ไหมแก้วสีฟ้าคราม

22 กุมภาพันธ์ 2552 11:17 น. - comment id 954035

แด่  อาจารย์แก้วประเสริฐ

       ยังไพเราะเพราะพริ้งเหมือนเดิมนะคะ

        เครื่องคอมฯหายดีแล้วหรือคะ

       แวะมาทักทายค่ะ

แก้วประเสริฐ

22 กุมภาพันธ์ 2552 11:35 น. - comment id 954037

คุณ ไหมแก้วฟ้าสีคราม

      หากฝึกฝนไว้ก็จะแบบนี้แหละจ้า 
เครื่องคอมฯ เครื่องรับไม่ดีไปซ่อมมาก็เหมือนเดิม
ปิดเปิดไม่ค่อยได้ ต้องรอสักประมาณสักห้าหรือสิบ
นาที บางครั้งโมโหตบเครื่องเลยติด แต่จอบางครั้ง
เต้น แต่ทนเอาจ้าซื้อมานานแล้วของใหม่ที่ซื้อมา
หลังผมเสียกันไปตามๆกันผมพึ่งจะแย่แต่ก็ทนเอา
จ้า นอกจากจะไม่ได้จริงๆเท่านั้นเอง เดี๋ยวนี้ของ
ใหม่สู้ของเก่าไม่ได้ความทนทานต่างกันมาก
ยกตัวอย่างเช่นพัดลม ของเก่ายังแจ๋วแต่ไม่
สวยของใหม่สวยแต่เล่นได้ไม่เท่าไหร่หงายเก๋ง
ไปแล้วล่ะ  รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

กันนา

22 กุมภาพันธ์ 2552 15:25 น. - comment id 954098

แวะมาอ่านกลอน
เพราะๆค่า
คิดถึงค่ะ
คารวะอาจารย์ด้วยค่า

ผมชื่อโจ้

22 กุมภาพันธ์ 2552 17:29 น. - comment id 954139

สวัสดีคับคุณลุงแก้วประเสริฐ
ยังคงภาษาเดิมๆ
คือเคร่งในคำ ในวิธีเขียนเหมือนเดิม
สมกับเป็นครู
ผมทำไม่ได้แล้ว

ส่วนความก็เหมือนเดิม
คือพรรณนาไป ใจดวงเดิม

ราชิกา

22 กุมภาพันธ์ 2552 18:12 น. - comment id 954146

** ร้อยคำรัก  สลักไว้  ในถ้อยสาร
ร้อยคำหวาน  ซาบซ่านใจ  ในอักษร
ร้อยคำเพ้อ  ละเมอหา  มาในกลอน
ร้อยคำวอน  ประทับไว้  ในดวงมาน....ฯ

...งานงามค่ะ...คิดถึง..แฝดเพื่อน..นะคะ..อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ...

แก้วประภัสสร

22 กุมภาพันธ์ 2552 21:07 น. - comment id 954272

สวัสดีค่ะคุณลุง กลอรเพราะและงดงามเสมอเลยค่ะ อ่านแล้วสบายใจกับคำที่สวยงามค่ะคุณลุง

จะไม่เด็ด

22 กุมภาพันธ์ 2552 22:21 น. - comment id 954328

ยากบอกไปหทัยหวั่นความฝันเอ๋ย
รุดล่วงเลยลาลับกลับกลีบฝัน
ดวงใจนี้ที่ไร้สายแสงจันทร์
ผ่านคืนนั้นแสงตะวัน ฤาผ่านเลย
...แบบว่า

แจ้นเอง

22 กุมภาพันธ์ 2552 22:52 น. - comment id 954359

ดวงใจเอ๋ยใยจึงเป็นเฉกเช่นนี้

สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ

หายไปนานเลยค่ะ สบายดีนะคะนานแล้ว

ไม่ได้อ่านผลงาน คงความไพเราะเสมอค่ะ

ไร้อันดับ

23 กุมภาพันธ์ 2552 09:15 น. - comment id 954440

ดวงใจเอ๋ยเคยสดใสในวันนั้น
ต้องมีอันพลัดพรากจากไกลแสน
วันดีดีมีไหมในดินแดน
นิมิตรแม้นความมืดมนให้พ้นไป..

กลอนเพราะมากครับ 
ไม่เคยผิดหวังทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน
ขอให้คุณลุงแก้วฯ
มีความสุขมากๆ ครับ 

พิมญดา

23 กุมภาพันธ์ 2552 09:37 น. - comment id 954462

สวัสดีค่ะลุงแก้ว

กลอนเพราะมากค่ะไม่ตกเลยฝีมือ

รักษาสุขภาพนะคะ

ระลึกถึงคูณลุงเช่นเดียวกันค่ะ

เพียงพลิ้ว

23 กุมภาพันธ์ 2552 10:11 น. - comment id 954505

ดวงใจซึมๆค่ะเวลาอาทิตย์ลับลาขอบฟ้า คุณลุงสบายดีนะคะ

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:04 น. - comment id 954613

คุณ กันนาเทวี

    ขอบใจมากจ้า ผมก็รักและคิดถึงเสมอๆจ้า

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:13 น. - comment id 954622

คุณ โจ้

      สวัสดีครับผมเดินตามหลังบรมครูฯครับ
ผมอ่านมามาก โดยเฉพาะผมชอบสังเกตุตรวจจับ
คำอักขระด้วย กลอนท่านจะไม่เคยเกินแปดคำ
แม้แต่คำกล้ำก็ยังนับรวม จะมีบ้างที่คำกล้ำนับเป็น
หนึ่งครับ ฉะนั้นผมจึงเคร่งครัดในเรื่องนี้แม้แต่
ศิษย์ผมเองก็เตือนเสมอแต่ตอนนี้เขาเก่งกว่าผม
ไปแล้วผมดีใจมากครับที่เก่งกว่าผม จะมีบ้างบาง
ครั้งแต่ก็อนุโลมให้ หากเราฝึกฝนไว้สม่ำเสมอก็
ไม่ต้องกลัวว่ากลอนพาไปครับ อย่าท้อถอยการ
ฝึกฝนเข้ากับทำนองจะงดงามและไม่ยากหรอก
ผมอ่านกลอนคุณเสมอๆ เพียงแต่บางครั้งก็
คอมเม้นท์บ้างไม่คอมฯบ้างครับ กลอนผมนั้น
มักออกแนวโบราณครับผมใช้ใจผมเองเขียน
พรรณาเพราะแก่แล้วและนิสัยไม่ค่อยจะชอบ
เลียนแบบใครๆเสียด้วย นึกอะไรก็เขียนไป
ครับ ขอบคุณ รักเสมอ

      แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:17 น. - comment id 954624

คุณ ราชิกา

     ผมเองรักและคิดถึงคุณเสมอๆครับ ระยะนี้
ร่างกายผมอ่อนแอมากไม่ค่อยสบายบ่อยๆ จึงเหิน
ห่างการเขียนไป บางครั้งจิตใจเหงามากเหงาเสีย
จนไม่อยากจะทำอะไรเลย แต่ก็ต้องทนพยายาม
เพื่อร่างกายเราเองครับ ขอบคุณแฝดเพื่อนที่รักมาก
ครับ รักเสมอๆ

        แก้วประเสริฐ.

เฌอมาลย์

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:20 น. - comment id 954625

ดวงใจเอ๋ยไฉนเลยเจ้าเศร้าไม่หาย
บทเพลงพ่ายร่ายคีตให้ขื่นขม
ฤทัยหมองอุราพาระทม
สุดจะข่มกลืนกล้ำน้ำนัยน์ตา

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:25 น. - comment id 954630

คุณ แก้วประภัสสร

      สวัสดีครับ งานผมก็คงจะได้แค่นี้แหละครับ
เนื่องด้วยผมไม่ได้ไปเที่ยวไหน และก็เกิดความ
เบื่อหน่ายตัวเองและอื่นๆด้วย ไม่ยากหรอกครับ
หากเรารู้จักการใช้อักษรให้ผสานกับทำนองคล้าย
เพลงแหละครับ กลอนก็จะพลิ้วอ่อนไหวลื่นไหล
ไปเองหากสังเกตุตามที่ผมเคยกล่าวไว้ก็สามารถ
จะบังคับกลอนได้กลอนก็จะไม่พาเราไป ตอนแรก
ก็ยากพอเข้าใจเพราะเล่นกลอนมากๆเข้าก็จะ
รู้และเกิดขึ้นได้ครับ คุณเองหากบังคับกลอน
ให้ไม่เกินแปดคำนั้นแรกๆยากครับ แต่พอ
บังคับอักษรได้ก็จะไม่ต้องห่วงกังวลหรอกครับ
ลองฝึกหัดเอาไว้นะครับ แล้วจะง่ายมากๆครับ
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:29 น. - comment id 954635

คุณ จะไม่เด็ด

     อ่านชื่อคุณทีไรทำให้ผมนึกถึงผู้ชนะสิบทิศ
ทุกๆทีครับ อิอิ หรือจะเป็นจเด็จเมืองไทยก็ไม่รู้
นะครับ ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยม รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:33 น. - comment id 954641

คุณ แจ้นเอง

      สวัสดีครับที่หายไปเกี่ยวกับสุขภาพผมเอง
และเครื่องคอมฯด้วยมันเก่าๆมากเกือบสิบปีแล้ว
ที่ใช้มันมา จึงรวนเหมือนร่างกายผมเองครับ ผม
เกิดความเบื่อหน่ายตัวเองและสิ่งรอบด้านไปเสีย
หมดหรือว่าจะหมดเวรกรรมแล้วกระมังครับ แต่
ช่างเถอะเกิดมาก็ต้องตายเป็นธรรมดา การเขียน
กลอนผมต้องใช้อารมณ์คือใจต้องสบายถึงจะเขียน
ได้ครับ ขอบคุณที่ชม รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:37 น. - comment id 954644

คุณ ไร้อันดับ

    ผมว่าผมทำได้ก็เพียงแค่นี้แหละครับนอก
จากความนึกฝัน เพราะไม่ค่อยชอบไปไหนๆวันๆ
อยู่แต่ในบ้านเล่นคอมฯบ้างไม่เล่นบ้างปล่อยอายุ
ไปวันๆหนึ่งด้วยใกล้ฝั่งเต็มทีแล้วครับ ขอบคุณที่
ให้กำลังใจครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:41 น. - comment id 954646

คุณพิมญดา

   ผมก็คงจะทำได้เพียงแค่นี้แหละครับ เพราะ
วันๆอยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย จะเขียนก็
เกิดความเบื่อหน่ายตัวเองไปหมดครับ ผมเองก็
รำลึกถึงคุณเสมอยังรักคนในบ้านกลอนเสมอๆแต่
ความเบื่อเหงาๆนี่แหละครับทำให้ต้องเหินห่างไป
ขอบคุณมากครับ รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:44 น. - comment id 954648

คุณ เพียงพลิ้ว

     เหมือนกับลุงเลยล่ะ ซ้ำยังเบื่อหน่ายสิ่งต่างๆ
อีกต่างหากด้วย วันๆอยู่กับบ้านไม่ออกไปไหนเลย
มองสภาพสังขารตัวเองที่ย่ำแย่แล้วยิ่งไปกันใหญ่
เฮ่อๆๆๆเบื่อๆๆๆจ้า แต่ยังรักหลานลุงเสมอจ้า

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:50 น. - comment id 954651

คุณ เฌอมาลย์

   เจ้าหญิงสุดแสนสวยน่ารัก ความเบื่อหน่ายต่อ
ตัวเองและรอบข้างตลอดสังขารด้วยทำให้เกิดความ
เหงาเข้าสู่จิตใจจ้า แต่ก็เพียงเพื่อฝึกสมองไว้เพื่อ
มิให้หลงลืมไปมากกว่านี้ จะเป็นดังกลอนเจ้าหญิง
ก็ว่าได้ ขอบใจมากจ้าเจ้าหญิง รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

ฟา

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:52 น. - comment id 954652

แก้วประเสริฐ

23 กุมภาพันธ์ 2552 14:55 น. - comment id 954654

คุณ ฟา

   ขอบคุณที่ยังจำผมได้ หายไปนานกว่าผมเสียอีก
นะครับ ขอบคุณยิ่งครับ

       แก้วประเสริฐ.