ฤๅลมแล้งจะบาน
พ.พิมาลา
ลมแล้ง...
นามนี้มีที่มาว่าดังนี้
ที่ลมแล้งพัดเยือนเดือนเมษา
ท่ามกลางดอกเหลืองบานอร่ามตา
คือที่มาลมแล้งเหลืองร้องแรง
ลมแล้งออกพวงระย้าย้อย
คือดอกนับร้อยสีเหลืองหวาน
หน้าแล้งดอกแย่งแข่งกันบาน
เหลืองอร่ามงดงามละลานตา
ลมแล้ง...
มาเยือน....
ฤๅเจ้าจะถึงคราวเบ่งบาน
ข้าแหงนมองเจ้าอยู่ข้างลำธาร
ดอกเหลืองร่วงโรยดาษดื่น
หากบนต้นแทบไม่เหลือ...
ถึงดอกเจ้าจะร่วงโรย
มิเหลือให้ผู้ใดได้ชื่นชม
แต่ข้านี่แหละ...
จะรอเจ้า...
หน้าลมแล้งบาน...
กลับมาเป็นพวงระย้าย้อย
เหลืองงามอร่าม...
เช่นเคย....
ลมแล้ง