เจ้านกไพรในใจดวง ลาล่วงแรมไกลเกินใจฝัน ผกโผผินบินตามแสงตะวัน หมายฝ่าดั้นคว้าดาวประดับใจ ใจหายเดียวดายลึกลึก รู้สึกอ้างว้างกว่าวันไหน ขอบฟ้าไกลแสนไกล หวั่นไหวทุกข์ท้อทรมา โลกวันนี้เหว่ว้ากว่าวันใด อาจสายไปได้พบหน้า รอแสนนานกับกาลเวลา ไม่รู้เลยว่าต้องพรากกัน คืนนี้ดาวดวงร่วงพรู รับรู้น้ำตาจากจิตขวัญ ศรัทธาภักดิ์รักผูกพัน เป็นนิรันดร์กี่ภพยากลบลืม...!
พุด 4 เม.ย. 2552 22:31 น. - ID 124798 
2507
0
0
5 เมษายน 2552 06:11 น. - comment id 970570
กลอนเพราะตามเคยนะครับ คิดถึงครับ
5 เมษายน 2552 09:06 น. - comment id 970602
ตะวันลาคราแสงอ่อน อย่าจรเลยตะวันจ๋า อยู่เป็นขวัญใจแก่จันทรา ทั้งทิวาพรอดรัก...สลักสากล ..แบบว่า
5 เมษายน 2552 14:17 น. - comment id 970674
สวัสดีครับพี่พุดผมแวะมาดูกลอนครับ อากาศร้อนมากเลยช่วงนี้ครับ ผมไม่ได้ไปไหนเลยครับ
6 เมษายน 2552 05:30 น. - comment id 970744
นกน้อยบินอ่อนล้าฝ่าลมร้อน ทินกรรอนแสงทุกแห่งหน หากหัวใจโบยบินสู่เบื้องบน ฤาหลุดพ้นบ่วงมารกาลเวลา แวะมาเยี่ยมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
