สักวัน : ความคิด
aena
ฉันเคยคิดว่าฉันเข้มแข็งพอที่จะเริ่มหันหลังให้กับบางสิ่งบางอย่าง
แต่ป่าวเลย ทุกครั้งที่ฉันขยับเท้าที่จะหมุนตัวกลับหันหลัง
ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่มีพลังมากพอที่ทำให้ฉันไม่สามารถขยับก้าวขาต่อไปได้
แท้จริงแล้วฉันก็เป็นแค่คนอ่อนแอคนเดิมเท่านั้น
..
มันยังคงวนเวียนและเป็นอย่างนี้อยู่ร่ำไป
ฉันเคยบอกว่าฉันไม่อยากให้ความสุขของฉันหยุดอยู่กับที่
อยากให้มันหมุนวนกลับมาและฉันจะรอวันที่มันวนกลับมาอีกครั้ง
แต่มาครั้งนี้ ฉันอยากขอ...ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ทั้งสุขและทุกข์ที่พัดผ่านมากับสายลมไม่วูบใดก็วูบหนึ่ง
หยุดอยู่ตรงนี้ ตรงที่เดิมเพียงเท่านี้
ฉันอยากเข้มแข็งให้ได้มากกว่าที่เป็นอยู่
ณ วันนี้ ความสับสนที่เคยมี
คิดว่ามันได้คลี่คลายไปแล้ว
ไม่เลย..มันกลับยังอยู่ มันวนกลับมาเหมือนที่ฉันรอความสุขให้วนกลับมา
..
ฉันคงอ่อนแอเกินไป
เกินกว่าที่จะเข้าใจอะไรๆได้เหมือนเดิม
กลุ่มก้อนเรื่องราวเล็กๆ วิ่งวนไปมาอยู่ในความคิด
คล้ายลูกโป่งสวรรค์ใบเล็กที่หลุดลอยสูงขึ้นบนฟ้ากว้างไร้เมฆ
รอเพียงวันที่มันอ่อนล้าด้วยตัวมันเอง
และวันนั้นมันคงจะค่อยๆปลิวตามแรงลมและไปตกยังที่ใดที่หนึ่ง
ในสักวัน....