๑กระดานฟ้า กล่อมดาว พราวหลับไหล ดาวเด่นสวย บนฟ้าไกล ให้ไหลหลง ดินตรงนี้ เฝ้ามองฟ้า ให้โน้มลง ซบกายตรง ดินหอม จะล้อมดาว ๑ทมึนมืด กลืนกิน ไซ้กลิ่นสาบ ดินระนาบ หลบลม ที่พัดผาว ราตตรีเคลื่อน แผ่ไล้ ทะเลดาว สุกสะกาว ลอยเด่น เป็นดาวใจ ๑ดินต่ำต้อย เฝ้าคล้อย คอยดาวเด่น ละโลดเล่น สูงค่า สักเพียงไหน ดินก็ต่ำ ก็ต้อย ด้อยลงไป หลบอยู่ให้ คลื่นดาว สะกาวเกรียง ๑เป็นเพียงดิน ไร้ดาว เขาจะคู่ ร่ายลำนำ หดหู่ ดูไร้เสียง ท่วงทำนอง หวานเศร้า ที่เล่าเรียง ถ้อยสำเนียง ส่งข้ามฟ้า ไปหาดาว