ฝนตกฟ้าร้อง.... เก็บตัวในห้องมิดชิด ประตูหน้าต่างปิดสนิท ไม่ได้ยินซักนิดเสียงใด ไม่ได้อยู่คนเดียว... อยู่กับความเปล่าเปลี่ยวหวั่นไหว ยิ่งฝนกระหน่ำยิ่งช้ำใจ ไม่เห็นคนไหนเปิดประตู รอฝนซา.... อีกนานไหมนะอยากรู้ เผื่อว่ามีใครมาแง้มดู คงเห็นฉันอยู่ในห้องนี้ พอฝนซา.... ความมืดบอกลาจากที่นี่ แล้วห้องสว่างในทันที ผู้คนมากมีปรากฏมา ฉันจึงเปิดประตู... ออกไปเรียนรู้เสาะหา ทักทายบางใครเดินไปมา จึงได้รู้ว่า.... ถ้าไม่มีใครเข้ามา ก็จงออกไปหาเขาเอง
น้ำแข็งเปล่า 16 เม.ย. 2552 14:25 น. - ID 125127 
1984
4
0
16 เมษายน 2552 17:04 น. - comment id 973779
สวัสดีค่ะอิสระอยู่ที่การเปิดใจค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ สบายดีมั้ยค่ะ ขอให้มีความสุขจ้า
16 เมษายน 2552 17:25 น. - comment id 973785
สวัสดีค่ะ การเปิดใจออกไปให้เขารู้ ที่เป็นอยู่ภายในหัวใจนั้น เขาไม่เผยแสดงมาแบ่งปัน เพียงเรานั้นเปิดใจให้เข้ามา... อิอิ การให้... คือสิ่งที่ดี งดงาม ไม่ว่าให้เรื่องใด...
16 เมษายน 2552 19:23 น. - comment id 973810
เขียนได้ไพเราะจริงๆอยากเขียนเหมือนกันแต่ เขียนแล้วตัวเองก็ยังขำเมื่ออ่าน
16 เมษายน 2552 19:36 น. - comment id 973814
..จริงด้วยดิคะ.. เพราะนานมากที่เรนเก๊าะเคยทำแบบนั้น.. ในวันฝนตก.. ปิดตัวเอง... โกรธคนทั้งโลก.. ไม่รับสาย.. แอบย่องออกนอกห้อง.. ตอนที่ท้องร้อง.. เปิดห้องครัว.. หิวววนะดิคะ.. อิอิอิ.. ซาหรุบว่า... เรนเก๊าะต้องออกไปง้อ...ใครบางคน... เฮ้อ...
16 เมษายน 2552 21:24 น. - comment id 973855
เยี่ยมยอด
16 เมษายน 2552 22:50 น. - comment id 973874
.....ดีจ้าพี่กบสบายดีค่ะพี่ แล้วพี่ล่ะจ๊ะ
.....ดีจ้าคุณนรศิริ
.....ดีจ้าเรน
17 เมษายน 2552 00:07 น. - comment id 973892
มายิ้มทักทายก่อนนอนจ้า.
18 เมษายน 2552 01:14 น. - comment id 974213
"ถ้าไม่มีใครเข้ามา ก็จงออกไปหาเขาเอง" เป็นวรรคทองของคืนนี้ค่ะ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
