คล้ายแสงดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า เกิดเป็นแสงแรงจ้ากว่าดาวไหน ลอยระยิบริบแรงด้วยแสงไฟ ผุดหัวใจใสสว่างขึ้นกลางจันทร์ ดุจดาวซึ้งตรึงหล้าเหนือฟ้าหม่น ใจของคนยิ่งเจิดจ้าเวลาฝัน แสงแห่งไฟย่อมลาลับเมื่อฉับพลัน แต่รักนั้นใยไม่ลับเมื่อดับไฟ เมื่อดาวจริงไหวระยับจับขอบฟ้า ถึงเวลาวูบฝันนับวันใหม่ ตราบเพลิงสิ้นเรี่ยวแรงลับแสงไป ขั้วหัวใจยังขมขื่นนับคืนคอย
11 มีนาคม 2552 11:05 น. - comment id 961465
เข้ามาดูทีไร ก็เห็นว่าแหล่งที่มาของกลอนมา จากที่อื่นทุกที อยางเห็นคุณแต่งกลอนเอง สด ๆ บ้างค่ะ
11 มีนาคม 2552 11:15 น. - comment id 961468
เรียน คุณ ไม่ประสงค์เอ่ยนาม จาก คห.ที่1 ครับ บทกลอนทุกบทที่ผมนำมาลงล้วนเป็นกลอนที่ผมแต่งเองทั้งสิ้น แต่เนื่องจากผมไม่ได้ลงที่เวบนี้เวบเดียว ผมลงที่เวบเด็กดีด้วย ผมจึงอ้างที่มาจากเวบในห้องกลอนของผม(ผมไม่กล้านำบทกลอนของผู้อื่นมาลงโดยใช้ นามปากกา กระบี่ใบไม้ ของผมแน่นอน และผมก็ไม่ยอมให้คนอื่นทำอย่างนี้กับบทกลอนของผมด้วย) จึงขอถือโอกาสชี้แจงให้เข้าใจมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ^-^