จะห่างกันสักเพียงไหน จะไกลเท่าไหร่ไม่ไหวหวั่น จะผ่านไปอีกกี่ร้อยคืนกี่หมื่นวัน ก็ไม่ทำให้ฉันนั้นเปลี่ยนใจ เธอยังเป็นหนึ่งอยู่เสมอ ถึงแม้เราไม่อาจพบเจอและอยู่ใกล้ บางครั้งบางครา..ฉันอาจดูเหมือนว่าไม่ใส่ใจ แต่จริงๆ แล้วทุกความเป็นไป ยังมีเธออยู่ในใจตลอดเวลา
23 มีนาคม 2545 15:51 น. - comment id 42221
มั่นคงดีจ๊ะ ^O^
23 มีนาคม 2545 17:25 น. - comment id 42241
อึม อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยจ้ะ กลอนนี้ ใช่เลย เป็นกำลังใจห้กาดาษน๊า
23 มีนาคม 2545 20:36 น. - comment id 42260
เขียนดีค่ะ อ่านแล้วก็เข้าตัวเองเหมือนกัน
25 มีนาคม 2545 14:03 น. - comment id 42545
u have to wake up. In fact, nobody can not to wait.