ความรักเป็นเช่นใด ฉันไม่เคยจะพบพาล เป็นโสดมาตั้งนาน ไม่หอมหวานดั่งใครใคร คนเดียวก็สุขดี คนมากมีย่อมมากความ คอยตามทุกค่ำเช้า ดั่งคนเขลาหลงมายา คนเดียวก็สุขได้ ต้องขวักไขว่หาทำไม ไม่ทุกข์ก็พอใจ อยู่อยู่ไปก็สุขดี ทุกถ้อยคำกลั่นมา จากน้ำตาที่เดือดดล ทุกวันต้องผจญ กับกลุ่มคนทีมากความ มีเรื่องต้องให้คิด ทุกห้องจิตสุดจะทาน เหน็ดเหนื่อยปาดน้ำตา ต้องก้มหน้าจนหมดวัน หลายวันผ่านพ้นไป หน่ายเหนื่อยใจจะต้านทาน แสนเศ้ราทุกข์ตระกาน จนต้องพาลกับชะตา บนหนทางสู้นั้น ตัวฉันมันยังต้องเดิน หากหยุดเหมือนยูเทิร์น ดั่งก้าวเดินกลับทางเก่า ยามเรารู้สึกท้อ อย่าร้องขอวอนใครเขา สองมือของตัวเรา ไม่ว่างเปล่าหากสู้เดิน เมื่อถูกใครหมางเมิน เหนื่อยเหลือเกินเขานินทา ก็เหมือนโยนมาลา ลงคงคาแล้วจากไป สุขแท้คือมุ่งหวัง หัวใจสั่งให้ก้าวไกล หากเบื่อเหนื่อยท้อใจ ท่องเอาไว้ต้องก้าวเดิน
บนดินบินได้ 8 ก.พ. 2552 15:55 น. - ID 122991 
803
0
0
9 กุมภาพันธ์ 2552 17:38 น. - comment id 947702
ชีวิตต้องดำเนินต่อไปค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
13 กุมภาพันธ์ 2552 22:14 น. - comment id 950171
ขอบคุนค่า =]
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
