คือแสงรุ่งพุ่งหลาวจากราวฟ้า ณ ห้วงแห่งเวหาที่ห่วงหวง ในคืนที่ปวดร้าวของดาวดวง ดาวคงร่วงฟ้าคงเศร้าเหงาหัวใจ อฐิษฐานถึงแสงดาวที่พราวฟ้า อีกฟากหนึ่งของนิทราที่หลับไหล ว่าคิดถึงและไถ่ถามความห่วงใย ฟ้าแสนไกลดินแสนกว้างไม่ห่างกัน ฝากไปถึงคนนิทราเวลานี้ ฝากไปเยี่ยมห้วงฤดีเวลาฝัน ฝากแสงดาวแทนแสงรักไปปักปัน บอกรักนั้นว่ารักนี้...ไม่มีลืม
10 มีนาคม 2552 09:09 น. - comment id 960827
บอกรักนั้นว่ารักนี้ไม่มีลืม ชอบๆ ขอยืมใช้บ้างนะ ถ้ามีโอกาส
11 มีนาคม 2552 16:45 น. - comment id 961636
ตอบ คห.1 คุณ ก้าว...ที่กล้า ดีใจมากครับ ที่ชอบ ยินดีให้ยืมนำไปใช้ครับ เพราะผมจะแอบไปยืมของคุณเช่นกัน55555 กลอน"ใจร้าว"ประทับใจข้าน้อย สุดๆเลยขอรับ ^-^