หน้าส่วนตัว
สวรรค์พลันล่มแล้ว ล้านนา
น้ำตาหลั่งไหลมา อาบแก้ม
ทั่วพื้นพสุธา แดงเถือก
ไฟป่าจุดแต่งแต้ม ทั่วพื้น พงพี
มองเห็นผืนป่าท่าว ด่าวดิ้น
เลือดในกายแทบสิ้น คราวนี้
มึงปลูกสักผีกลิ้น หรือเล่า
มึงเผาจนป่นปี้ ไม่เหลือ แม้ตอ
เผาป่าป่าถูกเผา นานวัน
ชวนปลูกต้นไม้กัน ไม่เว้น
คนจิตหยาบหยามหยัน รุกป่า
แฝงประโยชน์เหลือบเร้น ซ่อนไว้ นายตัว
เจ็บแค้นไอ้คนชั่ว ชาติยับ
ให้ตายสักร้อยกัปป์ ยังน้อย
ต้องจับมาหั่นสับ ให้สิ้น
สมกับที่มันร้อย ป่าไว้ ในมือ
สวรรค์ล้านนาล่ม แล้วเอย
ไฟป่าผลาญอย่างเคย สุดช้ำ
งบเงินไม่มาเลย เผาป่า
กรรมใดจึงตอกย้ำ แต่ผู้ ไม่ทำ
ฝากฝันฝากถ้อยไว้ จำนรรจ์
ทุกคำล้วนรำพัน เศร้าสร้อย
ล้านนาดุจสวรรค์ ปั้นแต่ง
คงเหลือเพียงเรียงร้อย บทไว้ ท่องจำ
แรงบันดาลใจจากบทกลอนของคุณฝากฝัน
๑๖ มีนาคม ๒๕๕๒
แจ้นเอง 16 มี.ค. 2552 19:21 น. - ID 124231 
1711
14
0
16 มีนาคม 2552 19:34 น. - comment id 964000
พี่แจ้นคะ..เป็นงานเขียนที่อ่านแล้ว ให้ความรู้สึกอัดอั้นใจแทนมากๆค่ะ.... ต้นไม้แต่ละต้น กว่าจะเติบมาให่ร้มเงา เป็นที่ยึดเหนี่ยวของหน้าดิน อีกทั้งยังชะลอการหลากของน้ำป่า.. ต้องใช้เวลานาน.. บางชนิด อย่างต้นสัก บางต้นชั่วอายุคน... แต่น้ำมือมนุษย์...ทำลายแค่พริบตา... เรื่องเหล่านี้ เป็นเรื่องของจิตสำนึกค่ะ.. จิตสำนึกดี..ต้องปลูกฝังกันอีกมาก... ขอบคุณงานเขียนที่ดี.. เป็นแรงจูงใจให้หันมารักษ์ป่า และธรรมชาติค่ะ..
16 มีนาคม 2552 19:48 น. - comment id 964012
จากสำนึกรักษ์ป่า หลั่งไหลมามีให้เห็น ทุกสิ่งที่อยากให้เป็น ไทยร่มเย็น.ด้วยไม้งามและพงพี สำนักรักษ์ป่าเหมือนกันครับคุณแจ้น..รณรงค์ปลูกกันมากมายแต่สุดท้ายก็ฉิบหายในพริบตา..บางครั้งธรรมชาติก็ทำลายตัวเองเหมือนกันครับ..แต่สาเหตุสำคัญก็มาจากมนุษย์เรานี่เอง.....อบต.ยังขาดงบอย่าเพิ่งท้อนนะครับคุณแจ้น..ผมรู้ว่านักสู้อย่างคุณต้องสู้ต่อ..สู้ครับพี่น้อง
16 มีนาคม 2552 20:00 น. - comment id 964029
อย่างว่าหลานแจ้น สมัยนี้จิตสำนึกไม่เหลือแล้ว ถึงแม้ยังมีบ้าง ก็ไม่สามารถต้านอำนาจเงินได้ แล้วเมื่อวันนั้นมาถึงก็จะไม่มีแม้เพียงอกาสเสียใจ
16 มีนาคม 2552 20:03 น. - comment id 964032
แวะมาให้กำลังใจนักสู้ทั้งสองคนค่ะ ทั้งคุณแจ้นและลงุงฝากฝันนะคะ ต้องช่วยกันคนละมือ..สองมือค่ะ จะปล่อยให้เปยภาระของคนใดคนหนึ่งไม่ได้แล้ว เพียงแต่..ผู้นำ นักสู้.เริ่ม ผู้ตามก่อสำนึกรักผืนป่า.. แหล่งอาหารของบ้านตน.. อืม..ไฟป่า ไฟบ้าน ล้วนน่ากลัว.. สบายดีนะคะ
16 มีนาคม 2552 20:30 น. - comment id 964049
ไฟป่า ไหม้เอง หรือคนจุดกันแน่คะ แต่น่าเสียดายจริงๆค่ะ สวรรค์ล้านนา
16 มีนาคม 2552 21:03 น. - comment id 964069
สวัสดีค่ะ อากาศร้อน ยังร้อนด้วยไฟป่าอีกหรือค่ะ น่าเสียดายค่ะ
16 มีนาคม 2552 21:27 น. - comment id 964077
อ่านกลอนคุณลุงฝากฝัน แล้วมาอ่านกลอนพี่แจ้นอีกครั้ง ยิ่งตอกย้ำความรู้สึก ทำไม..ทุกวันนี้คนขาดสามัญสำนึกกันมากขึ้นทุกวัน มีบอกอีกว่า จะเผา ใครจะทำไม ฟังแล้วอึ้งเลยค่ะ คุณใช่คนไทยหรือเปล่า ไม่มีป่าไม้ ไม่มีน้ำ ไม่มีอากาศคุณจะอยู่ได้อย่างไร อุเหม่ๆ พูดแล้วอารมณ์เสียค่ะพี่แจ้น อิอิ ไปนอนดีกว่ายัยแบม ฝันดีค่ะพี่แจ้น จุ๊บๆๆ
16 มีนาคม 2552 21:37 น. - comment id 964080
วันนี้ได้อ่านโคลง ที่สองแล้วสิเนี่ย พูดถึงโคลงอยากลองแต่งแต่ไม่กล้าสักทีสิน่า กลัวอะไรก็ไม่ทราบ ป่าคือชีวิต ชีวิตหลากหลายล้วนต้องพึ่งป่าน่ะครับ
16 มีนาคม 2552 22:03 น. - comment id 964100
สงสารคนล้านนาจังครับคุณแจ้น
16 มีนาคม 2552 22:10 น. - comment id 964107
16 มีนาคม 2552 22:20 น. - comment id 964119
แค่ดูข่าวก็น้ำตาซึมแล้วสงสารเวียงเหนือโหดร้ายจังพวกที่มันเผา ก็เผาทำไร่นั่นแหละ
17 มีนาคม 2552 00:11 น. - comment id 964154
เย เย ในที่สุดเราก็ได้อ่านโคลง๔ ที่คุณแจ้นเองชอบเขียนมาจนได้ บอกคำเดียว... ชอบที่สุด!!!
17 มีนาคม 2552 06:08 น. - comment id 964179
เครียดครับ... ไม่เม้นท์ต่อครับ
17 มีนาคม 2552 06:29 น. - comment id 964188
น้องวุ่นจ๊ะ พี่อ่านกลอนคุณฝากฝันแล้วนอนไม่หลับเลย แถวบ้านพี่รถดับเพลิงออกทำงานกันทุกวัน และไม่เคยจับมือผาได้ซักที ขอบคุณในน้ำใจไมตรีค่ะ
17 มีนาคม 2552 06:36 น. - comment id 964191
17 มีนาคม 2552 06:41 น. - comment id 964193
17 มีนาคม 2552 06:46 น. - comment id 964195
17 มีนาคม 2552 06:52 น. - comment id 964196
17 มีนาคม 2552 06:56 น. - comment id 964197
17 มีนาคม 2552 07:02 น. - comment id 964198
ชักหิวแล้ว
17 มีนาคม 2552 07:07 น. - comment id 964200
17 มีนาคม 2552 07:10 น. - comment id 964201
17 มีนาคม 2552 07:11 น. - comment id 964202
17 มีนาคม 2552 07:15 น. - comment id 964204
17 มีนาคม 2552 07:19 น. - comment id 964207
17 มีนาคม 2552 07:22 น. - comment id 964209
17 มีนาคม 2552 07:24 น. - comment id 964210
17 มีนาคม 2552 07:34 น. - comment id 964214
17 มีนาคม 2552 09:59 น. - comment id 964267
น่าเสียดายจริงๆค่ะคุณแจ้น มาซับน้ำตาให้ด้วยความคิดถึงนะคะ
17 มีนาคม 2552 10:27 น. - comment id 964273
....ป่าเขียวเคยสวยใส โลกกว้างใหญ่ไหม้สลาย ป่าไม้ถูกทำลาย แสนเสียดายเศร้าโศกา
17 มีนาคม 2552 11:22 น. - comment id 964282
17 มีนาคม 2552 11:26 น. - comment id 964284
มีคนบอกว่า เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว ทุกอย่างเกี่ยวเนื่องกันไปหมด ธรรมชาติ ให้ อะไรมนุษย์ แล้วมนุษย์ให้อะไรธรรมชาติ สบายดีนะครับ ขอบคุณสำหรับโคลง ที่เขียนให้อ่านครับ
17 มีนาคม 2552 11:57 น. - comment id 964294
สวัสดีค่ะขอขอบคุณผลงานที่มีคุณค่าและความหมาย ต่อจิตสำนึกที่ดีนะคะ
17 มีนาคม 2552 17:22 น. - comment id 964355
17 มีนาคม 2552 18:36 น. - comment id 964392
17 มีนาคม 2552 19:23 น. - comment id 964399
17 มีนาคม 2552 19:28 น. - comment id 964402
17 มีนาคม 2552 19:32 น. - comment id 964406
17 มีนาคม 2552 19:36 น. - comment id 964408
17 มีนาคม 2552 19:38 น. - comment id 964409
17 มีนาคม 2552 19:41 น. - comment id 964410
17 มีนาคม 2552 21:50 น. - comment id 964465
ยอดเยี่ยมครับพี่แจ้น.... ไฟไหม้ป่าส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชิวิตมากมาย ..
18 มีนาคม 2552 07:21 น. - comment id 964529
หวัดดีจร้า....คุณ"แจ้นเอง" เขียนแนวนี้ดีจริงๆ....มาแสดงความเห็นว่า...เห็นด้วย...ขอรับ....อิอิ
18 มีนาคม 2552 17:13 น. - comment id 964912
18 มีนาคม 2552 17:16 น. - comment id 964915
19 มีนาคม 2552 13:40 น. - comment id 965321
สวัสดีค่ะคุณแจ้นเอง กานต์มีเรื่องรบกวนแจ้งข่าวนิดหน่อยค่ะ เนื่องในโอกาสวันเกิดพี่ดอกแก้วเมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคมที่ผ่านมา พี่ดอกแก้วและคณะศิษย์ที่มูลนิธิได้ร่วมกันจัดทำหนังสือเป็นของขวัญวันเกิดให้พี่ดอกแก้ว ได้จัดพิมพ์หนังสือขึ้นมาโดยพิมพ์ครั้งนี้ ๑,๐๐๐ ชุด ชุดละ ๔ เล่ม ชื่อ ๑. เส้นทางสายดอกไม้ ๒. งามประกายกุศลกรรม ๓.เรียงถ้อยร้อยธรรม ๔.ลำนำแห่งรัก ซึ่งพี่ดอกแก้วได้เก็บไว้ให้น้องๆ ที่ thai poemด้วย ถ้าคุณแจ้นอยากได้หนังสือชุดนี้รบกวนส่งที่อยู่มาหากานต์นะคะ ที่ rinisit@thaimail.com ค่ะ
19 มีนาคม 2552 21:50 น. - comment id 965645
20 มีนาคม 2552 01:54 น. - comment id 965695
คุณแจ้นเองแต่งโคลงได้ดุเดือด เห็นภาพนะครับ ชื่นชมจริงๆ -
20 มีนาคม 2552 19:06 น. - comment id 965867
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด