เมื่อเวลากระชั้นชิดตามติดหลัง ริมฟากฝั่งเรือลำน้อยลอยน้ำใส จอดลำลอยคอยท่าเตรียมลาไกล สู่ทะเลกว้างใหญ่ไม่หวนคืน ฟากฝั่งนี้มีถนนระคนเศร้า ท้องทุ่งแห่งความเหงาเฝ้าทนฝืน มีสายน้ำจำพรากจากวันคืน ป่าดาษดื่นความหวังกำลังงาม ดอกไม้หนึ่งสีสวยระรวยกลิ่น ผึ้งโบยบินเริงร่ายพรายล้นหลาม เจ้าท้าทายสายลมโน้มกิ่งงาม เพียรไถ่ถามหารักเฝ้าทักทาย ฟากฝั่งโน้นนั้นไกลจากใจหมอง ดินสีทองปราศราตรีสุรีย์ฉาย มีเพียงสุขทุกข์สิ้นถิ่นไม่ตาย เสียงดนตรีมิขาดสายร่ายลำนำ แม้สายลมจะเร่งเร้าเฝ้าร้องบอก เรือใกล้ออกจากท่าอย่าถลำ แต่หัวใจไหวหวั่นอันน้ำคำ ยังดื่มด่ำความรักสลักทรวง หมายพาเจ้าก้าวข้ามความขื่นขม สิ้นตรอมตรมถมจิตรคิดห่วงหวง เผยความจริงทิ้งบาดแผลแค่ลมลวง หลุดพ้นบ่วงความเศร้ากร่อนเผาใจ ก่อนเวลาจะหมดลง ณ ตรงนี้ ที่ราตรีเยี่ยมเยือนเลือนหลับใหล จะจับมือถือมั่นชวนกันไป ฤาโบกมือลาไกลให้แก่กัน...........
2 มีนาคม 2552 05:02 น. - comment id 957650
ดอกไม้แห่งสัจธรรมนี่เอง ว่าแต่จะบวชแล้วไม่สึกเลยเหรอนี่ แล้วน้องนางจะว่าไงนี่ อิอิ
2 มีนาคม 2552 15:11 น. - comment id 957823
แวะเข้ามาอ่านกลอนสวยดีค่ะ
2 มีนาคม 2552 15:28 น. - comment id 957833
หายไปนานเชียวนะครับ กลอนเพราะพริ้งเหมือนเดิม
2 มีนาคม 2552 16:07 น. - comment id 957864
การจากลา นำมาซึ่งความเจ็บปวดในหัวใจเสมอๆ ค่ะ
2 มีนาคม 2552 16:21 น. - comment id 957872
มองทะเลจรดฟ้าพาใจเหงา มีเพียงเงาฟ้าครามกับน้ำใส ต้องระวังตัวตนบนเพรงใจ อย่าหลงนัยวังวนชลธาร
2 มีนาคม 2552 18:01 น. - comment id 957941
มองทะเลห่างฟ้าแล้วน่าเศร้า ฟากฝั่งเราไกลแสนแดนอวสาน พายเรือน้อยจนสุดหล้าชลาธาร ไม่ประมาณจะได้พบนพอนงค์... ...แบบว่า
3 มีนาคม 2552 11:56 น. - comment id 958320
แด่ดอกไม้ใกล้ฝั่ง ผู้มีสุขและความหวังพลังฝัน "สวัสดีครับผม"
3 มีนาคม 2552 12:21 น. - comment id 958343
ดีจ้า k.กันนา บวชที่ใจใช่โกนผมห่มจีวร เพียรสังวรณ์ระวังใจไม่ไหลหลง ถือทุกที่วิปัสสนาพาปล่อยปลง สืบหน่อพงศ์ภควาสิ้นอาดูร.... ดีจ้า k. Alto2ยินดีครับ ภาษาสวยภาษาธรรมล้ำเลอนัก ภาษาใดฤาจักสลักเสลา งดงามกว่าภาษาใจในตัวเรา พาความเศร้าไกลร้างห่างชีวา ดีจ้า k.ฝากฝัน มัวหมกมุ่นภาระกิจชีวิตวุ่น โลกเวียนหมุนเกิดแก่ตายสลายสูญ ไม่เห็นทุกข์ฤาเห็นธรรมเลิศจำรูญ เพียรเพิ่มพูนปัญญาหาแก่นธรรม..... ดีจ้า k.somebody มีรักโลภโกรธหลงคงเศร้าหนัก หากมีรักมีทุกข์ยากสุขสม เพราะตัวตนปนเคล้าจิตเฝ้าตรม แม้นนุ่งห่มจีวรยังร้อนทรวง... ดีจ้า k.เฌอมาลย์ เพราะความรักจักทำใจช้ำหม่น เพราะความรักสุขล้นพ้นเงียบเหงา เพราะความรักจักทุกข์รุกใจเรา เพราะความรักทำเจ้าจนเข้าใจ เพราะความรักจักเผยเฉลยตอบ เพราะความรักจักมอบหอบฝันให้ เพราะความรักจักย้อนสอนจิตใจ เพราะความรักจักไขให้ปัญญา...... เพราะความรักเลอเลิศขนาดนี้แล้ว ฉันจะไม่รักเธอได้อย่างไร..โคตะระรัก...อิอิอิ ดีจ้า k.จะไม่เด็ด แดนอวสานอยู่ที่ใจเพียงไขเปิด ใช่เลอเลิศไกลแสนถึงแดนไหน แม้นกายอุ่นกรุ่นรักหนุ่นตักใคร แต่เพียงใจสงบนิ่งอิงนิพพาน.... กายไม่มีจริง ใจก็ว่างเปล่า กิเลสจะเกิดที่ใด? ท่านพุทธทาสภิกขุ
3 มีนาคม 2552 12:39 น. - comment id 958359
ดีจ้า k.นาคะพรรณ เป็นขอนไม้ไกล้ฝั่งทั้งพังพุ ฤาอาจลุถึงฝั่งดังใฝ่ฝัน จะเกี่ยวก้อยกลอยใจไปด้วยกัน เกรงเธอนั้นไม่ยินยอมจะพร้อมใจ.....อิอิอิ คนช่างฝันเน๊อะ.....ฝันลมๆแล้งๆไปวันๆ... อ้อนไว้ก่อนพ่อสอนไว้...อิอิ
3 มีนาคม 2552 17:52 น. - comment id 958464
แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะจัง เพลงนี้ก็เพลงโปรดพิมเรย สรุปว่าชอบค่ะ