ตัวตนของฉันบางลง เหมือนกลุ่มด้ายไหมพรม ที่มีด้านหนึ่งผูกติดอยู่กับเธอ ยิ่งเดินทางไกลห่าง กลุ่มด้ายไหมพรมยิ่งเล็กลง เส้นใยตามระยะทางคือตัวตนปรากฏ ตามระยะทาง และคือตัวตนที่บางลง ตรงปลายทางที่ฉันนี่ -- มีแต่การโบยบินกลับไปใกล้เธอ ที่ทำให้ฉันเต็มฉันได้อย่างเดิม
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 19 มี.ค. 2552 13:09 น. - ID 124330 
1166
1
0
19 มีนาคม 2552 14:17 น. - comment id 965349
แวะมาเยี่ยมครับ..
19 มีนาคม 2552 17:39 น. - comment id 965506
เอาดอกไม้มาฝากค่ะ
19 มีนาคม 2552 18:35 น. - comment id 965530
สวัสดีค่ะเข้าใจเปรียบเทียบนะคะ เปรียบได้เห็นภาพจริงๆ และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ด้วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
