๏ กลอนพลอยสีวานรไสว ๚ะ๛

tiki

๏ หากบอกฉัน สิ้นสี จะดีไหม 
แม้นญาติวงศ์ยิ่งใหญ่ในสีสัน
หนึ่งชุดขาว สี่กากี ที่เห็นกัน
หนึ่งเขียวนั้น  เหินห่าง จางไปนาน  ๚
    ๏  หากมาเหมา เอาฉัน  ปั้นสีเหลือง
ญาติอาจเคือง พาลเหมา ถึงเผาบ้าน
ญาติแผดแสง แดงปรี่ อนันตกาล
เสพสำราญ สีกากี  ถึงสี่นาย   ๚
    ๏  ฉันจึงชอบ ตัวลีบ ทำตัวเล็ก
อายุแก่  แสร้งเป็นเด็ก ดีเหลือหลาย
พูดเงื่อนโง่  มิรู้มิชี้   ดีจะตาย
มิมีหมาย ป้ายหัว เอาปูนทา  ๚
    ๏ ฉันจึงชอบ เป็นคน ผู้จนสี
ทั้งชีวี    ปราศหมอง  เริงร้องร่า
โน่นญาติฉัน  แดงไสว  ใหญ่คับฟ้า
เต็มอัตรา สีกากี   ทั้งสี่คน...  ๚
     ๏  เมื่อเปิดเขียน อินเตอร์เน็ต   หลากเพ็ดถ้อย
เว็บนี้คอย ว่าฉัน  "อำพัน" สถล
เว็บโน้นว่า  ฉันมันเลือด " โกเมน" ปน
" ไพลิน " ล้น " ศักดินา " เออ บ้า บอ  ๚
    ๏   อย่ามาพ่น ป้ายฉัน คั้นเค้นสี
อับปะรี   เหาเห็บ  เก็บเข้าห่อ
จะสีรุ้ง สีแรด แผดเผาจอ
เพชรพลอยพ่อ    เขวี้ยงขว้าง   กางกานท์กลอน  ๚
     ๏ เบื่อเหลือเกิน  พวกอยากสี  ชีวีพล่าน
ขุดตำนาน  แปลบปรี่  รี่สลอน
ฉันมันคน  คลำจด  บทละคร
ฝึกวานร เล่นจอ ล้อลิเก ๚ะ๛
       จารไว้หน้าจอ ณ เรือนนนทบุรี
สยาม ราชอาณาจักรไทย ณ คืนพระอังคาร ๒๔ มีน พระพุทธศักราช ๒๕๕๒
วันโกน แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๔ ปีชวด  ณ เพลา ตีหนึ่งกับอีกสามสิบสามนาที