อีกสองวัน ใจก็หวั่นหวาดไหวให้หงอยเหงา กลัวสายใจใส่เปลี่ยนเขียนบางเบา ระหว่างเรามีใครไปคั่นกลาง เกินคาดเดาเอาใจไปเกณฑ์กะ เพราะระยะเวลาพาเหินห่าง เจ้าความหวังยังก้ำกึ่งครึ่งเส้นทาง รักอาจร้างแรมราอย่าวางใจ ทุกทุกสิ่งบนโลกกลมถมซับซ้อน มากยอกย้อนยั่วขวัญจนหวั่นไหว เท็จคือจริงจริงคือเท็จเพ็ดทูลไป เพราะใดใดในโลกล้วนอนิจจัง.
9 เมษายน 2552 09:52 น. - comment id 972080
สวัสดีค่ะ เห็นด้วยที่บอกว่า สิ่งใดใดในโลกล้วนอนิจจัง ค่ะ เนื้อหาของกลอนนี้ ตรงใจและตรงเหตุการณ์ ที่ประสบอยู่ตอนนี้เลยค่ะ แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ขอให้เข้มแข็ง และอยู่ได้ด้วยตัวเองนะคะ จะเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
9 เมษายน 2552 13:33 น. - comment id 972147
อีกสองวันขอมให้เป็นเรื่องดีๆนะคะ