ลมเย็นเคลื่อนเลื่อนผ่านกายมิวายหนาว แสนนานยาวราวจะสิ้นดินฟ้ากว้าง ทอดสายตาหาความจริงยิ่งเปล่าทาง ไร้กายร่างพรางเงาเฝ้าเมียงมอง ทะเลหมอกระลอกใกล้ในสายลม ค่อยไหลพรมผสมหนาวคราวพัดต้อง มืดสลัวมัวหม่นสิ้นพื้นดินครอง ลอยละล่องทั่วท้องนาป่าพงไพร จนอาทิตย์สถิตฟ้าบนอากาศ สีพลัดวาดพาดให้ขาวคราวหมอกไหล สิ้นเหลืองแดงแต่งฟ้ามาทันใด บริสุทธิ์สุดสดใสในตะวัน อาทิตย์ขาวราวตะวันที่ผันส่อง ยามเมื่อมองดังจ้องฟ้าราตรีผัน หากเวลาทิวาใหม่ไร้ดวงจันทร์ ใช่สายัญที่ผันเปลี่ยนหมุนเวียนกาล ลมเย็นเคลื่อนเลื่อนค่อยค่อยหมอกลอยลับ หวนคืนกลับปรับท้องฟ้าคราหมุนผ่าน คืนตะวันอันจ้าแจ่มแต่งแต้มตาม ฟ้าสีครามยามแสงจ้าฟ้าเช่นเคย
1460
2
0
8 เมษายน 2552 14:38 น. - comment id 971773
หมอกสีขาว... ราวกับฟ้า... ..บริสุทธิ์..
9 เมษายน 2552 11:56 น. - comment id 972130
สวัสดีค่ะอยากให้ฟ้าในประเทศไทย กลับมาขาวและสดใสไม่อืมครืมอย่างทุกวันนี้เร็วๆ จังค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
