สาวนานอนเอนกายริมชายทุ่ง ใกล้กระท่อมมุงหลังคาจากงามเรียบง่าย ลมชายนาพัดโชยมาให้หนาวกาย ดวงดอกหญ้าพรายร่ายฟ้อนอ้อนตะวัน อ้ายจากไปหลงแสงสีกี่ปีแล้ว นวลกลีบแก้วผลิรอคืนสู่ขวัญ จำได้ไหมริมลอมฟางกลางแสงจันทร์ กระซิบมั่นคำสัญญาอ้างฟ้าดิน ท่ามแสงทองแสงดาวทองกวาวบาน เดือนปีผ่านสงกรานต์เศร้าเฝ้าถวิล กราบหลวงพ่อในโบสถ์น้ำตาริน ให้หมดสิ้นวิบากรักเสียสักที ดอกตะแบกริมนาบานว้าเหว่ แบกรักเร่แรมร้างผิดทางที่ กลับมาสู่อ้อมรักเก่านะคนดี มากอบกำดวงชีวีสาวบ้านนาอย่าให้ตรอม..!
6 มีนาคม 2552 16:58 น. - comment id 959544
เสียงเพรียกจากชนบท (Countryside Retreat) ลำน้ำน่าน ในความนิ่งเงียบงันของวันหนึ่ง ความคำนึงเก่าก่อนจึงย้อนหวน กลิ่นไม้ดอกบ้านนาน่ารัญจวน มาอุ่นไอเคล้าอวลจิตวิญญาณ ในหอมนั้นงดงามความเรียบง่าย หอมสันติกำจายในแสงศานต์ เมื่อเสียงเพรียกแผ่วเบาเงาตำนาน กระซิบผ่านบึงบัวทั่วท้องนา เสียงกระซิบแผ่วเบาบอกเช้าใหม่ จากฟากฝั่งโพ้นไกลไพรพฤกษา อยู่ในเสียงครวญคร่ำโกกิลา ในน้ำค้างร้อยห่าที่พร่าพราย อยู่ในความอบอุ่นแห่งลอมฟาง อยู่ในเถียงนาร้างสิ้นจุดหมาย กลางกองฟืนซีดเซียวอันเดียวดาย อยู่ในกายในจิตนิดหนึ่งนี้ เพราะเสียงนั้นอัศจรรย์ในวันพระ สื่อเสียงเพรียกพุทธะทุกวิถี เมื่อวิหคเบิกบานม่านรพี แล้วผกลาจากเวทีไม่จีรัง เสียงเพรียกทุ่งรุ่งแล้วในแนวจิต ปลุกชีวิตตื่นรับกับความหวัง ในอุษาท้องนานี้มีพลัง ด้วยบทเพลงประดังระฆังนา เมื่อตอซังแห้งหอมย้อมลำแสง จึงแสดงเกล็ดน้ำวาวเย้าวรรษา สื่อสำเนียงเสียงเพรียกสำเหนียกนา ว่ารอคอยฝนฟ้าหน้าฤดู อีกเสียงหนึ่งแว่วซึ้งท้ายหมู่บ้าน สู่ผืนงานไร่ข้าวแต่เช้าตรู่ กระดึงดิ่งพลิ้วไหวในเกลียวกรู ยามวัวควายคุมหมู่สู่ดงตาล ในเวทีธรรมชาตินิวาสดง ใต้เผ่าพงศ์พุทธรรมนำสังขาร เปิดฉากภาพด้วยชีวิตนิมิตงาน แล้วดำดิ่งสู่นิพพานทุกกาลเยือน ทุกสรรพเสียงชนบทคำรบไหน ทุกตำบลพงไพรที่ใดเหมือน แท้งดงามในชะตาอันพร่าเลือน รอวิถีอันบิดเบือนทุกเดือนปี ศักราชหมุนอยู่ไม่รู้เหนื่อย แต่เสียงเพรียกอันหน่ายเนือยเริ่มจรหนี พร้อมกับการเหือดหายสายวารี ชนบททุกวันนี้...ไม่มีแล้ว ----------------------------- ข้าพเจ้าเปิดศักราชใหม่แห่งชีวิต ด้วยการไปเยือนท้องทุ่งชนบท แห่งอำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี ดินแดนปทุมชาติ ทุ่งนาและหมอลำ ที่เคยไปฝากรักฝากใจไว้ใน มนต์รักที่ราบสูง คราวไปเยือนเมื่อปีกลาย ในยามเช้าหนึ่งนั้น ท่ามกลางเส้นทางสายหมอกพราง.... ข้าพเจ้าตื่นขึ้นมาในวันพระ พร้อมรับฟังความบรรเจิดแห่งดนตรีท้องทุ่ง แปลกที่ดนตรีนั้นกลับแผ่วเลือน และแผ่วเบาลงทุกขณะๆ ราวกับจิตวิญญาญของสรรพสิ่งที่นี้ กำลังจะหายไปเสียแล้ว เทียนไขถูกจุดขึ้นในเถียงนาหลังน้อยกลางทุ่ง ก่อนอุษาจะสะท้อนแสง หยิบหนังสือเล่มงาม จากแรงมาเป็นรวง มาเปิดอ่านบทกวีวิถีชาวนา บทกวีกล่าวถึงความพินาศและสิ้นไป แห่งวิถีชาวนาและชนบท บทกวีกล่าวถึงการสูญเสียทางจิตวิญญาณ ให้กับกระแสวัฒนา..... ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเงียบๆ อธิษฐานเพียงเสียงเพรียกอันแผ่วเบา ของดุเหว่านา และโกกิลาใกล้รุ่ง และหวังให้ธรรมชาติอันบริสุทธิ์แห่งนี้ ได้กลับมาสู่แผ่นดินที่ราบสูงนี้อีกครั้ง เป็นพลังให้ผู้คนที่วารินฯ ได้ใช้ชีวิตอยู่ตามกลางธรรมชาติสามัญต่อไป
6 มีนาคม 2552 17:01 น. - comment id 959548
เห็นภาพดอกตะแบกทีไร ดูแล้วสวยและสบายตาจังเลยค่ะ
6 มีนาคม 2552 17:15 น. - comment id 959552
น้องแก้วประภัสสร...ใจใสสวย ทุกยามพลบโพล้เพล้พี่สาวนา จะเดินว้าเหว่เดียวดายริมทางสายสวย *ตะแบกบาน* พี่สาวนาสังเกตเห็นว่า ตะแบกนั้นมีสีสันในโทนม่วง หากหลากหลาย ทั้งม่วงคราม ทั้งหวานพราวด้วยชมพู ทั้งดวงดอกดูบางช่อกิ่ง ยังพริ้งพราวพ ร่างซ้อนสลับสีให้ดูอ่อนหวาน บานแบกเศร้า..ให้หนาวใจ หาก ให้งามประทับใจละไมละมุน มากเหลือเกินค่ะ ด้วยรักขอบคุณจ๊ะ จากใจ พี่สาวนา พี่พุด
6 มีนาคม 2552 18:19 น. - comment id 959579
บทกวีของพี่พุดอ่านเมื่อไหร่ก็ยังไพเราะไม่มี เปลี่ยนแปลงเลยค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ค่ะ
6 มีนาคม 2552 21:25 น. - comment id 959650
บทนี้เพราะสุดใจครับ ชอบมากครับ
7 มีนาคม 2552 00:16 น. - comment id 959742
แวะมาชื่นชมครับ
7 มีนาคม 2552 06:38 น. - comment id 959770
กลอนเพราะมากนะคะ ชอบดอกตะแบกค่ะ
7 มีนาคม 2552 15:58 น. - comment id 959984
"ดอกตะแบกริมนาบานว้าเหว่ แบกรักเร่แรมร้างผิดทางที่" ............................................ ประโยคนี้สุดยอดเลยขอรับ ^-^
7 มีนาคม 2552 16:53 น. - comment id 959998
พี่พุดค่ะ ดอกบัว คิดถึงเรน ค่ะ เรนหายไป ไม่รู้ เรนสบายดีหรือเปล่านะค่ะ พี่พุดค่ะ บ้านดอกบัวเหมือนในรูปแรกนี้เลยค่ะ แต่ตอนนี้คงแห้งแล้วแล้วแหละค่ะ ตอนเด็กๆบัวยังไปเลี้ยงวัว กับพี่ชายกลางทุ่งเลยค่ะเห็นรูปแล้วทำให้คิดว่าครั้งหนึ่ง บัวก็มีความสุขตามประสาแบบนี้ค่ะ วันเสาร์พี่พุดไพรสาวบ้านนามีความสุขมากๆค่ะ
7 มีนาคม 2552 17:38 น. - comment id 960014
โห ภาพสวยมากเลยค่ะพี่พุด มองแล้วสบายใจจัง
9 มีนาคม 2552 09:03 น. - comment id 960374
พี่พุดคร้าบบบบบ พุดกุหลาบสวยมากกกกกกก เห็นพุดกุหลาบแล้วอยากบอกว่า... นี่แหละคือสัญลักษณ์ของพี่พุดพี่สาวคนดีของต้นน้ำ ระลึกถึงพี่พุดเสมอ