มากเส้นทางในระหว่างสู่ฝั่งฝัน มายาวันลวงหลงน้ำผึ้งหวาน หากทางทองทอดรอมิให้ราน สุมามาลย์มากมีที่ไม่แล เป็นทางสายพรายผ่องพุทธมณี สายเดียวที่แหวกว่างห่างกระแส ในขณะโลกโศกตรมมิเที่ยงแท้ ให้ดอกไม้พ่ายแพ้แท้เปลี่ยวดาย อาจจะดูไร้ซึ่งสีสัน มีเพียงวันเงียบงามนิยามหมาย รอค้นพบเพชรภายในอันพร่างพราย ดั่งดาวรายปลายฟ้าไกลในห้วงกาล เลือกเส้นทางสายเอกวิเวกสงบ เพราะค้นพบทางทิพย์ธรรมศานติ์ ละทิ้งอดีตภพจบเจ็บจากทุกข์ร้าวราน เหลือเพียงบ้านภายในจิตใสเย็น...
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1965.html คู่กรรม ช....ดังนรกชัง ฤาสวรรค์แกล้ง แกล้งทรมาน ให้ฉันได้เจอ ญ....เกลียดชิงชัง สุดท้ายรักเธอ แต่พอเผลอ พรากเธอดับสูญ ช....เวรกรรมหรือไร แต่ปางไหนนั่น ญ....สุขเพียงชั่ววัน แต่ช้ำทวีคูณ ช....ให้ห่างไกล สุดฟ้าอาดูร ญ...สูญสิ้นเธอ ตลอดกาล ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน ช...ฐานันดรใดใด ทุกสถาน ช-ญ....ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน วอนสวรรค์ ได้ไหม ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล ญ...ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย ใต้ลำพู รอคู่กรรม ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน ช...ฐานันดรใดใด ทุกสถาน ช-ญ...ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน วอนสวรรค์ ได้ไหม ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล ญ....ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย ใต้ลำพู รอคู่กรรม...
พุด 4 มี.ค. 2552 12:59 น. - ID 123808 
2152
2
0
4 มีนาคม 2552 13:55 น. - comment id 958732
ฝากในงานน้องครูพิม ชวนเพื่อนชมสวน http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem123807.html สวนพี่พุดไพรในวันนี้ มีกล้วยปลีสีม่วงห้อยหวีไหว มีพวงโมกดอกนิดน้อยประดับใจ มีจำปีไหวผลิช่อกลางกอรัก ..รอรับรัก..
4 มีนาคม 2552 16:57 น. - comment id 958783
มีสติและยึดมั่นในการทำความดี วางตัวให้ถูก ฝันในสิ่งที่ดี เชื่อว่าจะประสบความสำเร็จ ได้อย่างงดงามและน่าชื่นชมค่ะ ชอบค่ะ
4 มีนาคม 2552 17:22 น. - comment id 958803
อืม...เป็นแนวคิดที่ดีที่เดียวค่ะ พี่พุด
4 มีนาคม 2552 21:39 น. - comment id 958864
ทุกอย่างเป็นไปได้ ถ้ามุ่งมั่น ยึ่ดมั่น พี่พุดสบายดีนะค่ะ รักษาสุขภาพนะค่ะ
5 มีนาคม 2552 06:19 น. - comment id 958973
สะอาดใสเย็นฉ่ำทุกค่ำเช้า เย็นใจเราคราสงบพบสิ่งสุข ไร้ร้อนรนขวนขวายหาความทุกข์ เย็นยิ่งสุขเหลือล้ำมีธรรมครอง ไม่เดือดร้อนกังวนหมองหม่นจิต อีกไม่คิดกังวลให้หม่นหมอง ไม่ยึดมั่นอะไรเอาไปครอง ด้วยทั้งผองแน่แท้อนิจจัง มีใดเล่าที่เรายึดไว้ได้ ร่างกายเราก็ยังถูกเผาฝัง ไม่มีใดดอกหนาที่จีรัง จะรักชังค่าเท่ากันเท่านั้นเอย พึงหม้นสร้างทางทองไว้เทียวท่อง ก่อนรูปกายร่วงกองอย่าเมินเฉย กาลเวลานับวันจะผ่านเลย ทั้งไม่เคยหยุดยั้งหรือรั้งรอ ก่อนจะสายเกินไปให้หยุดคิด ที่เคยผิดพลาดพั้งช่างเถิดหนอ เริ่มต้นใหม่ด้วยใจใสละออ สุขจริงหนอทางธรรมนำกมล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
