** รัก...**

นักสืบ ไร้อันดับ

ยามจะกินจะนอนอาวรณ์เจ้า
ทุกค่ำเช้าดูแลมิแปรผัน
อุ่นเอ๋ยอุ่นใดในชีวัน
เท่าแม่นั้นรักยิ่งใหญ่กว่าใครเอย
           --------------
๑. แม่ถักทอก่อรักตระหนักจิต
คือชีวิตผู้ให้ใจเฉลย
ทั้งโลกากว้างใหญ่ใครเปรียบเปรย
รักเปิดเผยไร้รอบไร้กรอบเกณฑ์
เปี่ยมด้วยใจที่ให้สายใยรัก
โลกตระหนักความจริงยิ่งเฉกเช่น
รักของใครในพื้นภพสยบเร้น
รักแม่เด่นเหนือใจใครทั้งปวง
๒. หญิงชราผ่ายผอมตรอมใจอยู่
เจ้ารับรู้บ้างไหมใครห่วงหวง
ยังรอเจ้ากลับไปใช่ภาพลวง
ดาวลับร่วงจากฟ้าตั้งตารอ
ตาฝ้าฟางของแม่แลหาเจ้า
ผ่านขุนเขาฟ้าไกลทำไมหนอ
หรือลูกแม่ถูกใครให้ชะลอ
มัดกับตอผูกตรึงจึงไม่มา
เจ้าคงทรมานมานานแล้ว
โอ้ ดวงแก้วคงคิดถึงคะนึงหา
ผ่านคืนวันหนาวเหน็บเจ็บกายา
ผ่านเวลาผ่านห้วงทั้งดวงใจ
ถ้าเจ้าหนีมาได้ให้หาแม่
หญิงแก่แก่คนนี้มีใจให้
จะปกป้องคุ้มเจ้าเฝ้าผองภัย
เหลือบลิ้นไรไต่ตอมพร้อมชีพพลี
ถ้าเจ้าไม่กลับมาฟ้าคงดับ
ประกายวับวาบหายตรงใจนี้
จะอ้อนวอนเทพไทให้ปรานี
คนไม่ดีปล่อยเจ้าแม่เฝ้าครวญ....
            ---------------
            (ไร้อันดับ)