**.. โลกกลมกลม กว้างใหญ่ เกินไปนัก จนความรัก ของเรา เข้าไม่ถึง โดยโดดเดี่ยว เดียวดาย ใคร่คำนึง มิอาจซึ้ง หทัย เช่นใครมี.. **.. บุพเพสันนิวาส ประหลาดเหลือ มิได้เผื่อ เจือใจ ไว้ที่นี่ สายลมรัก พาดผ่าน ธารนที ทิ้งธุลี เศษซาก รักฝากใคร.. **.. อารมณ์คน รอหวัง ช่างหงอยเหงา เพียงตัวเรา ร่างโรย ละโหยไห้ ปรารถนา คนครอง สี่ห้องใจ แม้ภาพใน วันนี้ มิมีเลย.. **.. โลกกลมกลม กว้างใหญ่ มากไปอีก จนอยากปลีก ตนนิ่ง เสียจริงเอ๋ย หยุดรอนแรม เรียกรัก จากที่เคย หวังรักเชย ชื่นอุรา ... จักมาเอง ... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
8 เมษายน 2552 21:12 น. - comment id 971951
แสนสงสารคนเหงาเศร้าหัวใจ ไม่มีใครเคียงข้างดังใจหมาย อยากมีสาวเคียงคู่อยู่ข้างกาย นอนเดียวดายมานานสาสารจริง ....รออีกนิดนะ เวลาคือคำตอบจ้า อายุแค่นี้เอง สบายดีไหมเอ่ย
9 เมษายน 2552 10:50 น. - comment id 972093
สวัสดีค่ะ โลกกว้างใหญ่กว่าตัวเรามากมายนัก หากรอรักจากคนอื่นคงไม่ไหว หากเฝ้ารออยู่อย่างนี้รอเรื่อยไป นานแค่ไหนใครตอบได้รักจึงมี ขอให้รักตัวเองที่หนึ่งก่อน แล้วค่อยย้อนรอรักที่สุขขี ใครอีกคนที่จะมาคู่ชีวี คิดให้ดีทั้งตรึกตรองดูให้นาน ใจจะได้ไม่ต้องมาชอกช้ำ อยากจะย้ำระวังไว้ใจร้าวฉาน รอคอยอยู่เรื่อยไปเป็นตามกาล คงพบพานคนดีที่เข้าใจ ................
15 เมษายน 2552 17:26 น. - comment id 973603
** โลกกลมกลม กว้างใหญ่ เกินไปนัก เมื่อความรัก จักเพรียก ร้องเรียกหา หากบุพเพ ไม่หาย จากสายตา ความรักพา สุขสอง ประคองเคียง....ฯ ใจเย็นๆจ้า...อีกหน่อยวันนั้น..คงมาถึงนะคะ..