ณ นาที ที่ฉันยืน ใกล้ผืนฟ้า มองลงมา พาใจสั่น ให้หวั่นไหว อยากให้เธอ มาเคียงข้าง ไม่ห่างไกล พลังใน หัวใจฉัน นั้นไม่พอ นาทีที่ โลกพลันลับ สรรพเสียง ได้ยินเพียง เสียงหัวใจ ของใครหนอ เต้นตึกตัก หนักหน่วง ล่วงลำคอ เหมือนจะขอ ออกจากปาก ไปจากตัว เป็นนาที ที่โลกดับ อับแสงแดด ที่เผาแผด ผิวกาย ไปถ้วนทั่ว ไม่เห็นใคร ในสายตา จนน่ากลัว ไม่เห็นตัว ไม่เห็นใจ ไม่เห็นเธอ นาทีเช่น เย็นเฉียบ ยะเยียบยิ่ง มือระวิง ตาระวัง จะพลั้งเผลอ เหงื่อรินหยด รดใบหน้า ตาพร่าเบลอ เกือบจะเผลอ หันกลับหลัง ล้มตั้งใจ นาทีไหน ไม่เทียมเท่า นาทีนี้ เป็นนาที ที่สำคัญ อันยิ่งใหญ่ ขอเพียงเธอ มอบความหวัง พลังใจ ฉันจะไป คว้าดาว มาเคียงดิน ณ นาที ที่ฉันยืน ใกล้ผืนฟ้า เป็นเวลา ที่ท้าทาย หมายโผผิน ตะโกนก้อง ร้องให้ เธอได้ยิน ฉันจะบิน... ไปโลด... กระโดดเลย... เย้!
22 มีนาคม 2545 10:14 น. - comment id 41954
.... โดดเองเลยเหรอ.... มีใครช่วยส่ง...รึ..เปล่า... อะคิก..กิ๊ก..กิ๊ก..
22 มีนาคม 2545 11:18 น. - comment id 41966
ณ นาที ที่เธอยืนใกล้ผืนฟ้า มองขึ้นไป..ในนภา...อย่าหวั่นไหว ................ แม้ไม่มี...ไม่เห็นเขา...ไม่เห็นใคร จงอย่าล้ม...ความตั้งใจ...ให้โดดเลย ---------------------------- เย้ ! ลุ้นแทบแย่
22 มีนาคม 2545 15:24 น. - comment id 42032
o_O~ หง่ะ... นึกว่าพี่ณธีร์จะเล่นบันจี้ ซะอีก น่ารักจังเลยนะ มีอารมณ์ขันมะเบาเลยพี่
27 มีนาคม 2545 09:28 น. - comment id 42839
อะคิก อะคิก กิ๊ก กิ๊ก...