เศษแก้วนี้ที่บาดก้อย

กระบี่ใบไม้

เห็นกรอบรูปที่พลัดตก...กระจกแก้ว
แตกไปแล้วมาบาดในหัวใจฉัน
อยู่แต่คล้ายตายจากพรากสัมพันธ์
รอยรักนั้นเจาะเป็นลิ่มทิ่มหัวใจ
มีหัวใจไร้ที่ยืนให้ขืนรัก
เคยรู้จักกลายเป็นอื่นขมขื่นไหม
แก้วที่แตกใยต้องแหลกถึงเนื้อใน
กอดรูปไว้ใจสลายกลายเป็นจุล
กรอบรูปแตกใจก็แหลกแตกไปแล้ว
คล้ายเศษแก้วเปื้อนน้ำตาไหลปร่าอุ่น
กอบแก้วถือบาดมือน้อยร้อยละมุล
ไม่ทารุณเท่าคำขาด...บาดหัวใจ				
comments powered by Disqus
  • somebody

    11 มีนาคม 2552 17:02 น. - comment id 961648

    สวัสดีค่ะ11.gif
    จะแวะมาบอกว่าไม่มีรอยแผลใดที่รักษาไม่ได้หรอกค่ะ
    ต้องใช้เวลา
    เข้มแข็งนะคะ
    36.gif36.gif36.gif36.gif
  • น้ำ

    11 มีนาคม 2552 17:46 น. - comment id 961659

    กรอบรูปแตกใจก็แหลกแตกไปแล้ว
    
    คล้ายเศษแก้วเปื้อนน้ำตาไหลปร่าอุ่น
    
    กอบแก้วถือบาดมือน้อยร้อยละมุล
    
    ไม่ทารุณเท่าคำขาด...บาดหัวใจ
    
    คำค้มคม
    
    น้อมศึกษาและเฮฮาด้วยนะคับ
  • แก้วประเสริฐ

    11 มีนาคม 2552 19:57 น. - comment id 961697

    36.gif16.gif36.gif
    
        ผมก็แก้วเหมือนกัน แต่คงไม่แตกบาดมือคุณ
    นะครับ แวะมาเยี่ยมครับ
    
           16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • Pl

    22 กันยายน 2554 21:42 น. - comment id 1208825

    ชอบมากคะ ขอเอาไปโพสที่ FB ได้ไหมคะ แต่เคยเอาไป ชั่วนิจนิรัดร ไปโพสแล้วคะ ลงชื่อเจ้าของไว้ด้วยจ้า  อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน