หยาดฝนยังพริ้มพราย นวลไม้ใบระยิบไหว รุ่งอรุณในดวงใจ เจ้านกไพรไม่กลับมา แสงจันทร์จากเสี้ยวเดือน ลางเลือนจากฟากฟ้า จำปีรานกับกาลเวลา หวานรักลามาแรมไกล แก้วร่วงโรยกับการรอ นานแล้วหนอนะดวงใจ นับเดือนนับปีไป ตะแบกใจยังม่วงพราว เหว่ว้าทุกยามพลบ ทวนทุกข์ทบแสนเหน็บหนาว วอนเดือนดาวเด่นพราว กระซิบเจ้าคืนเรือนใจ..!
3 มีนาคม 2552 15:15 น. - comment id 958417
โอ..พี่พุดคะ ภาพแรกนะคะ ชอบจัง เห็นน้ำใสๆ แล้วอยากลงไปว่ายจัง ยิ่งอากาศร้อนๆแบบนี้ละก็ ว้าวว มีความสุขที่สุดเลยค่ะ
3 มีนาคม 2552 15:21 น. - comment id 958418
ถึงคุณพุด ด้วยส่วนตัวของกระผม ชื่นชอบนามปากกานี้เป็นอย่างยิ่ง และรู้สึกเป็นเกียรติที่คุณได้เข้ามาอ่าน บทกวีที่ยังด้อยคุณค่าและภาษายังอ่อนหัด ผมอยากบอกว่า ผมเป็นแฟนประจำคุณพุดนะครับ ถ้ามีข้อเสนอแนะอะไรรบกวนแนะนำน้องใหม่คนนี้หน่อยนะ
3 มีนาคม 2552 15:57 น. - comment id 958428
เปรียบธรรมชาติได้เข้ากับอารมณ์ และความรู้สึกได้ดีค่ะ ทำให้สัมผัสได้เลยถึงความทุกข์ภายในใจค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ กับผลงานคุณภาพแบบนี้
4 มีนาคม 2552 05:12 น. - comment id 958590
จำปีแม้รานล่วง แต่แดดวงไม่ร่วงโรย แก้วหล่นลงปรายโปรย แต่รักชื่นยิ่งแตกกอ ตะแบกที่ม่วงพราว ประหนึ่งดาวคอยเคลียคลอ ความหวังยังถักทอ เพื่อไว้รอ รักหวนคืน อยากเขียนกลอนให้งดงามแบบพี่พุดบ้างค่ะ
4 มีนาคม 2552 09:10 น. - comment id 958674
ดอกบัวมากระซิบว่าคิดถึงค่ะ พี่พุด เย็นฉ่ำทั้งใจและกายค่ะพี่พุด
5 มีนาคม 2552 11:39 น. - comment id 959064
หวัดดีคับ...คุณ"พุด" ไพเราะมาก...คับ...คิดถึงตามไปด้วยเลย....