สิ่งที่เจอแม้ร้ายแรงสักเพียงไหน อย่าหวั่นไหวหวาดกลัวและท้อถอย ยังมีใครอีกคนที่เฝ้าคอย ไม่คิดปล่อยให้เธอก้าวลำพัง ยามเหนื่อยหนักขอให้พักบ้างสักหน่อย อยากให้ปล่อยมันบ้างสิ่งที่หวัง พักไว้ก่อนแล้วค่อยเติมเพิ่มพลัง แล้วก้าวย่างเดินต่ออย่าท้อใจ คงไม่มีอะไรได้มาง่าย อย่าเพิ่งพ่ายยอมแพ้เข้าใจไหม ชีวิตคนอยากหลุดพ้นต้องดิ้นไป ต้องแก้ไขปัญหาที่เผชิญ ประสบการณ์ที่ผ่านจะช่วยสอน ช่วยลดทอนความขลาดกลัวและขวยเขิน สร้างให้เรากล้าแกร่งพร้อมก้าวเดิน อย่าเพิ่งเมินลดละความอดทน แล้วสักวันความสำเร็จจะมาถึง เป็นที่หนึ่งสำเร็จได้เพราะฝึกฝน เราเกิดมาใช่ว่าต้องอับจน หากอดทนเชื่อว่าต้องได้ดี
17 เมษายน 2552 15:23 น. - comment id 974064
สร้างกำลังใจให้ตัวเองและคนรอบข้างได้เช่นนี้ ความท้อแท้อยู่ด้วยไม่นานค่ะ
17 เมษายน 2552 16:27 น. - comment id 974078
เพียงพลิ้ว สวัสดีค่ะ ก็กำลังใจที่ดีที่สุดก็คือกำลังใจจากตัวเราเองไงคะ ดีที่สุดและสำคัญที่สุดด้วยนะ และก็พร้อมที่จะให้คนอื่นด้วยค่ะ
18 เมษายน 2552 01:02 น. - comment id 974203
ดาวตกจากฟากฟ้า สู่โลกาก็มากมี คืนผ่าน...พันราตรี ดาวยังมี...มากเหมือนเคย ความหวังก็เช่นกัน คงมีวันได้ชื่นเชย โลกงามยามเอื้อนเอ่ย ทุกข์ใดเลยขอให้คลาย
19 เมษายน 2552 20:13 น. - comment id 974552
หวัดดีครับ..คุณใครบางคน กลอนบทนี้..ตรงใจมากครับ..ชื่นชม นี่คือ..ความจริงที่พิสูจน์ได้ครับ....เยี่ยม มิ่งมิตร 19 เมษายน 2552
21 เมษายน 2552 13:40 น. - comment id 975020
กิตติกานต์ สวัสดีค่ะ ขอบคุณกำลังใจ ที่มีให้เสมอมา ซึ้งมากเป็นหนักหนา จากเพื่อนยาที่ห่วงใย ขอให้เพื่อนมีสุข และไร้ทุกข์มาชิดใกล้ สร้างความหวังสมดังใจ แม้จะไกลสำเร็จพลัน .............. ขอบคุณที่ทักทายกันและขอบคุณสำหรับ กำลังใจที่มีให้กันเสมอมาค่ะ มิ่งมิตร สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะ ดีใจค่ะ ที่ชอบ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยค่ะ