๏ ใช่ปราดเปรื่องเรื่องลอกเขียนตอกย้ำ เราเพียงวางถ้อยคำเหมือนพร่ำบ่น ใครใคร่อ่านอ่านได้ในกลอนกล ใครร้อนรนช่วยมิได้ไยลอกงาน เหตุที่เขียนเวียนวนบนงานลอก เปิดใจบอกลิขสิทธิ์ใช่คิดผลาญ หนึ่งวรรคทองของใครในตำนาน ย่อมซาบซ่านตราตรึงซึ้งทรวงใน งานของใครในจิตย่อมคิดหวง คราวถูกล่วงละเมิดสิทธิ์จนจิตไข้ ยามเปรยปากทักท้วงทวงบางใคร ย่อมหมายให้สำนึกและตรึกตรอง ปราศสมมุติอุตริวิวาทะ กล่าวกักขฬะข่มให้ใครขัดข้อง ยังหวังในน้ำจิตมิตรปรองดอง ผู้เกี่ยวข้องนั้นหนอจะขอขมา แต่ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกินคาด กลายทิฎฐิวิปลาสประหลาดภาษา อ้างแม่น้ำหมื่นสายหลายแหล่งพา แลเหลี่ยมเล่ห์เจรจามาบิดเบือน กลับตาลปัตรคนผิดมากมิตรอุ้ม เจ้าของแท้โดนรุมกลุ้มไหมเพื่อน เมื่อคนกลางปล่อยไว้ไม่ติงเตือน เส้นทางเถื่อนควรไหมไปแวะเวียน ๚ะ๛
3 มีนาคม 2552 11:56 น. - comment id 958321
ว่าจะไม่นำพา..ทว่าอดไม่ได้ กลอนของใครใครก็ก็รักทั้งแหนหวง กว่าจะได้แต่ถ้อยละคำแทบช้ำทรวง กลับถูกช่วงชิงไปกระไรเลย นำพาแค่นี้ก่อนละกาน อิอิ เข้าข่ายหมกมุ่นนะเนี่ย
3 มีนาคม 2552 12:14 น. - comment id 958340
กระตุ้นเตือนจิตสำนึกนะคะ
3 มีนาคม 2552 12:20 น. - comment id 958342
อย่าคิดมาก หลานสาว อัลมิตรา แม้ต่อว่า หน้าหนา หารู้สึก ถึงตอกย้ำ อีกครั้ง ไม่สำนึก ดุจโคถึก เกินแก้ แม้ประมาณ .....อย่าคิดมากหลานสาวเดี๋ยวไมเกรนขึ้น นึกว่าทำบุญแล้วกันเนาะ
3 มีนาคม 2552 12:39 น. - comment id 958360
จิตหมกหมุ่นเพียงนิดมิคิดข้อง มากลอนแล้วต้องแอบค้อนให้ คนอ่านบ้าแล้วบ้าเขียนทำไม อ่านอ่านไปคนอ่านบ้าคนเขียนบอ
3 มีนาคม 2552 12:57 น. - comment id 958370
อเสวนา จ พาลานัง จงตั้งจิต น้อมประสิทธิ์มงคลเพื่อดลผล เส้นทางเถื่อนเกลื่อนนะ... ทุรชน ไม่ควรด้นเดินข้องจนหมองใจ ฯ =============================== ไม่รู้ว่าเรื่องอันใด แต่ให้กำลังใจแก่หนูอัลฯ
3 มีนาคม 2552 14:07 น. - comment id 958390
อันวรรคทองที่เอ่ยกล่าวคงวิลาส ถึงมิอาจทดแทนแม้นบทอื่น ใคร่ทวงสิทธิ์วอนมิตรขอขมาคืน ใช่ใครอื่นโปรดบอกมา..ว่าบทใด..อิอิ ...แบบว่าเท่าที่อ่านมาผมเห็นว่าภาษาที่ใช้ก็ดูคล้าย ๆ กันนะครับ...แต่ไม่แน่ใจว่ามีบางท่านไปลอกมาทั้งวรรคหรือเปล่า...แต่อาจจะเป็นแบบว่า..ใจตรงกันก็ได้นะครับ..
3 มีนาคม 2552 14:30 น. - comment id 958397
เคยแต่ลอกการบ้าน...กลอนไม่เคยลอกได้แต่ตอบกลอนอย่างเดียว..คงไม่เข้าข่ายน๊า.. แวะมาอย่างเหนียม ๆ จ๊ะ
3 มีนาคม 2552 17:00 น. - comment id 958447
คุณเฌอมาลย์ .. มาร่วมกันหมกมุ่นดีกว่า จะได้ไม่เหงา ..อ่ะ อาจดูเหมือนหมกมุ่นและขุ่นเคือง จึงผูกเรืองเป็นกลอนยอกย้อนนั่น แท้เป็นเรื่องเปลืองเปล่าข่าวรายวัน กลอนเหล่านั้นสืบดู .. รู้ของใคร คุณ somebody .. เหมือนตะโกนใส่กำแพงยังไงก็ไม่รู้ เหนื่อยเปล่าไหมเนี่ย ฮา .. ลุงแทน .. เรื่องทำบุญหนุนพระธรรมพอทำได้ แต่เรื่องให้เขาคัดลอกบอกยากยิ่ง หากบอกกล่าวก่อนเอาไปจะไม่ติง หากกลอกกลิ้งจนจับได้.. ขอไม่คบ คุณแม่มดใจร้าย .. ทั้งคนอ่านคนเขียนเพี้ยนพอกัน เธอและฉันบ้าบอพอทนไหว เปล่ายักยอกลอกกลอนเดือดร้อนใคร เขียนที่บ้านกลอนไทย..ใช่ !โอเค ... เย้ อาหมอวฤก .. แหะ แหะ อาหมอ อัลมิตราก็ให้กำลังใจเพื่อนอีกทอดอ่ะ นี่อาหมอสวดเป็นกลอนเลยหรือเนี่ย เขียนกลอนตอบไม่ถูกเลย หากเสวนาจะพาพังจงยั้งจิต ใคร่ครวญคิดก่อนจากลำบากฝืน ในเมื่อถิ่นทางเถื่อนเหมือนหยัดยืน คงยากฟื้นปรับปรุงจรุงใด คุณจะไม่เด็ด .. อันวรรคทองของหวงจำทวงสิทธิ์ ดันถูกเขาปกปิดคิดกลบเกลื่อน แถมตีโพยตีพายยามใครเตือน จิตปนเปื้อนจริงหนอนักลอกงาน คุณกุ้งหนามแดง .. อั่นแน่ มาเบียดซีน .. ๕๕๕ ตั้งใจว่าจะเขียนทั้งเดือน ท่าจะแย่แฮะ คิดแก๊กไม่ค่อยออก แต่ก็จะลองดูนะ จะเอาเป็นโจทย์ตั้งแล้วมองหลาย ๆ มุม น่ะ
3 มีนาคม 2552 17:07 น. - comment id 958449
เดียวนี้ของปลอมลอกเลียนแบบเยอะมากๆ ไม่ว่าจะกิจกรรมใดๆผลงานต่างๆขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของคนด้วยนะคะ อ้างอิงถึงบ้างก้อยังดีนะคะ
3 มีนาคม 2552 17:54 น. - comment id 958466
อ่า ตอนนี้กำลังหมกมุ่นเขียนเรื่องสั้นค่ะ รอกระทู้ต่ออีกค่ะ
3 มีนาคม 2552 18:47 น. - comment id 958470
เรื่องยาวเรื่องใหญ่แล้วนะนี่
3 มีนาคม 2552 19:04 น. - comment id 958473
3 มีนาคม 2552 20:19 น. - comment id 958496
ถ้าเขียนซ้ำ ๆ ซาก ๆ บ่อย ๆ เข้าข่ายหมกมุ่นบ้า .. แล้วคนที่อ่าน ล่ะฮ้า .. จะบ้ากว่าไหม ? เหอะน่า งานนี้หากคนเขียนบ้า คนอ่านก็ยอมบ้าล่ะว้า สงสัยจะทำตามสัญญาว่าจะเขียนทั้งเดือนแน่ๆเลย งั้นจะยอมอ่านทั้งเดือนล่ะกัน กลัวเค้า(นักลอก)มาอ่านแบบเงียบๆเหงาๆไม่มีคนต้อนรับน่ะ ต้องทำหน้าที่สมาชิกในบ้านให้ดีน่ะ 555
3 มีนาคม 2552 20:54 น. - comment id 958515
คุณไหมไทย .. ของปลอม ของแปลง เยอะจริง ๆ บางคนมีตั้งอกตั้งใจเหลือเกินที่จะสะสมแต่ของลอกค่ะ เท่าที่เห็นก็มีนะคะ .. เกินร้อย ไม่ใช่ใจเกินร้อยนะคะ ลอกเกินร้อยค่ะ คุณแจ้น .. ๕๕๕ ให้อัลมิตราเขียนอีกหรือเนี่ย ชักหมดมุขแล้วนา คุณแมวเหลือง .. อ้าว !! จะก่อเรื่องทั้งที เล็ก ๆ ก็ไม่คุ้มน๊า ฮา .. คุณแทนคุณแทนไท .. ทำเป็นปรบมือ .. ก็เห็นย่องไปล่ะว๊า คุณกุ้งก้ามกราม .. ถ้างั้นหยวน ๆ บ้าก็บ้า (ฟระ) ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ ๕๕๕ นี่ขนาดอากาศยังไม่ร้อนมากนะ เมื่อวานยังมีลมพัดตึง (มันหมายความว่าไงนะ ลมพัดตึง) จะเขียนได้หรือเปล่าไม่รู้เนี่ย เขียนทั้งเดือน คนเขาจะเชื่อว่าอัลมิตราบ้าแหง๋ แต่ถ้าคุณกุ้งก้ามกรามเหนียวแน่นในการอยู่โยงเป็นเพื่อน ก็ยังดีนะ มีองครักษ์กุ้งสองหน่อมาคุ้มกัน .. ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วล่ะ ๕๕๕
3 มีนาคม 2552 21:59 น. - comment id 958556
กลอนของเราก็แต่งเองเหมือนกัน แต่งออกจากใจ หัดแต่งผิดๆผิดถูก ไม่ได้ลอกใคร ไม่เคยหากินกับกลอนคนอื่น แค่ทำงานหาเลี้ยงตัวเองและลูกๆก็พอมีพอกินไม่เดือดร้อน มีใจรักแต่งกลอน พี่สาวขอขมาได้แค่สองคนเท่านั้นคือคุณลิลิตและคุณยาแก้ปวด เพราะขอกลอนของท่านเก็บไว้ในดวงใจ และได้ชี้แจงไปหลายครั้งแล้ว ของคนอื่นไม่มีเวลาอ่านได้ทุุกกลอน จะเอาไปขึ้นศาลที่ไหนก็ไม่กลัว แต่ไม่ขอขมาเพราะไม่เคยลอกกลอนใครแล้วอ้างว่าเป็นของตัว ชื่อจริง นัฏฐา อีเมล์ตามตัวได้ ยิ่งอยากบินกลับไทยอยู่ จะได้ถือโอกาสลางานจะไปเยี่ยมแม่และครอบครัว จะได้ไปเยี่ยมพี่กันนา... คุณล ล.... คุณราชิกา... คุณยาแก้ปวด... ครูพิม... คุณแม่น้องแบม... น้ำแข็งเปล่า.. คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม... คุณนรศิริ... คุณกิ่งโศก...คุณร... อยากรู้จักคนที่เราประทับใจ
4 มีนาคม 2552 00:04 น. - comment id 958586
ขอยืมพื้นที่นิดนึงนะคะ มีคนที่ประทับใจอีก คือ คุณDarkness hero... คุณลุงแทน...คุณวาสุกรี....คุณวิทย์ ศิริ คนสุดท้ายคือคุณอัลมิตรา ที่สอนให้ดูแลหัวใจตนเอง ดีกว่ายกให้คนอื่น จริงๆแล้ว พี่สาวได้ข้อคิดมากมายจากกลอนของทุกท่าน เหมือนน้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า อ่านแล้วมีความสุข ไม่เคยทรยศกลอนของใครเลย จากใจจริง เป็นคนที่พูดอะไรตรงๆมาก ให้เอาไปประหารชีวิตก็ไม่กลัว ถ้าไม่ได้ทำผิด
4 มีนาคม 2552 02:21 น. - comment id 958589
ใครก็มาลอกของ เกม ไม่ได้ เพราะ เกม แต่งกลอนม่ายเป็น คิกๆๆ แวะเข้ามาสวัสดีครับ พี่อิม ในยามวิการณ์แบบนี้ จะโดนข้อหาบุกรุกมั้ยเนี่ยเรา
4 มีนาคม 2552 07:53 น. - comment id 958610
คุณพี่สาว .. นิสัยของเราคล้าย ๆ กันค่ะ สำหรับการขอขมา ขอโทษ .. ต้องกระทำโดยที่รู้ว่าผิดจริง ๆ หากเป็นการถูกยัดเยียดให้ผิด ถูกขอร้องให้ขอขมา กระทั่ง ถูกกล่าวหาว่าผิด .. เรื่องแบบนี้ เป็นตายอย่างไร อัลมิตราก็ไม่มีวันเอ่ยคำขอโทษ ขอขมาได้เช่นกันค่ะ คุณพี่สาวอย่าได้กังวลใจไปเลย .. อัลมิตราเขียนกลอนชุดนี้ ไม่ได้เขียนเพื่อมอบให้คุณพี่สาว ที่จริงคนที่ลอกกลอนและสร้างความรำคาญใจให้กับสมาชิกในเวปบ้านกลอนไทย อยู่ที่เวปอื่น ซึ่งอัลมิตราก็จับตามองอยู่พักใหญ่แล้วค่ะ ผู้ที่เสียหายก็มีหลายคน อาทิ . คุณกุ้งก้ามกราม คุณแม่มดใจร้าย ส่วนคนอื่น ๆ ก็มี หากยังไม่ออกตัวว่าเป็นผู้เสียหาย อัลมิตราก็จะไม่กล่าวถึง ในอดีต อัลมิตราก็เลยอยู่ในฐานะของผู้ลอกกลอน(ผู้อื่นกล่าวเช่นนั้น) ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่สมควร และถึงแม้ว่าจะมีเหตุอันเข้าใจผิด แต่ก็ปัดภาระความรับผิดชอบไม่ได้ ดังนั้นเมื่อประกอบกับเหตุทั้งหมด อัลมิตราจึงได้กล่าวคำขอโทษ พร้อมกับชี้แจงถึงความเป็นมา โดยละเอียด ซึ่งก็จบด้วยดี ความสัมพันธ์ยังคงดี ในปัจจุบัน อัลมิตราให้โอกาสนักลอกเสมอ หากการลอกนั้นเป็นการลอกงานของอัลมิตรา อัลมิตราจะไม่ว่าอะไร อย่างดีก็ไปแซวนิดหน่อยว่า เขียนดีจัง เขียนได้เจ๋ง มันเหมือนกับยอตัวเองอยู่ในที แต่ก็ไม่เคยไประรานให้เสียหาย ที่พันทิป ก็เคยเจอ .. มีคนลอกโคลงไป แต่คงไม่ได้ระมัดระวัง ลอกตกหล่นเลยทำให้ บางคำผิด เขียนผิดนี่น่าอายชะมัด อัลมิตราก็เลยบอกว่า ลอกให้ถูก ๆ หน่อย ตรงนี้เป็นคำนี้ต่างหาก ก็เท่านั้นค่ะ ที่เคยทำ บางเวป มีการลงรูปคนเขียนกลอนด้วย อัลมิตราก็เข้าไปบอกว่า รูปอ้วนจัง หารูปสวย ๆ หน่อย อกอึ๋ม ๆน่ะมีมั๊ย แบบว่าอัลมิตราไม่อยากเหมือนคนในรูปนั้น .. เป็นไปในลักษณะของขำขันเสียมากกว่าจะฟาดฟันเอาเป็นเอาตาย ทีนี้ คุณพี่สาวสบายใจได้หรือยังคะ อัลมิตราไม่อยากให้คุณพี่สาวกังวลใจกับเรื่องนี้ เพราะเรื่องที่เขียนไม่ได้โยงมาเลย ถ้าไง เมื่อคุณพี่สาวมีโอกาสได้กลับมาเมืองไทย คุณยาแก้ปวดคงเลี้ยงข้าวสักมื้อ แล้วอัลมิตราจะตามไปแจม (ฮา.....ฮ่า ฮ่า) คุณเกม .. แต่งกลอนไม่เป็น งั้นมาแต่งตัวกันเหอะ .. มาดึก ๆ ทำไมไม่นอน อย่าบอกนะว่า รอตีสามเพื่อที่จะเชียร์หงส์แดงน่ะ
4 มีนาคม 2552 09:15 น. - comment id 958678
หวัดดีคับ...คุณอัลมิตรา งานใดก็ตามที่เรา....ตีแผ่ หรือ เผยแพร่ ออก ไปในสาธารณะ...แล้ว...โดยที่เรามิได้หวังผล ตอบแทน...ใดๆ....เมื่อมีใครหยิบไป....เราก็ ควรพึงใจ...ไว้ว่า...เหมือนเราของไว้ ทั่วไป.... นอกบ้าน....ใครจะเก็บไป...ก็ไม่สามารถไป ตามเอาอะไรกับเขาได้....ช่างเขาเถอะคับ... เพราะเวปบ้านกลอน...ไม่ได้การจัดการเรื่อง เกี่ยวกับลิขสิทธิ์ฯในผลงานที่สมาชิกนำมาลง ไว้....(ใช่รึป่าวไม่รู้นะคับ) เพราะถ้ามี...ปาน นี้...คงดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งไปแล้ว... เมื่อได้คิดอย่างที่กล่าว....การที่มีใครนำผล งานของเราไปกร่างว่าเป็นของเขาเราคงทำได้ เพียง...แค่มองหรือถากถมว่าเขาผู้นั้นเป็นคน ที่น่ารังเกียจ....และอย่างมากก็แค่...กล่าว ประณามกันให้รู้สำนึก... ในสังคมปัจจุบัน....การผลิตผลงานใดๆขึ้นมา สักอย่าง....อาจนำไปหาผลประโยชน์ทางธุรกิจ ได้เสมอ.... ในกรณีบทประพันธ์...บทกลอน...ฯลฯ ของ เพื่อนสมาชิกในเวปฯ ควรได้รับการปกป้อง ตามสมควร...จากเวปมาสเตอร์...ในฐานะ เป็นหนึ่งในสมาชิกของเวป....ดังนั้น...หากว่า มีการดำเนินการเป็นอย่างหนึ่งอย่างใดแล้ว... ก็จะสามารถจัดการเรื่องแบบนี้ได้ง่ายขึ้น.... สุดท้าย....ผมขอแสดงความชื่นชม...ความคิด อ่านของคุณอัลฯ ที่ได้แสดงออกและบอกต่อ สาธารณะให้ได้ตระหนัก...ทุกครั้ง...
4 มีนาคม 2552 13:00 น. - comment id 958722
สวัสดีครับคุณอิม.... เอ่อ....แบบว่าต้นน้ำชอบบทกวีของคุณหมอกจาง, คุณป.,คุณอิม,ท่านบนข.,พี่พุด แล้วต้นน้ำลอกเอาไปเก็บไว้อ่านยามเหงา แบบนี้คงไม่เป็นไร....ใช่ไหมครับ เพราะต้นน้ำจะลอกเก็บไว้แบบลงที่มาและผู้แต่งด้วย ระลึกถึงคุณอิมครับ
4 มีนาคม 2552 15:22 น. - comment id 958751
คุณกีรติ .. การกล่าวประณามนั้น น่าจะเป็นวิธีที่ไม่ควรถูกใช้ แต่จนแล้วจนรอด วิธีอื่นที่ดีกว่านั้นกลับใช้ไม่ได้ผลสักเท่าไหร่ สำหรับบทกลอนที่ปรากฏบนพื้นที่สาธารณะ แน่นอนย่อมเสี่ยงต่อการถูกลอก ทีนี้ การลอกแล้วทำให้เกิดเรื่อง กับการลอกที่ไม่ทำให้เกิดเรื่องมันก็มีตัวแปรต่างกัน แล้วไงดี .. ? บางอย่างมันก็ยากที่จะอธิบายเป็นตัวอักษรนะคะ คุณต้นน้ำ .. ของอัลมิตราน่ะ ลอกได้ อัลมิตราไม่ว่าอะไรหรอก ค่ะ
4 มีนาคม 2552 19:14 น. - comment id 958825
ลอกได้หยามไม่ได้นะขอรับ
4 มีนาคม 2552 19:52 น. - comment id 958832
คุณอิมครับ ขอบคุณครับสำหรับความกระจ่าง และขออธิบายเพิ่มนะครับ... คือต้นน้ำก๊อปปี้เก็บไว้เป็นคนๆ นะครับ แล้วจัดเก็บเหมือนเป็นการรวมเล่มบทกวี โดยแต่ละบทก็จะมีชื่อผู้แต่งกำกับไว้อย่างถูกต้อง เมื่อเอามาเปิดอ่านก็จะทราบว่าใครคือผู้แต่ง ที่ต้นน้ำทำเช่นนี้ก็เพราะชอบสะสมบทกวีที่ชอบครับ เป็นการรวบรวมสำนวนกวีที่ต้นน้ำชอบนั่นเอง และมิได้คัดลอกไปเพื่อประโยชน์อื่นใดนอกจากเก็บไว้อ่าน เป็นการคัดลอกไปเก็บไว้เหมือนเราเก็บหนังสือดีๆ ที่เราชอบ โดยไม่รู้ว่าจะเป็นความผิดครับ ก็ต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณครับ
5 มีนาคม 2552 07:14 น. - comment id 958986
คุณวนกวี .. นั่นสิ ทีนี้ถ้าถูกลอก แล้วยังถูกหยามอีกล่ะ ทำไงดีเอ่ย คุณต้นน้ำ .. ก็ไม่แปลกนะ คุณไม่ได้บอกใครต่อใคร หรือ ทำทีแสดงตนว่าเป็นคนแต่งกลอนนี่ ซึ่งแตกต่างจากบุคคลที่อัลมิตราเขียนถึงในกลอน ที่แสดงตนปลอมว่า ๆ แต่งเอง เขียนเอง เหอะ น่า .. เจตนาต่างกัน ทีนี้ เข้าใจหรือยังคะ
5 มีนาคม 2552 08:55 น. - comment id 959011
ขอบคุณมากครับคุณอัล ต้นน้ำเข้าใจแล้วครับผม ขอบคุณครับ
6 มีนาคม 2552 11:19 น. - comment id 959421
มาทำความเข้าใจกันก่อนจะ เขียนอะไรดีกว่าครับ คู่มือนักเขียน บทนิยาม นักเขียนหมายถึง ผู้แต่งหรือผู้ประพันธ์งานเขียนประเภทต่างๆ ทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง เช่น นวนิยาย เรื่องสั้น สารคดี ตำรา บทความ ความเรียง กวีนิพนธ์ ฯลฯ สิ่งที่ได้รับความคุ้มครอง สิ่งที่จะได้รับความคุ้มครองคืองานที่นักเขียนได้สร้างสรรค์ขึ้น ส่วนชื่อเรื่อง แนวความคิด ข้อมูล สถิติ ข้อเท็จจริง ข่าว หรือบทบัญญัติของกฎหมายเป็นสิ่งที่ไม่มีลิขสิทธิ์ การคุ้มครองงานลิขสิทธิ์ นักเขียนจะได้รับความคุ้มครองโดยอัตโนมัติตามกฎหมายลิขสิทธิ์ทันทีที่สร้างสรรค์ผลงานโดยไม่ต้องจดทะเบียน หรือไปจดแจ้งต่อหน่วยงานใด แม้นักเขียนจะได้รับการคุ้มครองสิทธิในผลงานของตนเองโดยทันที แต่นักเขียนสามารถนำผลงาน (หนังสือหรือแผ่นซีดี) มาแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ที่กรมทรัพย์สินทางปัญญาโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น และกรมทรัพย์สินทางปัญญาจะออกหนังสือรับรองการแจ้งข้อมูลลิขสิทธิ์ ซึ่งสามารถใช้เป็นหลักฐานเบื้องต้นในการแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ได้ ขณะเดียวกันยังสามารถใช้เป็นหลักประกันการกู้ยืมเงินจากธนาคารที่เข้าร่วมโครงการ ตามนโยบายแปลงทรัพย์สินทางปัญญาเป็นทุนได้ด้วย นอกจากนี้ นักเขียนยังอาจแสดงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในผลงานของตนโดยแสดงข้อความ เช่น สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 โดย ....... หรือ แสดงสัญลักษณ์ © สิทธิของนักเขียน นักเขียนจะมีสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในงานเขียนของตนที่จะทำการใดๆ ดังต่อไปนี้ 1. ทำซ้ำ เช่น การทำสำเนา การดาวน์โหลดลงเครื่องคอมพิวเตอร์ หรือจัดพิมพ์งาน เป็นรูปเล่ม เป็นต้น 2. ดัดแปลง เช่น การนำงานวรรณกรรมไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศ หรือนำไปจัดทำเป็น บทละครโทรทัศน์ หรือบทภาพยนตร์ เป็นต้น 3. เผยแพร่ต่อสาธารณชน เช่น การนำผลงานเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ และการจำหน่าย จ่าย แจกงานเขียน เป็นต้น 4. อนุญาตให้ผู้อื่นใช้สิทธิ ได้แก่ อนุญาตให้สำนักพิมพ์นำไปจัดพิมพ์ จัดจำหน่าย อนุญาตให้ดัดแปลงหรืออนุญาตให้นำไปดาวน์โหลด และเผยแพร่ลงในเว็บไซต์ต่างๆ 5. ให้ประโยชน์อันเกิดจากลิขสิทธิ์แก่ผู้อื่น ได้แก่ การโอนผลตอบแทนที่ได้จากค่าลิขสิทธิ์ให้แก่ บุคคลอื่น การแสดงข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ นักเขียนควรระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับงานที่ตนได้สร้างสรรค์ขึ้น เช่น ชื่อผลงาน ชื่อผู้สร้างสรรค์ชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ ชื่อสำนักพิมพ์ ปีที่สร้างสรรค์ ปีที่พิมพ์/โฆษณา ปริมาณที่อนุญาตให้ใช้งานได้ โดยไม่ต้องขอความยินยอม เพื่อให้ผู้อื่นรับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับลิขสิทธิ์และเพื่อประโยชน์แก่ผู้ที่ประสงค์ จะใช้งาน ในการติดต่อขออนุญาตใช้สิทธิในงานนั้น อายุการคุ้มครองลิขสิทธิ์ ลิขสิทธิ์งานเขียนจะมีตลอดอายุของนักเขียนผู้นั้นนับแต่สร้างสรรค์ผลงาน และต่อไปอีก 50 ปี นับแต่นักเขียนผู้นั้นเสียชีวิต การกระทำอย่างไรคือการละเมิดลิขสิทธิ์ การละเมิดลิขสิทธิ์มีได้หลายรูปแบบ เช่น - นำผลงานของนักเขียนไปรวมเล่ม(อาทิ นำงานของนักเขียนหลายคนมารวมเล่ม) โดยไม่ได้รับอนุญาต - นำผลงานไปเผยแพร่ทางอินเตอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญาต - นำผลงานไปจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มโดยไม่ได้รับอนุญาต - นำผลงานไปดัดแปลง (อาทิ ใช้เนื้อเรื่องเดิม ใส่ชื่อเรื่องใหม่) โดยไม่ได้รับอนุญาต ฯลฯ เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์นักเขียนควรทำอย่างไร เมื่อนักเขียนถูกละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องดำเนินการดังนี้ 1. ในเบื้องต้นนักเขียนจะต้องตรวจสอบผลงานของตนเองกับงานที่ละเมิดลิขสิทธิ์ว่า มีการทำซ้ำกันหรือไม่ อย่างไร โดยตรวจสอบอย่างรอบคอบและระมัดระวัง เนื่องจากปัจจุบันมี งานเขียนที่มีลักษณะใกล้เคียงกันเป็นจำนวนมาก 2. เมื่อพบว่ามีการทำซ้ำ จนมั่นใจว่าถูกละเมิดลิขสิทธิ์แล้ว หากงานที่ถูกละเมิดนั้นเป็นหนังสือ ให้แจ้งไปยังสำนักพิมพ์ที่จัดพิมพ์เพื่อให้ดำเนินการตรวจสอบ และต้องแจ้งแก่ผู้กระทำละเมิดในทันที 3. เจรจากับสำนักพิมพ์และผู้กระทำละเมิดว่าจะชดใช้ค่าเสียหายอย่างไร 4. หากไม่สามารถเจรจาตกลงกันได้ อาจทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญาขอให้ กรมทรัพย์สินทางปัญญาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทดังกล่าว (ไม่มีค่าใช้จ่าย) หากการดำเนินการตามข้อ 3 และข้อ 4 ไม่บรรลุผล อาจเลือกดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งได้ ดังนี้ 1) คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการของอนุญาโตตุลาการ กรมทรัพย์สินทางปัญญา เพื่อตัดสินชี้ขาด คำตัดสินของอนุญาโตตุลาการถือเป็นที่สุด ไม่สามารถดำเนินคดีในชั้นศาลได้อีก (เว้นแต่เป็นคำชี้ขาดที่ขัดต่อกฎหมาย) 2) นักเขียนอาจฟ้องร้องให้ดำเนินคดีต่อศาล ซึ่งทำได้ 2 กรณี คือ 2.1 การฟ้องร้องดำเนินคดีอาญา นักเขียนสามารถฟ้องร้องผู้ละเมิดลิขสิทธิ์เป็นคดีอาญาได้ หรืออาจใช้สิทธิในทางอาญาโดยการแจ้งความร้องทุกข์ต่อเจ้าพนักงานตำรวจ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจจะเป็นผู้ดำเนินการสอบสวน สรุปสำนวนคดี และเสนอพนักงานอัยการเพื่อฟ้องร้องดำเนินคดีแก่ ผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ต่อไป 2.2 นักเขียนฟ้องคดีแพ่งเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายเพิ่มเติมจากการละเมิดลิขสิทธิ์นั้นๆได้อีก ในกรณีที่ค่าเสียหายในคดีอาญาไม่คุ้มกับความเสียหายที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ดี หากนักเขียนไม่ประสงค์จะฟ้องร้องดำเนินคดีอาญาแก่ผู้กระทำละเมิด นักเขียนอาจฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายในคดีแพ่งเพียงอย่างเดียวก็ได้ อายุความในการดำเนินคดีละเมิดลิขสิทธิ์ เมื่อถูกละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องฟ้องร้องดำเนินคดีภายใน 3 ปี นับแต่วันที่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำการละเมิด แต่ต้องไม่เกิน 10 ปี นับแต่วันที่มีการละเมิดลิขสิทธิ์ กรณีที่นักเขียนต้องแจ้งความร้องทุกข์เพื่อดำเนินคดีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ นักเขียนจะต้องแจ้งความร้องทุกข์ภายใน 3 เดือนนับแต่รู้ว่ามีการละเมิดและรู้ตัวผู้กระทำละเมิด เขียนหนังสืออย่างไรไม่ให้ละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น การสร้างสรรค์งานลิขสิทธิ์ การสร้างสรรค์ผลงานลิขสิทธิ์ ผู้สร้างสรรค์จะต้องสร้างสรรค์ด้วยตนเองคือไม่คัดลอกงานของผู้อื่น กรณีของงานเขียนก็เช่นกัน นักเขียนจะต้องเขียนงานจากความคิดสร้างสรรค์ของตนเอง โดยไม่ลอกเลียน ตัดต่อ หรือดัดแปลงงานเขียนของบุคคลอื่น การคัดลอกหรืออ้างอิงผลงานของผู้อื่น กรณีการคัดลอกหรืออ้างอิงงานเขียนของผู้อื่นบางตอนซึ่งทำได้ตามสมควร แต่ต้องระบุที่มาและชื่อเจ้าของลิขสิทธิ์ผลงานที่คัดลอกให้ชัดเจน เพื่อให้รับรู้ความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงาน ดังกล่าว โดยการคัดลอกหรืออ้างอิงจะทำได้ในขอบเขตที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น คือจะต้องไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์ และไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของลิขสิทธิ์ เกินสมควร (กรณีดังกล่าวศาลเท่านั้นจะเป็นผู้ตัดสิน) หากไม่แน่ใจว่าการคัดลอก อ้างอิงดังกล่าวอยู่ในขอบเขตของกฎหมายหรือไม่ ก็ควรขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน เพื่อป้องกันข้อพิพาทที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เมื่อถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์จะต้องทำอย่างไร เมื่อมีผู้กล่าวหาว่างานเขียนของท่านละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น นักเขียนจะต้องปฏิบัติดังนี้ คือ 1. รวบรวมผลงานต้นฉบับที่เขียนไว้ในแต่ละครั้ง เพื่อใช้เป็นหลักฐานแสดงว่าได้เขียนผลงานด้วยตนเองไม่ได้ลอกเลียน ตัดต่อ คัดลอก หรือดัดแปลงงานของผู้อื่น 2. รวบรวมเอกสารหลักฐานการตีพิมพ์ครั้งแรกของหนังสือเล่มที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดลิขสิทธิ์ 3. จัดเตรียมและตรวจสอบสัญญาการอนุญาตให้ใช้งานลิขสิทธิ์ (ถ้ามี) ว่าขอบเขตของสัญญาที่ตกลงกันไว้มีแค่ไหน อย่างไร 4. จัดหาพยานบุคคลที่อ้างอิงได้ว่าผู้เขียนเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานนั้นจริง 5. ตรวจสอบและเปรียบเทียบงานเขียนของท่านว่าละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้กล่าวหาหรือไม่ 6. คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่กระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท โดยทำหนังสือถึงกรมทรัพย์สินทางปัญญา 7. กรณีที่ไกล่เกลี่ยไม่สำเร็จ คู่กรณีอาจนำข้อพิพาทเข้าสู่อนุญาโตตุลาการเพื่อตัดสินชี้ขาด นักเขียนที่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องลิขสิทธิ์ สามารถขอคำแนะนำหรือปรึกษาได้ที่ สำนักลิขสิทธิ์กรมทรัพย์สินทางปัญญา แวะนำสาระความรู้มาสวัสดีเจ้าของบ้านครับ ไหนๆก้ไหนๆแล้ว ทำหน้าที่ซะหน่อย แปะสักเดือนก็ได้ หากินง่ยๆแบบนี้หละ