สื่อสายใยสานฟ้ามาหากัน . ต่างก็สร้างสะพานฟ้าข้ามมานี่ เพื่อพานพบคนดีจากที่นั่น โยงเยื่อใยยิ่งใกล้ชิดสนิทพลัน ลบรอยฝันต่างใจในวันวาน . เอาความฝันและดินสอมาทอรุ้ง เอาความมุ่งหมายผสมอารมณ์หวาน เอาความคิดจิตจินตนาการ เอาสะพานคำเคี่ยวควั่นเกลียวกลม . ก่อเกิดเป็นมิตรภาพอาบปลายฟ้า อาบทะเลเวลาห้วงฟ้าห่ม อาบสะพานรุ้งพรางฝนพร่างพรม อาบอิ่มชมขวัญเจ้าราวพบจริง . ส่งสื่อสารกำลังใจไปบอกกล่าว กอบเก็บดาวกำลังใจสดใสยิ่ง ยามกำลังใจสับสนบนโลกจริง สร้างแหล่งพิงกำลังใจพักให้กัน . โอ้บ้านกลอนอาวรณ์หวังพบครั้งนี้ ดั่งทิวาเยือนราตรีที่พบขวัญ น้ำตาใจเมื่อไหวพร่าตามตาวัน น้ำตาจันทร์จึงไหวหวาม....ยามต้องลา . ..........................
คนกุลา 22 เม.ย. 2552 03:28 น. - ID 125271 
2920
14
0
22 เมษายน 2552 06:29 น. - comment id 975395
สวัสดียามเช้าค่ะ.. ในโลกอออนไลน์ มีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่งดงาม..มีมิตรภาพที่อบอุ่น เราได้เรียนรู้ ได้รู้จักสิ่งต่างๆมากมาย จากโลกออนไลน์ แต่โลกอนไลน์ ก็คือดาบ 2 คม ดีๆนีเอง อยู่ที่เรารู้จักใช้มันค่ะ... กลอนเพราะ และมีความหมายดีค่ะ...
22 เมษายน 2552 07:33 น. - comment id 975403
หน้าส่วนตัว
งานของคุณชุดนี้ ทำให้นึกถึงกลอนเก่าที่อัลมิตราเคยเขียนไว้เมือปี 50 ชื่อกลอนว่า "น้องชายที่รัก" เหตุเกิดจากการออนไลน์เช่นกันค่ะ
๏ ทั้งทั้งที่เขาระบุอายุต่าง
ซ้ำไกลห่างแดนดินถิ่นอาศัย
รู้ทั้งรู้แต่ถลำเกินทำใจ
ตกหลุมรักจนได้เบรคไม่ทัน
เถอะมาฟังเรื่องราวอันเศร้าสร้อย
เรื่องหนุ่มน้อยที่พันพัวกับตัวฉัน
ซึ่งปรากฏบทกลอนย้อนนานวัน
กลายเป็นความผูกพันนิรันดร
ตราตรึงจิต"มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า"
ทุกเพลาห่วงใยมิไถ่ถอน
แม้บางทีตัวฉันถูกบั่นทอน
เขารับรู้ทุกตอนในร้อน-เย็น
คราร้องไห้ใจโรยเรี่ยวแรงล้า
เขาก็มาปลอบใจให้ความเห็น
คราเพลี่ยงพล้ำยังอำนวยช่วยประเด็น
ยามยากเข็ญเขาหยัดอยู่เคียงกาย
กระทั่งฉันเผลอไผลไม่ยั้งจิต
และเริ่มคิดลามปามเบี่ยงความหมาย
ลืมตระหนักศักดิ์แท้แค่.."น้องชาย"
แอบเอียงอายบางคราหลงคารม
เขาเพรียกพร่ำซ้ำซ้ำย้ำ.."พี่สาว"
ฉันปวดร้าวหัวใจคล้ายขื่นขม
รักที่ผิดระบบแบบต้องแอบตรม
โทษสาสมตัวอย่างรักข้างเดียว
เขายังคงยิ้มแย้มยามเยี่ยมเยือน
และดูเหมือนเขานั้นมิทันเฉลียว
"ว่า..พี่สาวทุกข์หนักเพราะรักเชียว
เห็นเขาเกี้ยวสาวอื่นยากฝืนใจ"
เฝ้าเก็บกดอดทนจนอัดอั้น
รักของฉันจะวางลง ณ ตรงไหน
ถ้าเขารู้ว่าจิตฉันผันแปรไป
จะมีผลกระทบไหมในไมตรี
จาก"น้อง-พี่"พลิกเพี้ยนเปลี่ยนเป็นรัก
หากอกหักตัวฉันคงขวัญหนี
ทนกล้ำกลืนมิกล้าเอ่ยพาที
เนิ่นนานปีเก็บงำไว้ในอุรา
อยากให้เขาเข้าใจในดวงจิต
ที่ฉันคิดหลงใหลใฝ่ปรารถนา
แม้เขานั้นแน่วนิ่งและเฉยชา
เหมือนเจตนาเกี่ยวข้องแค่ "น้องชาย" ๚ะ๛
หากใครที่เคยอ่านหนังสือการ์ตูนเรื่องเจ้าสาวซาตาน Bride of Deimos
คงรู้จักเดมอสและวีนัส เดมอสซาตานผู้ต้องคำสาป วีนัสผู้ที่อดทนรอเดมอสในบึงนรก
เหตุใดวีนัสจึงโศกเศร้าและรู้สึกเจ็บปวด ยามที่รู้ว่าเดมอสสนใจมนุษย์สาวมินาโกะ
เดมอสเองก็เช่นกัน คงมีความรู้สึกที่ไม่แตกต่างจากวีนัสเท่าไหร เขารู้สึกสับสน
ตอนจบ เดมอสยังคงมั่นและปักใจต่อวีนัส ..กระทั่งยอมเผาหัวใจตนเอง
แต่ไม่ยอมเผาผีเสื้อขาวที่ถูกขังไว้ในกล่อง วีนัสคือผีเสื้อขาวที่ถูกจองจำในนั่นเอง
เดมอส.. น้องชายสุดที่รักของวีนัส ไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่า ..
มินาโกะ คืออีกภาควิญญาณของวีนัส
เดมอสต้องผ่านบททดสอบครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต บททดสอบแห่งความรัก
เมื่อมินาโกะบอกกับเดมอสว่า "หากรักจริงก็ขอให้เผาสิ่งที่อยู่ในกล่อง "
ครั้นเมื่อเดมอสถามกลับไปว่า "มีสิ่งใดอยู่ในนั้น"
มินาโกะตอบอย่างไม่ยินดียินร้ายว่า "ก็แค่ผีเสื้อขาว ..เท่านั้นเอง"
และแล้วเดมอสก็ตัดสินใจในทันที เดมอสเผาหัวใจของตนเอง โดยไม่ยอมทำลายวีนัส
วีนัส..ผู้ที่เป็นยิ่งกว่าพี่สาว ส่วนหนึ่งแห่งอณูหัวใจของเขา
แต่ .. อัลมิตราไม่ใช่วีนัส และเขาก็ไม่ใช่เดมอส
ส่วนมินาโกะเองก็อาจจะเป็นใครอื่น ๆ
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
22 เมษายน 2552 07:59 น. - comment id 975409
กลอนเพราะค่ะ ขออนุญาตยืมพื้นที่คุยกับคุณอัลมิตราหน่อยนะคะ เรื่อง น้องชาย อ่านแล้วกระทบใจว่าทำไมช่างตรงกับตัวเรา ได้ข้อคิดสอนใจมากค่ะ แต่เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปได้ แบบวูบมาแล้วก็วูบไป เพราะเรามีการงาน ความรับผิดชอบ ความห่างไกลกันคนละขอบฟ้า ขอบคุณทั้งคุณคนกุลา และคุณอัลมิตรา
22 เมษายน 2552 09:22 น. - comment id 975477
สวัสดีค่ะ การใช้มิตรภาพ... ขึ้นอยู่กับคนใช้ ว่าจะใช้เพื่ออะไร? และควรรู้ว่าใช้อย่างไรให้เกิดประโยชน์ และไม่ก่อโทษแกตันเอง และผู้อื่น...
22 เมษายน 2552 09:53 น. - comment id 975501
สวัสดีค่ะมิตรภาพมีอยู่ทุกหนแห่งบนโลกนี้นะคะ
22 เมษายน 2552 10:27 น. - comment id 975543
มิตรภาพ.".ซ่อนโลกออนไลน์ มีทั้งมิตรแท้ มิตรเทียม ใช้ใจคบและจบด้วยวิจารณญาณของเรา ก็จะพบความจริงใจค่ะ..
22 เมษายน 2552 11:19 น. - comment id 975598
เข้ามาแล้วคุ้มค่ะคุณกุลา อ่านคอมเม้นผู้รู้ทั้งนั้นเลย
22 เมษายน 2552 11:46 น. - comment id 975612
ขอบคุณที่มาเยี่ยม และออกความเห็นครับ คุณกิตติกานต์ . โลกออนไลน์เป็นคล้ายดาบสองคม อยู่ที่ผมและคุณจะหมายใช้ด้านไหน แต่มิว่าจะเห็นเป็นเช่นไร ต้องช่วยกันให้ใช้ในด้านดีดี...ให้มากเข้าไว้มั๊ง ครับ
22 เมษายน 2552 11:56 น. - comment id 975618
ขอบคุณสำหรับความเห็นและกลอน งามๆ มากสาระ ที่นำมาแลกเปลี่ยนกัน ครับ . คุณอัลมิตรา . ไม่ว่าใครๆจะชอบหรือไม่ชอบโลกออนไลน์ แต่การขยายตัวของผู้ใช้ อินเทอร์เน็ท ในเมืองไทยและในโลกก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว . เหตุการณ์ต่างๆทั้งดีทั้งร้าย ที่เกิดโดยผ่านหรือมีส่วนผ่านการสื่อสารสัมพันธ์ แรกเริ่มต้นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ท มีเพิ่มมากขึ้น อย่างรวดเร็วยิ่ง ไม่ใช่ในอัตรา บวก แต่เป็นอัตราทวีคูณ . ไม่มีใครทำให้พฤติกรรมบนโลกออนไลน์เป็นบวกได้ทั้งหมด แต่จะทำอย่างไรให้โลกออนไลน์ มีด้วนบวกให้มากขึ้น และมีด้านอันตราย ลดน้อยลง ทั้งต่อสังคมและตนเอง...ครับ .
22 เมษายน 2552 11:59 น. - comment id 975622
ขอบุณที่มาเยี่ยม ครับ คุณอนงค์นาง และขอบคุณสำหรับ ความคิดเห็นดีๆ ที่ฝากไว้ ครับ
22 เมษายน 2552 12:07 น. - comment id 975630
ขอบคุณสำหรับการมาเยี่ยมเยียนและบอกเล่าเรื่องราวและความคิดเห็นดีๆที่ฝากไว้ ครับ คุณ อนงค์นาง ครับ ผมเห็นด้วยแบบนั้นเช่นเดียวกัน ครับ
22 เมษายน 2552 12:08 น. - comment id 975631
เราก็ได้เพื่อนดีๆ จากอินเตอร์เน็ตหลายคนน่ะ :) อืม..ได้ความรู้ข้อมูลเพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องเดินทางไปห้องสมุดเหมือนเมื่อก่อนด้วยล่ะ
22 เมษายน 2552 12:10 น. - comment id 975633
คุณแมงกุ๊ดจี่ ครับขอบคุณที่มาเยี่ยม และ เห็นตรงกับคุณ นั้นแหละ ครับ . นอกจากนั้น บรรดาผู้รับผิดชอบก็ต้องทำให้โลกออนไลน์มีประโยชน์ให้มากๆยิ่งขึ้น ด้วย ครับ..... สวัสดี ตอนเที่ยง นะครับ
22 เมษายน 2552 12:13 น. - comment id 975635
สวัสดี ครับ คุณ somebody ใช่ครับ เห็นด้วยเต็มที่เลย ครับ
22 เมษายน 2552 12:17 น. - comment id 975639
ขอบคุณ ครับ ครูพิม ที่มาเยี่ยมและคอมเม้นท์ไว้ แบบผู้มากประสบการณ์ ...
22 เมษายน 2552 13:25 น. - comment id 975656
จากการอ่านคุณคนกุลา พุดพัดชา ค้นพบว่าทัศน ในการมองโลกแลชีวิตเราคล้ายคลึงกันค่ะ พุด..รจนางาน ณ..ร่มรักเรือนไทย เรือนธรรม เรือนทอง ณ ที่แห่งนี้มานานหลายปีค่ะ เคยนับจำนวนคลิ๊กผู้อ่านงาน เป็นล้านแล้วอิอิ ทำให้ได้ชื่นใจ ที่เราได้ทำสิ่งที่รักค่ะ ดีกว่าหายใจไปวันวัน รักงานคุณมากมาย รักภาษาละมุนละม่อมละเมียดค่ะ
22 เมษายน 2552 14:14 น. - comment id 975670
คุณ พุด ครับ ขอบคุณ ที่ให้เกียรติ หวังว่าคงจะได้มีโอกาส แลกเปลี่ยนงานกันต่อๆไป ครับ . ผมเองก็ชอบงานของคุณพุด ครับ แล้วคงได้ติดตามและไปค้นงานเก่าๆ ทะยอยอ่าน ครับ
22 เมษายน 2552 15:59 น. - comment id 975702
ท่ามกลางสังคมเมืองที่แสนจะวุ่นวาย โลกออนไลน์อันสลับซับซ้อน ในบางมุมสงบ ก็ดูคล้ายยังคงพลุกพล่านในกระแสสนทนาผ่านบอร์ด ตรงนี้เองที่บังเกิดสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ดี และสิ่งที่พึงระวัง ชีวิตประจำวันของอัลมิตรา..โดยสายงานแล้วผูกพันกับคอมพิวเตอร์ อยู่กับคอมพิวเตอร์ทุกวี่ทุกวัน..จนลืมภาษาที่มนุษย์ปกติใช้สนทนากัน บางทีก็รู้สึกไม่อยากปฏิสัมพันธ์กับผู้ใด และอยากมีสถานที่สงบ ๆ ส่วนตัว ที่จริงแล้ว การหามุมสงบส่วนตัว สามารถทำได้ตลอดเวลานะ อยู่กลางตลาด อยู่ในห้าง อยู่ในท้องถนน ก็สามารถปลีกวิเวก(ทางใจ) ได้ แต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ สิ่งเร้ามีมากมาย จึงทำให้หัวใจจำต้องถูกกระทบไปด้วย เออ นี่ .. มาคุยกับคุณแบบนี้ ก็ตลกดีเนอะ ถ้าไง ก็ถือเสียว่า คนบ้ามาบ่นให้คุณฟังละกัน ... ฮาดี วัน ๆ คุณทำอะไรบ้างเนี่ย นอกจากเขียนกลอนแล้วเปิดเน็ต
22 เมษายน 2552 16:00 น. - comment id 975703
คุณกุ้ง ครับขอบคุณครับที่มาเยี่ยม ประโยชน์แบบคุณว่า ผมก็ว่าสำคัญ เพราะเดี๋ยวนี้การค้นคว้าเรื่องต่างๆทำได้ง่ายขึ้นมาก ครับ
22 เมษายน 2552 16:53 น. - comment id 975722
มิตรภาพมีอยู่ทุกหนแห่ง หากแสดงตัวตนให้คนเห็น ยื่นความสุขและจริงใจใส่ประเด็น ร้อนหรือเย็นเห็นทุกเมื่อหากเชื่อใจ แวะมาอ่านงานกลอนมีคุณภาพค่ะ
22 เมษายน 2552 17:31 น. - comment id 975730
สาวบ้านนา หรือ พุดพัดชา ฝากให้อ่านดูนะคะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem115949.html
22 เมษายน 2552 18:44 น. - comment id 975740
ไปอ่านมาแล้ว ตามที่แนะนำชอบมากที่สุด ครับ ขอบคุณ ที่แนะนำ ครับ คุณ พุด
22 เมษายน 2552 18:45 น. - comment id 975743
คุณแก้วประภีสสร ขอบคุณที่มาเยี่ยมและเอากลอนงามๆมาแจม ครับ
22 เมษายน 2552 20:21 น. - comment id 975811
ครบสามปีที่ Online ได้คบหา
ได้พูดจาคุ้นเคยกันผ่านอักษร
MSN Messenger เจอก่อนนอน
เสียงตามสายโทรออดอ้อนวอนอยากเจอ
ไม่เคยพบสบตาสักคราหนึ่ง
ยังคิดถึงห่วงใยให้เสมอ
จะมีไหมสักวันฉันและเธอ
ได้พบเจอสบตาสักนาที
..................คิดถึงจัง.......................................
๘ มกราคม ๒๕๔๘
กลอนนี้แต่งไว้ นานแล้ว ณ.เวลานี้ ใจปลายทางก็ยังโทรคุยกับเขาอยู่ แต่ยังไม่เคยเจอหน้า
หลงไหลในตัวอักษร แล้วผูกพัน
22 เมษายน 2552 20:40 น. - comment id 975813
คือสิเน่ห์ออนไลน์ที่ได้พบ รู้จักคบหาทายทัก ผูกพันประทับใจอยากรู้จัก ไร้อุปสรรคมากั้นกาง . ขอให้มีความสุข กับมิตรภาพอาบฟ้า หล้าโลกแห่งสายใย นะครับ คุณใจปลายทาง ครับ
22 เมษายน 2552 20:48 น. - comment id 975816
เง้อออออออออออออ ! ตอบข้ามไปอ่ะ รอคำตอบอยู่เนี่ย น๊านนนน นาน
22 เมษายน 2552 23:07 น. - comment id 975848
โอ๊ะ..โอ๋..ก็ตอบไปตั้งแต่ คห.ที่ 9 แล้วนี่ ครับ ว่า ขอบคุณสำหรับความเห็นและกลอน งามๆ มากสาระ ที่นำมาแลกเปลี่ยนกัน ครับ . คุณอัลมิตรา . ไม่ว่าใครๆจะชอบหรือไม่ชอบโลกออนไลน์ แต่การขยายตัวของผู้ใช้ อินเทอร์เน็ท ในเมืองไทยและในโลกก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว . เหตุการณ์ต่างๆทั้งดีทั้งร้าย ที่เกิดโดยผ่านหรือมีส่วนผ่านการสื่อสารสัมพันธ์ แรกเริ่มต้นบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ท มีเพิ่มมากขึ้น อย่างรวดเร็วยิ่ง ไม่ใช่ในอัตรา บวก แต่เป็นอัตราทวีคูณ . ไม่มีใครทำให้พฤติกรรมบนโลกออนไลน์เป็นบวกได้ทั้งหมด แต่จะทำอย่างไรให้โลกออนไลน์ มีด้วนบวกให้มากขึ้น และมีด้านอันตราย ลดน้อยลง ทั้งต่อสังคมและตนเอง...ครับ . ผมตอบแบบนี้เพราะมองว่า คนจำนวนมาก รวมทั้งเรื่องของคุณอัลมิตรา ด้วย อาจทำให้คนมองเรื่องออนไลน์แต่ด้านไม่ดี ผมอยากให้มองด้านดี ของออนไลน์ให้มากขึ้นนะครับ ส่วนบางประเด็น ไม่ได้ตอบในรายละเอียด เพราะ ไม่รู้ นะครับ . น่า นะ ยิ้ม หน่อย น่า....คุณ อัลมิตรา...ครับ
23 เมษายน 2552 05:55 น. - comment id 975858
เราพบมิตรมากมายภายในโลกออนไลน์นี้ แม้นจะไม่ได้เจอหน้ากันก็ตาม มีทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีซ่อนอยู่ รวมทั้งคนที่ดี และคนไม่ดีด้วย เราก็เลือกได้ กาลเวลา จะพิสูจน์คุณค่าของมันเอง คุณแต่งกลอนได้เก่งมากค่ะ
23 เมษายน 2552 07:44 น. - comment id 975876
แต่ความเห็นที่ 18 .. ยังไม่ได้ตอบ นี่นา ...
23 เมษายน 2552 12:40 น. - comment id 976012
โทษที ครับ มันซ่อนอยู่ comment เดียวมองเลยไป จริงๆ . ก็ดีครับ ไม่เป็นไร มีอะไรจะบ่นให้ฟัง ก็ดี ครับครับ เผื่อจะได้ช่วยกันคิด หรืออย่างน้อย ช่วยอย่างอื่นไม่ได้ ก็ช่วยรับฟังไง ครับ . ผมก็ปกติก็สอนหนังสือบ้าง เป็นที่ปรึกษาบริษัท บ้าง เป็นที่ปรึกษาองค์กรชาวบ้านบ้างครับ ขอโทษ อีก ครั้ง นะครับ คุณอัลมิตรา ครับ
23 เมษายน 2552 12:44 น. - comment id 976014
คุณช่ออักษราลี ครับ เห็นด้วยกับความเห็นตอนแรกเกี่ยวกับโลกออนไลน์ แตยังไม่ค่อยเห็นด้วยตอนหลังเกี่ยวกับก การเขียนกลอนของผมนะครับ . แต่ก็ชอบเขียน นะครับ ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะครับ
11 สิงหาคม 2552 14:22 น. - comment id 1025801
....มิตรภาพซ่อน...โลกออนไลน์..... โลกให้เราพบกันวันฟ้าสวย ระยับด้วยมิตรภาพอิ่มอาบฝัน จะอยู่ถิ่นดินใดแม้ไกลกัน มอบสัมพันธ์จริงใจมอบไมตรี ลานประตูหัวใจได้เปิดแล้ว บทเพลงแจ้วแว่วหวานห้วงกาลนี้ หอบความฝันหวานละมุนกรุ่นฤดี มาไว้ที่ห้องใจรอใจเยือน เพียงสื่อสารภาษามายาภาพ ดังเพลิงวาบในฤทัยใดจะเหมือน เพ้อคำนึงเดียวดายใต้ดาวเดือน ใบไม้เกลื่อนลมไหวในรายทาง ลมเอยลมรัก............... มาทายทักขวัญแก้วแล้วอย่าหมาง ร่ายลำนำข้ามฟ้าอย่าเลือนลาง เพียงกายห่างแต่ไมตรีมีให้กัน อยากสื่อสารกำลังใจไปบอกข่าว บอกเรื่องราวตำหนักพักพิงฝัน มีเราสองเคียงใกล้ใต้แสงจันทร์ เกินรางวัลกว่าโชคโลกออนไลน์ โลกให้เราพบกันวันแสนหวาน สานตำนานวรรณศิลป์อันยิ่งใหญ่ รวมศรัทธาความหวังตั้งมั่นไว้ เพื่อหวั่นไหวน้ำตาจันทร์ในวันลา .................................... ตั้งใจเขียนให้ครู..คนกุลา ฝีมืออ่อนหัดนัก แต่ก็อยากเขียนให้ ด้วยใจจริง
12 สิงหาคม 2552 17:04 น. - comment id 1026273
ผมก็เห็นเช่นั้นแหละครับ คุณริมธาร ว่าโลกออนไลน์ สามารถสร้างสรรค์อะไรได้มาก มาย รวมทั้งมิตรภาพ ของผู้คน ไปจนกระทั่งความรักและมิตรไมตรี ครับ
12 สิงหาคม 2552 18:51 น. - comment id 1026285
คะแนนก็น่าจะได้ถึง 75 คะแนนนะครับ
13 สิงหาคม 2552 07:52 น. - comment id 1026402
เกรด 3 งั้นแสดงว่า บทส่งท้ายยังไม่ได้เรื่องเเถมพิมพ์ผิดอีกตังหาก อิอิ ขอบคุณคำแนะนำดีดี นะค๊าฟ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
