เพราะคืนเหงาเงาจันทร์นั่นหม่นหมอง ดาวขุ่นข้องมองเมินพรากจากฟ้ากว้าง คนอ่อนไหวใจหวิวหวิวลิ่วลอยคว้าง ขวัญใกล้ลางเลื่อนลอยด้วยน้อยใจ ทั้งที่ใจปลอบว่าอย่าท้อแท้ หยุดรังแกเกี่ยวขวัญจนหวั่นไหว หยุดไหวหวาดวาดระแวงแคลงเรื่อยไป หยุดสงสัยสับสนปนลังเล ยิ่งคืนเหงาข้างแรมดาวแต้มฟ้า ต่อมน้ำตาแตกตื่นคลื่นเสน่ห์ พรั่งพรูไหลไม่ขาดสายยากถ่ายเท ขวัญร่อนเร่รานร้าวหนาวมิคลาย ยินเธอปลอบปลุกใจอย่าได้ท้อ เหมือนเกี่ยวก่อกอปรขวัญไว้ไม่แหนงหน่าย ใจสงบจบวางแนบข้างกาย บ่งความหมายให้ใจสู้รู้อดทน ขอบคุณนะขอบคุณคุณคนหนึ่ง เป็นผู้ซึ่งปัดเหงาจางร้างหมองหม่น จึงมอบยิ้มพิมพ์ใจให้ทุกคน แทนกุศลสายใจโยงใยกัน
2 เมษายน 2552 22:00 น. - comment id 969849
ยามเธอเหงาเปล่าฤทัยอย่าได้ท้อ ฉันอีกหนอหนึ่งคนยังนั่งอยู่ข้าง จะร่วมเป็นเพื่อนร่วมเดินเพื่อนร่วมทาง เป็นอีกคนใจอ้างว้างเหมือนอย่างเธอ สวัสดีค่ะ คุณ Salukphin
3 เมษายน 2552 10:44 น. - comment id 969947
สวัสดีค่ะคนสวย.. มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.......
3 เมษายน 2552 11:33 น. - comment id 969967
สวัสดีค่ะ แวะทักทายกันนะคะ จะได้เวลาพักอีกแล้วหล่ะ วันนี้ยังไม่ได้ทำงานเลยค่ะ ผ่านไปครึ่งวันแล้ว เฮ้อ
4 เมษายน 2552 10:22 น. - comment id 970304
อย่าน้อยใจเลยคับ สู้ๆ