คิดถึงใคร บางคน คิดถึงจน บางความ- รู้สึก ก็เลยลาม เป็นความ ทุกข์ระทม คิดถึงเธอ บางที ทั้งที่ มิมีเธอ พบแต่ ความพกเพ้อ ละเมอ ละไมหา คิดถึง ความรัก ถามทัก... และถามหา ทักทาย... อำลา แปลกหน้า และคุ้นชิน พระฤหัสบ์ที่ ๒ เมษายน ๒๕๕๒ / แทนคุณแทนไท
2 เมษายน 2552 13:41 น. - comment id 969690
คิดถึงด้วยค่ะ
2 เมษายน 2552 13:42 น. - comment id 969691
คิดถึงอีกด้วยคนค่ะ อิอิ
2 เมษายน 2552 13:43 น. - comment id 969692
สวัสดีครับคุณก้าวที่กล้า มีความสุขกับความคิดถึงนะครับ
2 เมษายน 2552 13:44 น. - comment id 969695
เช่นนั้นก็ มีความสุขกับความคิดถึง "อีก" นะครับคุณแก้วประภัสสร
2 เมษายน 2552 13:46 น. - comment id 969696
เป็นคนช่างคิดถึงตั้งแต่เมื่อไรคะ อิอิ
2 เมษายน 2552 13:52 น. - comment id 969706
จบเทคนิคก็ "ช่าง" ไปเรื่อย ช่างคิด ช่างว่า สวัสดีครับคุณเพียงพลิ้ว
2 เมษายน 2552 16:46 น. - comment id 969778
อ่อนพลิ้วและปลิวไหว ประหนึ่งใจระโหยหวน ค่ำคืนอันรัญจวน มันปั่นปวนชวนรำพึง จิตนึกตรึกตรองเพ้อ ดังละเมอใฝ่ฝันถึง รักไกลใจยังตรึง ห้วงคำนึงซึ่งออนแอ คิดถึงจึงใฝ่หา ทั้งอุราสุดท้อแท้ จิตนี้ที่งอแง ถูกรังแกเพราะคะนึง คิดถึง และ คิดถึง... มาแจมด้วยคนค่ะ ขอบคุณมิตรภาพที่ดีงามและยืนยงนะคะ
2 เมษายน 2552 17:21 น. - comment id 969788
คิดถึง นายแทน คนนั้น คิดว่า ลืมกัน เสียแล้ว... :) ยินดีที่ได้อ่าน...เสมอ..
2 เมษายน 2552 17:59 น. - comment id 969793
** แทน..มาลัย ความดี ที่พร้อมพรัก แทน..ความรัก ภักดี ที่ใฝ่ฝัน แทน..หทัย คิดถึง ทุกคืนวัน แทน..คำมั่น ถักทอ...รักรอเธอ.....ฯ ....น้องแทน...หายไปนานจัง....คิดถึงนะคะ....
2 เมษายน 2552 19:42 น. - comment id 969819
คำเดียว..ที่เกี่ยวใจ..เราสอง
2 เมษายน 2552 23:20 น. - comment id 969877
ความรัก มิได้จางหาย แต่ตกตะกอน เป็นความคิดถึง ความห่วงใย อยู่ข้างในลึกๆ ในใจเสมอ ค่ะ สวัสดีค่ะ คุณ แทนคุณแทนไท
3 เมษายน 2552 09:15 น. - comment id 969918
สวัสดีครับ คุณ "มณีจันทร์" ละม้ายว่าเราอาจจะคุ้นชินกันไปซะแล้ว จึงเป็นปกติที่จะส่งยิ้มให้กัน ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน สวัสดีครับคุณ "กุ้งหนามแดง" นายคนนั้นจำได้บ้าง ลืมไปบ้าง ตามวัยที่ล่วงเลยนะ ดีใจที่ยังจำกันได้ คงมีความสุขดีนะครับ สวัสดีครับพี่ "ราชิกา" ขอบคุณที่แวะมาครับ คิดถึงถ้อยรสพี่เช่นกัน สวัสดีคุณ "พิมญดา" คงเป็นคำที่มีความหมาย เมื่อหลั่งล้นมาจากความรู้สึกที่ล้นล้ำ สวัสดีครับ มีความสุขดีใช่หรือไม่ สวัสดีครับคุณ "พิมพ์แก้ว" คงเป็นจริงดั่งคุณว่า ตกตะกอนอยู่ภายใต้ภายในความรู้สึก ขอบคุณที่แวะมานะครับ
3 เมษายน 2552 12:02 น. - comment id 969992
คิดไม่ถึงว่า...ความคิดถึงจะลึกซึ้งในห้วงภวังค์ถึงเพียงนี้..
3 เมษายน 2552 12:19 น. - comment id 969998
สวัสดีค่ะ ทุกวันนี้ก็เป็นแบบนี้ค่ะ แม้จะมีใครใคร แต่ในใจก็ยังคงมีคนคนนึงอยู่เสมอ และตลอดเวลา ทุกครั้งที่คิดถึงน้ำตาก็จะรินไหล ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม คิดถึง อยากจะรู้ว่าเป็นยังไงบ้าง คิดถึง อยากรู้ว่ายังเหมือนเดิมมั้ย คิดถึง อยากรู้ว่าลืมไปแล้วสิ่งที่เคยมี และเกิดขึ้นระหว่างกัน แค่คิดแค่เขียนถึงเค้า ก็ร้องไห้อีกแล้วค่ะ
3 เมษายน 2552 13:24 น. - comment id 970012
ในความว่างเปล่า.....อาจมีอะไร เนาะ ขอให้"ความคิดถึง" เป็นเหมือนแรงที่ดึงให้คุณก้าวไปข้างหน้านะคะ
3 เมษายน 2552 15:53 น. - comment id 970078
คิดถึงใครอ่ะ อิอิ
3 เมษายน 2552 17:49 น. - comment id 970151
สวัสดีคุณ "จะไม่เด็ด" คงลึกซึ้งเป็นบางคนกระมังครับ สวัสดีครับคุณ somebody ความรู้สึกห้ามไม่ไหว ก็ปล่อยไปตามใจเถิด ร้องไห้จะเป็นอะไร ไม่ได้ทำให้ใจใครแห้งแล้งซะหน่อย สวัสดีครับคุณ "โคลอน" ความคิดถึงทำให้รู้ว่าความรู้สึกยังมีอยู่ครับ ขอบคุณที่แวะมา มีความสุขดีนะครับคุณ สวัสดีครับคุณ "เฌอมาลย์" แจ้งใจไป คนที่คิดถึงก็ไม่คิดรับรู้กระมังครับ อุ๊บๆไว้
3 เมษายน 2552 22:54 น. - comment id 970202
คิดถึงใครเวลาหนาว..คิดถึงเราเวลาไหน..เวลานี้คิดถึงใคร..เวลาไหนคิดถึงเรา... อิอิ จำขี้ปากเขามาได้ป่าวค้า... แบบว่า..คิดถึง..อิอิ
7 เมษายน 2552 12:29 น. - comment id 971375
คิดถึงออะไรค่ะ คน สัตว์ หรือว่าสิ่งของจิงนะที่เค้าว่าคิดถึง แม้จะไม่ได้เป็นเจ้าของแต่ขอให้ได้คิดถึง คำนึงหา แค่นี้ก็สุขใจ จิงไหมค่ะ
16 เมษายน 2552 17:04 น. - comment id 973778
๑ คิดถึงนะ ยิ่งบางเวลาเหนื่อยนักเกินรับได้ ไม่มีเหลือใจฝืนยืนหยัดไป มองดอกไม้กลีบใหม่ไม่ผลิบาน ๒ คิดถึงนะ บทกวีที่เคยเอ่ยขับขาน เพื่อปลอบโยนคนอ่อนไหวในวันวาน วันนี้ผ่านพ้นไปไม่หวนคืน ๓ คิดถึงนะ ยามสายฝนหล่นซ้ำจนฉ่ำชื้น หยาดน้ำใสใสเคยไหลคืน กลับมิอาจกล้ำกลืนฝืนอีกครา ๔ คิดถึงนะ ดอกไม้ที่ฟูมฟักเฝ้ารักษา ด้วยบางใครแสนไกลส่งใจมา บัดนี้เจ้าอ่อนล้าซบหน้าคอย ๕ คิดถึงนะ มากกว่าดาวพราวฟ้ามาเรียงร้อย กี่ค่ำคืนที่ฝืนน้ำตาปรอย ใจดวงน้อยคอยคำนึงถึงบางใคร ๖ คิดถึงนะ บางทีก็เหนื่อยนักเกินรับได้ ถ้าเธออยู่คงซึ้งถึงความนัย ช่วยปลอบขวัญคนหวั่นไหวให้อย่างเคย