นอนแลฝนหล่นพราวดั่งดาวร่วง ชะพวงแก้วกลีบเกสรหอม การะเวกปลิดพรายคล้ายฝากตรอม รอคนดอมมาชื่นในคืนเพ็ญ มืดหมองหม่นมัวสลัวเมฆ ฟ้าเสกสอนโศกโลกที่เห็น ฤดูกาลผ่านมากี่เช้าเย็น ก็จะเป็นเช่นนี้ที่รอราน มวลมนุษย์มากมายคล้ายลืมสิ้น หลงถวิลเพียงรสชื่นในคืนหวาน หารู้ไม่ลมหายใจแท้ใช่นาน รอพรากผ่านลำพังสิ้นหวังใด กุมมือกันนะคนดีของชีวิต ทอดสถิตแดนสวรรค์ที่ฝันใฝ่ หลับตาลงแล้วปล่อยวางทั้งร่างใจ งามภายในใสดั่งแก้วไร้สิ้นแล้วสุขมายา..! ที่รัก..น่ะรัก...! จากเนินทุ่งที่แลไกลได้รายรอบ พบภูผาโอบกอดดั่งสวรรค์ มีไร่สัปปะรดละลดหลั่นลาดชัน ในท่ามวันฟ้าสว่างกระจ่างใจ ดงดอกหญ้าระบัดไหวกับสายลม ระงมเสียงนกร้องในดงไผ่ ผีเสื้อแมลงบินว่อนวัฏฏไพร รอดอมเกสรไสวยามบัวบาน มีกระท่อมในฝันนิรันดร์รัก ได้พิงพักดูดวงดอกไม้หวานแสนหวาน เอนกายนอนนับดาวเดือนตรงนอกชาน ฟังเพลงนิทานหิ่งห้อย..พร้อมร้อยมาลัย เป็นมาลัยกลีบบัวมาเรียงร้อย แซมด้วยสร้อยพุดซ้อนอรชรไสว เด็ดมะลิผลิพราวมาบูชาพระรัตนตรัย ฝึกสมาธิใจในปัจจุบันรับขวัญวัน ในห้องพระกรานศิระกราบพระพุทธ จิตพิสุทธิ์ให้พสุธาสิ้นโศกศัลย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้รู้รักสามัคคีกัน พลีชีพอันแสนสั้นสร้างสรรงาม ให้แดนดินพุทธภูมิยังคงอยู่ ดับแล้งไร้คู่แผ่นดินสยาม พระพ่อหลวงดั่งฉัตรเพชรชนทุกนาม วะวาววามดั่งรัศมีรุ้งสุริยา มิ่งมหานทีทองเจ้าพระยา สู่ทุ่งกล้าผลิเรียวรวงภักษา อุดมผลทรัพย์ในดินถิ่นทองธารา หยาดน้ำค้างฟ้าโปรยสอนสัจจธรรม มองสรรพสิ่งจากนิ่งในเนื้อใจแท้ เฝ้าคอยแก้จิตกระจ่างเพาะบ่มร่ำ รู้เมตตารู้ให้สายธารธรรม รอพ้นกรรมที่เวียนวนจนนิรันดร์ เกี่ยวก้อยเธอนะดวงใจมุ่งไปสู่ แดนแห่งรู้แดนแห่งธรรมนะยอดขวัญ มีเรือนรักได้พิงพักได้แบ่งปัน คุ้มค่าขวัญวันได้เกิดมาใต้ฟ้าไทย..ใต้ฟ้าทอง..! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song302.html สายชล.. เหม่อมองดูสาย น้ำ วน เหม่อมองสายชล ที่ไหล ริน เหม่อมองดูนก ผก ผิน บินลับ ไป ยาม เหงา เราถอนใจ บิน ไป ไม่กลับ มา เปล่าเปลี่ยวจริงหนอ หัว ใจ อยากจะรักใคร เศร้าใจทุกครา หมดแรงกำลัง อ่อน ล้า และหลง ทาง เจ็บ นั้น ยังเจ็บไม่จาง อ้าง ว้าง ดังสาย ชล แม้ใจจะเจ็บ เก็บมาคิดคิด อดีต ช่างงามล้ำล้น มิเคยลืม ภาพเราสองคน มิเคยลืม ยังหลอกลวงตน มิเคยลืม ว่าเคยรักเธอ สาย ชล หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป มิเคยลืม ว่าเคยรักเธอ สาย ชล หลั่งรินไหลวน มาพานพบเจอ เหตุการณ์ผ่านไป ยัง เพ้อ พะวงทุกวัน อก เอ๋ย ขมขื่นตื้นตัน จาก กัน หรือฝัน ไป
พุด 31 มี.ค. 2552 19:54 น. - ID 124692 
1155
2
0
1 เมษายน 2552 12:06 น. - comment id 969455
สวัสดีค่ะเห็นห้องนอนและบรรยากาศแล้วน่านอนจังค่ะ กลอนก็เขียนคนละเรื่องกันแต่ก็โยงให้เกี่ยวพันกันได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยค่ะ ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่เข้ามาอ่านค่ะ ทั้งเพลงก็ เคยได้ยินชื่อนะคะ แต่ว่าไม่ได้ฟังจนจบสักที ชื่นชมและชื่นชอบผลงานและแนวคิด ของพี่พุดนะคะ
1 เมษายน 2552 19:14 น. - comment id 969568
ฝนตกเห้นที่นอนแล้วอยากนอนจัง.. คงหลับอุ่นสบายนะคะพี่พุด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
