ขอโทษน่ะคนดีที่เคยรัก ต้องเสียหลักครั้งใหม่ลืมไถ่ถาม เข้าใจว่าเธอสุขจึงคุกคาม ซ้ำลุกลามเคียงคู่คอยดูแล มอบหัวใจทั้งดวงให้ล่วงล้ำ สำรอกความชื่นฉ่ำจนย่ำแย่ ยอมรักษาน้ำใจไม่เชือนแช จนได้แปลความหมายว่าคล้ายกัน ปฏิเสธบ้างไหม...ไม่เคยเกิด จึงเตลิดตีเสมอเฝ้าเพ้อฝัน ครึ่งชีวิตต่อไปใช้แบ่งปัน โดยมีฉันกับเธอเสมอไป แล้ววันนี้กับวลีขอตีจาก ก็แค่อยากถามกลับยอมรับไหม ที่ผ่านมานั้นล่ะเพื่ออะไร เธอทำไมไม่ตอบให้ครอบคลุม แสร้งปลอบโยนอย่างเก่าจะดีกว่า แล้วยักท่าต่อไปอย่างนุ่มนุ่ม เลี้ยงเยื่อใยให้อวบเพื่อควบคุม ปล่อยฉันทุ่มเทต่อ..เพื่อขอคืน.. ..
กุ้งหนามแดง 26 ก.พ. 2552 11:48 น. - ID 123624 
1527
13
0
26 กุมภาพันธ์ 2552 11:49 น. - comment id 956230
โอม ที่ 1 คริ คริ
26 กุมภาพันธ์ 2552 12:13 น. - comment id 956250
บางครั้งบางเรื่องพูดให้ตรงเคลียร์ให้ชัดตั้งแต่แรกก็น่าจะดีนะคะ
26 กุมภาพันธ์ 2552 13:03 น. - comment id 956284
สำรอกความชื่นฉ่ำจนย่ำแย่คมซะไม่มี แต่.. จริงเนีอะ อ้อมไปอ้อมมา อดหมดนะเด้อ..
ปล. เจอมารเอ๋ย ถึงกะสวดเข้าที่ 1 เลยเหรอ อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2552 14:14 น. - comment id 956316
น้องเฌอ.. แล้วจะมาชิงกันทำไมเนี่ย... :) .................................................................... คุณซัม.. ไม่งั้นคงไม่มีคำว่าหลงผิดหรอกน่ะ :) .................................................................... น้องยา สำรอกความชื่นฉ่ำจนย่ำแย่.. สำรอก...แรงไปไหมคำคำนี้...ตอนเขียนก็คิดอยู่...แต่ความหมายของคำว่าสำรอกคือ...ขย้อน...อะไรที่ขย้อนต้องล้น...แล้วอะไรที่ล้น...ความรู้สึกดีๆ ซึ่งพ่วงความรู้สึกที่รักหมดใจ ...ใช่หรือไม่.. หรือสะอิดสะเอียน..นั่นก็อีกอย่างที่นึกถึง..และโดยภาพรวมของบาทนี้จะเห็นภาพโดยชัดเจนว่า...ผู้เขียนหมายถึงอะไร ประชดประชัน...กระแนะกระแหน...น้อยอกน้อยใจ นั่นก็ต้องมองให้ลึกเน้อ.. ความหวังดีจากคนๆ หนึ่งให้ไปกับอีกคนหนึ่ง ..แล้วมาบอกว่าจำยอม...และรู้สึกเต็มกลืนกับสิ่งที่ผู้ให้เสนอมานั้น.... ในนามของผู้ที่เป็นฝ่ายให้..ฟังแล้วมันช้ำจริงๆ..เล้ย.. เราโต้ตอบบทกลอน..ตามอารมณ์กลอนเท่านั้น...แต่ความรักและเคารพในตัวพี่ดอกแก้วนั้นเหมือนเดิม...เราไม่ได้มีอคติกับพี่เขานา..กลอนบทนี้ว่ากันตามโครงเรื่องและบทประพันธ์ที่พี่เขาเขียน เรายอมรับว่าดีมากๆ ทุกแง่มุมที่นำเสนอ :) และอีกอย่างหนึ่งเราก็ชอบตอบกลอนของชาวบ้าน ซึ่งเป็นภารกิจของเราแท้ๆ อิอิ เขาเรียกสุภาพว่านิสัยอันถาวร.. มาวันนี้เราก็ได้เสนอหน้ามาตอบกลอนของพี่ดอกแก้ว พี่เขาจะว่าไหมเนี่ย...เราก็ยังปอดๆ อยู่เหมือนกัน.. ด้วยความรักและเคารพผู้อ่านทุกท่าน จึงเรียนมาให้ทราบโดยทั่วกัน..ขอบคุณพี่ดอกแก้วด้วยค่ะ ที่นำเสนองานทำให้มีการต่อยอดทางความคิด.... ขอแสดงความนับถือ.. กุ้งหนามแดง
26 กุมภาพันธ์ 2552 14:34 น. - comment id 956336
สวัสดีเจ้าค่ะคุณกุ้งที่คิดถึ๊ง คิดถึง...... รุ่นรีสงกาสัยจะเลิกอ้อมแล้วค่ะ ต้องเป็นทางตรงเท่านั้นแหละ อิ อิ ...... คุณกุ้งว่าป่ะ?.....
26 กุมภาพันธ์ 2552 15:28 น. - comment id 956364
แล้ววันนี้กับวลีขอตีจาก ก็แค่อยากถามกลับยอมรับไหม ที่ผ่านมานั้นล่ะเพื่ออะไร เธอทำไมไม่ตอบให้ครอบคลุมแง้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงพี่กุ้งโดนจังโดนใจจจจจ
26 กุมภาพันธ์ 2552 15:30 น. - comment id 956372
กานต์ไม่อ้อมค้มนะคะพี่กุ้ง แต่วนไปวนมา อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2552 15:43 น. - comment id 956391
ไม่ชอบอ้อมอ่ะ...... เพราะเหนื่อย.....อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2552 18:23 น. - comment id 956465
ตัวเยื่อใยเป็นยังไงครับแล้วกินอะไร ถึงอวบได้ อิอิ กลอนดีครับ มีคำที่ต้อง กลับไปคิดตามมหลายคำเลย สบายดีนะครับ
26 กุมภาพันธ์ 2552 18:26 น. - comment id 956467
เพราะจังเลยครับ
26 กุมภาพันธ์ 2552 18:54 น. - comment id 956475
แม้ไม่เห็นนามปากกา สำนวน ศัพท์และเนื้อเรื่องก็พอเดาได้ว่าเป็นคุณกุ้งหนามแดงนะครับ มีเอกลักษณ์ครับ -
26 กุมภาพันธ์ 2552 19:54 น. - comment id 956518
ตอบตรงๆคับ ไม่อ้อมค้อม เยี่ยมคับผม
26 กุมภาพันธ์ 2552 20:40 น. - comment id 956558
บางทีเราปล่อยเค้าไปดีกว่าค่ะ ทนเจ็บแค่ครั้งเดียว ..ดีกว่า เจ็บซ้ำๆกับแผลเดิมๆ
26 กุมภาพันธ์ 2552 23:33 น. - comment id 956622
ตอบกลอนได้เยี่ยมครับ คุณกุ้งหญิง ช่วงนี้หายไปนานๆนะครับ
27 กุมภาพันธ์ 2552 08:45 น. - comment id 956684
คุณรี :) นึกว่าชอบวงเวียนซะอีกน่ะ อิอิ คิดถึงเหมือนกันจ๊ะ .................................................................... น้องพิม อิอิ เอาเรื่องจริงมาเขียนน่ะเนี่ย ส่วนหนึ่งของชีวิต.. เคยถูกทุ่ม เลยจุกแอ๊ก... ................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว อ่า ชอบซอยตันด้วยหรือเปล่า.. .................................................................... คุณโคลอน ถนอมแรงไว้ทำไมเหรอ.. .................................................................... นายนักสืบ.. คล้ายๆ ไขมันมั๊ง ไม่ต้องมีตัวแต่มันเพิ่มพูนได้.. อิอิ .................................................................... นายอินสวน ขอบคุณค่ะ ตรงไหนหว่า.. .................................................................... นายแมวเหลือง อย่างนี้ต้องขยาย...ว่ามา ว่ามา พร้อมจะฟังน่ะเนี่ย.. .................................................................... นายวิทย์ ศิริ อืม ขอบคุณค่ะ (อมยิ้มอยู่น่ะเนีย) .................................................................... แม่มณี สายป่านยาว เลยปล่อยไปซะล่วงเลย กว่าจะรู้ตัวหมดแรงสาวกลับแล้ว ต้องปล่อยให้หลุดลอยไป.. เสียดายไหม...เสียดายแต่แลกกับเวลากับแรงแล้ว บวก ลบ คูณ หาร ทิ้งดีกว่า.. .................................................................... คุณกุ้งชาย ขอบคุณค่ะ ยังอ่านอยู่น่ะกลอนเขียนรวมกับสาวๆ อิอิ ชอบมาก.. ....................................................................
27 กุมภาพันธ์ 2552 10:29 น. - comment id 956714
ไม่ได้..อ้อมค้อม........ คิดถึงนะ
27 กุมภาพันธ์ 2552 14:52 น. - comment id 956843
ใหม่ก็บอกว่าใหม่ไม่อ้อมค้อม เก่าคือเก่าเล่ายอมรับกันไหม ดีกว่าโกหกกันเพียงผ่านไป พูดตรงตรงจากใจไม่ย้อมแมว เพราะแมวนั้นเปรียบเสมือนเพื่อนมนุษย์ ดวงตาใสบริสุทธิ์ดุจลูกแก้ว จะไปย้อมมันทำไมไม่ใช่แนว เก่าหรือใหม่ล้วนแล้วก็แมวเรา
27 กุมภาพันธ์ 2552 15:43 น. - comment id 956898
ตอบกลอนได้ดีมาก ๆครับ..
27 กุมภาพันธ์ 2552 17:02 น. - comment id 956963
แอบมาอ่านคำตอบอย่างชอบใจ เปิดมุมใหม่ให้ขบพบรสเข้ม ต่อเรื่องราวฉากใหม่ให้เติมเต็ม สำนวนเข้มคึกคักนักหักมุมสวัสดีค่ะน้องกุ้ง มั่นใจในตัวเองหน่อยสิคะ ..อย่าปอดๆ รู้สึกดีที่มีคนตอบกลอนยาวๆ แถมอ่านแล้วก็ได้แง่มุมใหม่ได้รสชาติ ยิ่งสไตล์น้องกุ้งด้วยแล้ว...ครบเครื่องได้บรรยากาศดีเหมือนดูละครสั้นๆเลย
27 กุมภาพันธ์ 2552 19:51 น. - comment id 957070
เคยอยากทำอย่างนี้เหมือนกัน แต่คิดว่า...มันคงไม่คุ้มกับการยื้อ เพราะต้องจ่ายแพงกับความเจ็บปวด คิดถึงพี่กุ้งฯ ค่ะอ
2 มีนาคม 2552 08:50 น. - comment id 957682
ลุงก่องกิก แค่คิดถึงเหรอ... :) .................................................................... นายม้าลาย น้องชายเคยชี้ชวนดูโม่แมว...ไอ้เราก็คิดว่ามันคืออุปกรณ์ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตที่ไหนได้ กลายเป็นโม่ปูนที่เขาเอามาพ่นสีใหม่.. นี่แหละน๊า ป้ากุ้งฯ กว่าจะถึงบางอ้อ.. :) .................................................................... คุณลิลิต ขอบคุณค่ะ ไว้เราจะตอบกลอนคุณมั่ง.. .................................................................... พี่ดอกแก้ว แหะ แหะ บางครั้งคนเราก็ไม่ค่อยมั่นใจในตนเอง กับคนที่สูงกว่าเรา..มันอาจดูก้าวร้าวรวมถึงการแสดงความไม่อ่อนน้อมในตัวตน เลยต้องแถลงกันนิดนึงค่ะ แต่ถ้าพี่ไฟเขียวแล้ว กุ้งก็สบายใจค่ะ ว่าเรามีแนวทางเหมือนกัน คือรักในงานเขียน :) ปกติกุ้งจะตอบกลอนของอัลมิตราและผองเพื่อนเป็นหลัก ด้วยเหตุที่ว่าเราคุยกันได้ในหลายๆ เรื่องและเปิดกว้างในงานเขียนที่จะมีการมองต่างมุมออกไป และบางงานก็ต่อยอดจินตนาการซะจนเกินเลยก็มี จนบางครั้งดูเหมือนจะตีกัน แต่ส่วนใหญ่จะเข้าใจกันและจบลงด้วยดี.. :) :) ขอบคุณอีกครั้งค่ะ สำหรับงานชิ้นนี้และยินดีที่พี่แวะมาให้กำลังใจ..กับน้องสาวคนนี้.. ด้วยความรักและเคารพยิ่ง กุ้งหนามแดง .................................................................... เจ้ามะกรูด..แมงกุ๊ดจี่ พี่ก็เคย...กับบทบาททั้งผู้รับและผู้ให้... :) ....................................................................
2 มีนาคม 2552 10:30 น. - comment id 957704
ก็ไม่อยากอ้อมค้อมจึงยอมรับ ให้เธอรู้และรับสิ่งเหล่านั้น จึงได้เปรยเผยความตามสัมพันธ์ ว่าจบกันแล้วหนอจึงขอลา อิอิ
2 มีนาคม 2552 15:47 น. - comment id 957849
คุณตูน..ผู้ไร้เงา เห็นแว๊บๆ ในบ้านเพื่อน ไม่นึกว่าจะมาทักทาย กลัวว่าจะลืมเพื่อนเก่าแล้ว อิอิ คิดถึงเช่นกันน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
