๏ เจ้าเมินจึงหม่นไข้ ..........ขื่นขม เคยร่วมอภิรมย์..................รื่นเร้า เห็นสนุกหากทุกข์ตรม.........ตรอมจิต....ฤๅแม่ จึงหน่ายแหนงแปลงเหย้า....อยู่คล้ายนรกานต์๚ ๏ ผลาญใจในหัตถ์เจ้า........จนหาย เห็นป่นปนพระพาย.............พัดฟุ้ง หัตถ์สวยหั่นสลาย................ไห้สลด...แล้วอา ครั้นไขว่คว้าคล้ายรุ้ง............รี่ใกล้ไกลถึง๚ ๏ จึงใช้ใบพฤกษ์พ้อ...........พร่ำเผย ไฉนชื่นจะคืนเชย...............ชิดได้ ประสงค์ใดจะให้เลย............หากล่วง- ...รู้นอ พากย์ผ่านพฤกษาไว้...........สื่อเว้าวอนขวัญ๚ ครอบจักรวาล ๏ ทัณฑ์สวรรค์ฤๅนั่นแล้.....ลงทัณฑ์ เว้นเถิดวอนสวรรค์............เสวกเว้น ห่างนางจิตจาบัลย์..............บาดห่าง หายโศกหากผู้เร้น..............ผ่อนร้อนร้าวหาย๚ะ๛ วฤก : ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
28 กุมภาพันธ์ 2552 17:53 น. - comment id 957336
เจ้าเมินเกินบ่มไข้ เยียวยา ยอกนักด้วยรักข้า สิ้นแล้ว สลายใจรักด้วยพร้า โถแม่ ใจร้าย เรือนรักปลูกสิ้นแล้ว ไม่แคล้ว เรือนพัง...อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2552 20:20 น. - comment id 957385
แวะเข้ามาชมงานค่ะ.....มากมายด้วยคุณค่า..และความงามแห่งภาษา....ชื่นชมมากค่ะ..
1 มีนาคม 2552 02:50 น. - comment id 957431
เว้าวอนจึงวอนให้.....ย้อนขวัญ เคยร่วมเรียงฝากฝัน.....ก่อนนี้ ยังจดจำคำสัญ-.....ญาต่อ กันฤๅ เพียงกาลผ่านบอกชี้.....แยกเราห่างกัน เจ้าจดจำคำมั่น.....เราสอง จะกลับมาประคอง.....คู่ไว้ เดือนเหมันต์เรืองรอง.....รอท่า ผ่านรอบเหมันต์ให้.....วอนเจ้าสอบสวน ธรณีนี่นี้.....เป็นพยาน เราเคยสอดประสาน.....ใจมั่น จะแยกเพียงรอบกาล.....แปรเปลี่ยน ส่วนใจเราสองนั้น.....สถิตคู่เคียงกัน สิ้นกุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
1 มีนาคม 2552 10:40 น. - comment id 957458
งานฝีมือครับ ชื่นชมมากๆๆ
1 มีนาคม 2552 11:28 น. - comment id 957461
ยอดกวีขนานแท้-นับถือๆ
1 มีนาคม 2552 17:39 น. - comment id 957532