พี่จำใจจำจากละลาเจ้า พรุ่งนี้เช้าต้องไกลห่างจวนใจหาย แสงสุรีส่องสว่างรักมิคลาย แต่สุดท้ายต้องห่างไกลไปห่างกัน พี่จำจากมิพรากความรักแน่ รักแน่แท้ไม่เคยคิดแปรผัน แต่สุดท้ายก็ต้องจำพรากกัน เพราะสวรรค์กลั่นแกล้งพี่ขอลา
8 เมษายน 2552 19:43 น. - comment id 971905
จากไปไหนค่ะ อย่าไปนานนะ
9 เมษายน 2552 09:02 น. - comment id 972062
ยามเจ้าจากใจละห้อยคอยแต่เจ้า ไร้รูปเงาเจ้ากลอยรอยสเน่หา วิหคจร...จากไปไกลห่างตา เสมือนว่า..จากลา..ไม่หวลคืน.. ...แต่งได้เพราะมากครับ
9 เมษายน 2552 10:43 น. - comment id 972088
ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ
9 เมษายน 2552 11:01 น. - comment id 972100
ขอเพียงใจมีรักที่คงมั่น ไม่ต้องหวั่นฟ้าแกล้งจะได้ไหม ฟ้าก็ฟ้าใจก็ใจแล้วทำไม ต้องหวั่นไหวฟ้าแกล้งให้ไกลกัน จะอยู่ไกลแค่ไหนไม่ต้องห่วง แม้เลยล่วงเวลาจะเปลี่ยนผัน ขอเพียงใจเราสองนั้นผูกพัน ต้องยืนยันรักแท้ในหัวใจ ไม่เชื่อหรอกว่าฟ้าจะขวางกั้น หรือแบ่งชั้นห้ามความรักได้ คงเชื่อมั่นใจที่มีมากกว่าใคร ไม่หวั่นไหวหากหัวใจมีรักจริง ..............