.......รู้ว่าเธอเข้าใจในทุกอย่าง แต่คำอ้างเธอยกมามันน่าขัน ว่ายังรัก เธอบอกตอกย้ำกัน ไม่มีวันจะเลิกราเธอว่าไป .......เธอเป็นหญิงศักดิ์ศรีเธอมีมาก มันคงยากที่จะประสานใหม่ เหมือนแก้วร้าวย่อมมีรอยคอยย้ำใจ ทำอย่างไรก็เกินการประสานรอย .......ไม่ต้องถามว่าทำไมหรือใครผิด ไม่ต้องคิดว่าไม่พร้อมจะยอมปล่อย ไม่ต้องมางอนง้อหรือรอคอย ไม่ต้องน้อยใจนักถ้ารักกัน .......เรื่องหนึ่งหญิงสองชายได้รู้เห็น สิ่งที่เป็นความลับสำหรับฉัน คำว่ารักหนึ่งคำเคยสำคัญ แต่นี้มันจบบทหมดค่าไป .......ชายคนนั้นคนที่มาทีหลัง ทุกทุกครั้งที่เจอกันฉันหวั่นไหว รักสามเศร้าระหว่างเราเธอเข้าใจ ชายคนใหม่คนนั้น...ฉันรักจริง
6 กุมภาพันธ์ 2552 16:50 น. - comment id 946697
ภาพนี้ใช้ไม่ได้กับกลอนนี้เลยค่ะ เสียดายจัง อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2552 17:49 น. - comment id 946707
สละสลวยทั้งกลอน แลพภาพ ครับ..
6 กุมภาพันธ์ 2552 18:12 น. - comment id 946717
.........คุณเพียงพลิ้ว ว่างๆ ช่วยหาภาพที่เข้ากลอนให้หน่อยน่ะครับ ภาพที่ให้มาก็โดนใจครับ แต่..อิอิอิ .........คุณอรุณสุข โทดทีครับหาภาพไม่ได้อาศัยภาพคนอื่นอ่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
6 กุมภาพันธ์ 2552 18:13 น. - comment id 946718
บทกลอนนี้ เข้ากับชีวิตผมมากเลยครับ ขอขอบคุณมากๆนะครับ สำหรับบทกลอนบทนี้
6 กุมภาพันธ์ 2552 18:45 น. - comment id 946725
ขอให้มันเป็นแค่เรื่องขำขำอ่านะ อิอิ...
6 กุมภาพันธ์ 2552 20:12 น. - comment id 946750
คอยอ่านภาค 2 ค่ะ ขอเป็นรัก 4 เศร้านะ
6 กุมภาพันธ์ 2552 20:29 น. - comment id 946757
คิดได้ไงง่ะ หักมุมดี ชอบๆๆ ปลื้มค่ะปลื้ม
8 กุมภาพันธ์ 2552 12:24 น. - comment id 947357
ตกลง..เป็นรักสามเศร้าระหว่างชายกับชายหญิงไม่เกี่ยวใช่มัยครับ..ผมงง