ไม่ว่าจะโดนประนามขนาดไหน ก็ยังยืนยันว่าเชื่อมั่นในความรัก ที่มีต่อมวลมิตรบ้านกลอนทุกคน ตัวเองก็ปุถุชนคนธรรมดา มีทุกอารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง แต่รู้จักอภัย และตั้งต้นใหม่ ทำผิดก็ขออภัย ใครไม่ให้อภัยก็แล้วไป เรารู้จักจบ ถ้าเขาไม่อยากจบ ยังอยากทำร้ายเราร่ำไป แล้วหัวใจเขาจะรู้จักรักได้อย่างไร ถ้าไม่รู้จักให้รักแล้ว คงยากที่จะได้หัวใจจากใคร ความรักพี่สาวมีมากล้นค่ะ ให้ตัวเองและทุกคน คำพูดที่ให้ร้ายต่อกัน หมดสมัยแล้วค่ะ พี่สาวก็เลิกโกรธใครแล้ว ด่าได้ก็ด่าไป เขาด่าเรา คิดเสียว่าเขาด่าเพราะรัก ยังเห็นเราอยู่ในสายตา เราก็สบายใจ วันนี้มีความสุขค่ะ มีคนที่รักเรา มีครอบครัว ไม่เหงาใจ ไม่มีใครดีพร้อมทุกอย่าง อาจเป็นแม่ปูขาเก เป็นคนไม่ดี แต่ดีใจที่ได้เป็นแม่ มีลูกที่น่ารัก มีสามีที่รักเรา มีเพื่อน มีมิตรที่แบ่งปันรักให้กัน เวลาเราล้ม ก็ยังมีใครอีกบางคนดึงมือ ออกมาปกป้องเรา ไม่เคยลืมบุญคุณเขา ขอบคุณที่เขาไม่ซ้ำเติม ถึงใครจะเหยียบย่ำก็ยังรักค่ะ รักทุกคน บอกชื่อได้ไม่หมดก็ขออภัย คนแรก ที่ประทับใจ คุณสุภาพสตรี.... ราชิกา...ใจดีเหมือนแม่พระ หมอพิม... เวลาแต่งกลอนที่ไร มาที่หนึ่งทุกที มีอารมณ์ขันเสมอ พี่กันนา... อบอุ่น พี่สาวที่แสนดี ไหมแก้วฟ้าสีคราม... คอยให้กำลังใจ นรศิริ... จริงใจ คอยแนะนำ ให้กำลังใจ ลูกสาวหล่า....ส่งความคิดถึงให้เสมอ น้ำแข็งเปล่า...น้องสาวผู้น่ารัก somebody....น้องกบผู้ใจดี แจ้นเอง...รักคนไทยด้วยกัน เฌอมาลย์...ขอเป็นน้อง ก็ดีใจค่ะ ยินดีที่สุด ครูพิม....ครูผู้ใจดี ครูกระดาษทราย...ให้กำลังใจ สลักพิณ...นางฟ้าผู้น่ารัก แก้วประภัสสร... มีอารมณ์ขันดีค่ะ พิมญดา...แต่งกลอนเพราะ หวานจับใจ โคลอน... จิตใจดี ฉางน้อย...ป้อบปูล่าร์ น่ารัก สดใส อัลมิตรา...เจ้าของบ้านผู้เสียสละดูแลบ้านกลอน ใครที่ไม่ได้เอ่ยถึงต้องขออภัย โลกนี่น่าอยู่เพราะเรามองแต่ส่วนดีของเขา ยกย่อง และเชิดชูกัน ขอสารภาำพว่าคุณผู้ชายในบ้านนี้ก็มีดีมากมาย แต่ไม่อยากกล่าวถึงหลายคน กลัวโดนว่าไปชอบเขาอีก ท่านแรก คือคุณลิลิต เข้ามานั่งในใจเพราะสงสัยว่า คนนี้ทำไมถึงไม่ชอบขี้หน้าเราเลย ปากคม (แต่ทำไมสาวๆติดกันเต็มไปหมด ) ใครเกลียดก็อยากเอาชนะให้เขาหายเกลียด กลับกลายเป็นเรื่องราวให้ตัวเองโดนด่า เวลาเราโกรธก็โต้ตอบไปดุเดือด แล้วก็เสียใจ นี่เป็นความเลวของพี่สาว ขอโทษเขาแล้ว ไม่อภัยก็แล้วกันไป คงไม่โต้ตอบอีกแล้ว ท่านที่สองคือคุณรักคนดี คนนี้เขียนกลอนได้ประทับใจมาก อาทร ห่วงใย เขาอาจเขียนให้ทุกคนที่กำลังทุกข์ ให้มีกำลังใจ แต่เราก็ขอรับไว้อย่างเต็มใจในความหวังดี ไม่เคยลืม ความรู้สึกดีๆเหล่านี้อย่าไปมองให้มันเป็นกิเลส ตัณหา เลยค่ะ คำว่าเพื่อน ไม่จำกัดว่าผู้หญิง ผู้ชาย โสด ไม่โสด แค่รู้สึกดีๆต่อกันก็ดีแล้ว รักกัน ให้อภัยกัน ใครไม่รักไม่ว่ากัน อยากด่าว่ากันต่อไป ถ้าทำแล้วสะใจ สบายใจ ยินดีเป็นกระโถนรองรับให้ทุกท่าน ขอส่งความรักกลับคืนให้ท่านทุกคน ไม่จากไปไหน บ้านนี้เหมือนมีมนต์ขลัง ขอบคุณเจ้าของบ้านคุณปีกฟ้า และผู้ดูแลบ้านกลอนทุกท่านที่ให้โอกาส รัก Thaipoem Forever ค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 08:02 น. - comment id 943879
ขอภัยค่ะพิมพ์ชื่อผิด คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม
1 กุมภาพันธ์ 2552 09:17 น. - comment id 943901
สิบนิ้ววิงวอนอ้อนขอ เลิกด่าทอกันเสียเถิด ทุกทุกสิ่งมีดับเกิด ใจประเสริฐทุกแห่งหน หัวใจพี่สาวร้าวนัก มีความรักให้ทุกคน กลับถูกเหยียบย่ำจน น้ำตาล้นท่วมท้นใจ
1 กุมภาพันธ์ 2552 09:38 น. - comment id 943903
เข้มแข็ง มอบความรัก..และให้อภัย..เท่านี้ก้อพอแล้วพี่สาว.. ขอให้มีความสุขในวันหยุดครับ
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:06 น. - comment id 943911
พี่สาวค่ะ นิ้วมือยังไม่เท่ากันเลยคะ เราต้องทำใจอะคะ มีคนรักมีคนชอบ ก็ย่อมมีคนไม่ชอบหรือไม่รัก พิมรักทุกคนค่ะ เพราะทุกคนคือพี่น้องบ้านกลอน มิตรอักษรเหมือนพี่คอนพูทนว่าอะคะ ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกคะ ขอบคุณที่คิดถึงพิมนะคะ ชื่อของพี่ก็ทำให้น้องๆๆในบ้านกลอน อบอุ่นแระคะ พี่สาว..สังเกตนะคะเวปอื่นไม่มีอย่างนี้หรอกคะถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน พิมอยู่มาได้ย่างเข้าปีที่3แระค่ะ มีทั้งล้มลุกคลุกคลานฝนตกบ้านรั่วบ้าง ลืมล๊อคกุญแจบ้าง...ลืมไปว่าบางทีสมาชิกก็ใช่จะเหมือนกันหมด..แต่ความมีน้ำใจไม่เปลี่ยนแปลง บางคนห่างหายไปเลยไม่กลับมา บางคนก็เพราะเหตุผลนานานับประการ แต่พิมอยู่ได้เพราะน้ำใจของทุกคนที่นี่ และผู้ดูแลเวปเจ้าของเวป หากวันไหนเขาเบื่อพิมเขาไล่พิมออกเองแระค่ะ(อิอิ) จุฟฟฟฟน๊าๆๆสู้ๆๆ
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:09 น. - comment id 943914
....แฮ่.. แฮ่..พี่สาวพาดพุง เอ๊ย พาดพิงถึงพี่บาวหนูด้วยอ่ะ .... พี่บ่าวลิลิตใจดี๊ ใจดีจะตายไปคะกะน้องกะนุ่ง แต่ถ้าน้องไม่นุ่งซิคะ ไม่แน่ อิอิ พี่ลิ๊ดดดด... พี่สาวพาดพุง เอ๊ย พาดพิงถึงพี่บ่าวคะ อิอิ คุยกันเองนะจ๊า ไปก่องน๊าพี่สาว ฟิ้วววววว
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:25 น. - comment id 943924
พี่สาวครับ สวัสดีครับพี่ครับ จำน้องชายคำนี้ได้ก่อ จำได้บ่ได้ก็บอกมา พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ มีแม่หญิงมาไล่จับ จะยับเอาผมไปเป็นแฟน ล๊า ลา~ *เจอกันเมื่อสองสามปีก่อน ผมยังละอ่อน และซนแก่น ฮักเป็นพี่สาว บ่ได้มาเอาเป็นแฟน พี่ก้อฮักผมเป็นน้องชาย พี่สาวครับ ตอนนี้ผมฮักพี่แล้วครับ จะฮักพี่บ่มีหน่าย บ่อยากเป็นน้องชายแล้วหละ (*)(**) บ่อยากเป็นน้องชายแล้วหละ บ่อยากเป็นน้องชายแล้วหละ
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:38 น. - comment id 943931
" ท่านแรก คือคุณลิลิต เข้ามานั่งในใจเพราะสงสัยว่า คนนี้ทำไมถึงไม่ชอบขี้หน้าเราเลย ปากคม (แต่ทำไมสาวๆติดกันเต็มไปหมด ) ใครเกลียดก็อยากเอาชนะให้เขาหายเกลียด กลับกลายเป็นเรื่องราวให้ตัวเองโดนด่า เวลาเราโกรธก็โต้ตอบไปดุเดือด แล้วก็เสียใจ นี่เป็นความเลวของพี่สาว ขอโทษเขาแล้ว ไม่อภัยก็แล้วกันไป คงไม่โต้ตอบอีกแล้ว " ผม ลิลิต ขอใช้สิทธิ์พาดพิงนิดหนึ่งครับ..พี่สาว ถ้าผมไม่เข้ามาตอบกระทู้นี้..อาจจะมีคนในบ้านกลอน..เข้าใจผมผิด และผมก็คงจะได้รับการประณามในสิ่งที่ไม่เป็นความจริง...ผมไม่ทราบเจตนาของพี่สาว..พี่เขียนว่าผมอย่างนี้ ๑. มีตรงไหนที่ผมเคยพูดหรือเขียนแล้วแสดงให้เห็นว่าผมไม่ชอบขี้หน้าพี่สาว..ผมไม่เคยติดต่อทางเอ็มหรือเมล์กับใครในบ้านกลอนนี้.. ๒. และผมเคยไปด่าว่าพีสาว ที่ไหน เมื่อใด ขอให้ตอบด้วย..อย่ามาโมเมกัน..มันไม่ดีครับพีสาว..และมาขอโทษผมเรื่องอะไร..และมาหาฝ่าไม่ยอมยกโทษ ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลย ยิ่งอ่านไป..ผมก็ยิ่งงง ๆ ..แต่ถ้าเป็นเรื่องกลอนอาหารจานเด็ดนั้น ผมยอมรับครับ..ว่า อาจจะปากคมไปนิด แต่ทีเขียน เพื่อต้องการสื่อถึงนักชิมคนหนึ่ง.ที่ชอบว่าคนแต่งกลอนแบบมีอคติ แต่ไม่ได้หมายถึงพีสาว..ถ้าพี่สาวไม่ใช่คนคนเดียวกับเขาคนนั้น ก็ไม่ต้องไปกังวล หรือร้อนตัว.. ผมเข้ามาบ้านกลอนมาไม่นาน เข้ามาเพราะอยากจะขีดเขียนบทกลอน ตามที่ใจรัก..ไม่ได้ปรารถนาเข้ามาหาคู่ครอง..หรือหลีผู้หญิง..เพราะไม่ใช่นิสัยของผม..ไม่ได้อับจนหมดหนทางถึงขนาดนั้น.. ..ตั้งแต่เข้ามาเขียน..เท่าที่นึกได้ ผมไม่เคยด่าว่าใคร..ด้วยคำพูดที่ไม่สุภาพ.ให้ใครเสียหาย .โดยเฉพาะเพศแม่ ผมให้เกียรติเสมอครับ แต่ถ้ามีหรือทำให้ใครไม่สบายใจ..ก็ขอโทษด้วย. ..ส่วนกระทู้นี้..ถ้าพีสาว เพียงแค่หยอกผมเล่น..ผมก็ต้องขอโทษด้วย..ที่ต้องเขียนยาว..ปกติก็พูดคุยกับใครไม่ค่อยเก่งอยู่แล้ว..แต่ทีต้องมาชี้แจงเพราะ..ไม่ชอบให้ใครมาโมเม กล่าวหากันลอย ๆ จากใจจริง ลิลิต
1 กุมภาพันธ์ 2552 10:51 น. - comment id 943933
พี่สาวคะ พิมก็เป็นมือใหม่ของบ้านนี้ แรกที่เข้ามาบ้านนี้พิมก็ได้รับการต้อนรับ อบอุ่นค่ะ..สมาชิกในบ้านกลอนน่ารักทุกคน พิมรู้สึกว่าช่วงหลังมานี่พิมทำงานอย่างมีความ สุขค่ะ..บางครั้งเข้าไปอ่าน เม้นท์ของแต่ละคน ก็ต้องหัวเราะก๊ากเลยถึงจะไม่ได้เข้ามาเม้นท์ พิมก็เหอะ..ขำค่ะ..พิมอ่านกลอนที่ลงในบ้านนี้ เกือบทุกกลอน..ถ้าจะผ่านไปบ้างก็ช่วงพิมไม่ มีเวลานั่นแหละ..เพราะพิมรู้ว่าทุกกลออนที่ลง เจ้าของเขาตั้งใจเขียน ตั้งใจถ่ายทอดความ รู้สึกออกมาเป็นตัวหนังสือ พี่สาวคะถึงแม้พิมสัมผัสพี่สาวแค่ตัวอักษรที่ เขียนแต่พิมก็รู้สึกว่าพี่สาวเป็นคนน่ารัก รัก ครอบครัว และมีครอบครัวที่อบอุ่น..พิมอิจฉา นะเนี่ย..ซึ่งพิมก็ตามหาชีวิตแบบนี้อยู่..ไม่รู้ว่า ชาตินี้จะ.... เจอมั๊ย..ไม่เป็นไรนิ ไม่เจอชาตินี้.คอยชาติ หน้าละกัน วันนี้คนไข้น้อย พิมเลยอู้ซะงั้น ร่ายซะยาว...สบายดีนะคะพี่สาว..
1 กุมภาพันธ์ 2552 11:21 น. - comment id 943936
ขอบคุณทุกท่านนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยียน คุณกิ่งโศก คุณก่องกิก น้องฉางน้อย คุณพิมญดา คุณหมอพิม
1 กุมภาพันธ์ 2552 12:00 น. - comment id 943953
ตอนนี้ที่นี่ห้าทุ่มครึ่งค่ะ ง่วงนอนแต่ก็ขอตอบคุณลิลิตจากใจจริง คิดว่าจะตอบฉางน้อยอยู่เหมือนกันว่าถ้าพี่บาวลิตของฉางน้อยมา ก็ตัวใครตัวมันนะ พี่สาวก็มีหลวงพ่อโกย อาจวิ่งเร็วกว่าฉางน้อย ที่ ฟิ้วววววไปถึงไหนแล้ว ผมไม่ทราบเจตนาของพี่สาว..พี่เขียนว่าผมอย่างนี้ ๑. มีตรงไหนที่ผมเคยพูดหรือเขียนแล้วแสดงให้เห็นว่าผมไม่ชอบขี้หน้าพี่สาว..ผมไม่เคยติดต่อทางเอ็มหรือเมล์กับใครในบ้านกลอนนี้.. ๒. และผมเคยไปด่าว่าพีสาว ที่ไหน เมื่อใด ขอ ให้ตอบด้วย..อย่ามาโมเมกัน..มันไม่ดีครับพีสาว..และมาขอโทษผมเรื่องอะไร.. และมาหาฝ่าไม่ยอมยกโทษ ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรเลย ยิ่งอ่านไป..ผมก็ยิ่งงง ๆ 1.ขอขี้แจงว่า พี่สาวอ่านกลอนของคุณลิลิต ชื่อ ดื้อ และสัพเพเหระ แล้วคิดไปเองว่า เอ๊ะ เขาว่าให้เราหรือเปล่า มันเป็นช่วงที่เราเขียนเรื่องสั้น เรื่องชีวิตต่างแดน คุณลิลิตไม่ได้เอ่ยชื่อพี่สาวค่ะ ถ้าเข้าใจผิดก็ขอโทษ 2.พี่สาวเขียนกลอน ยิ่ง...กว่ากรรไกร คุณเข้ามาเมนท์ไว้ ว่าเสียดแทงใจหลายคน เลยทำให้คิดไปว่าคุณคงเป็นคนหนึ่งที่ปากคม ถ้าแหย่เล่นเฉยๆ ไม่มีอะไรก็ขออภัย พี่สาวเขียนกลอน ไม่....เข้าใจ พูดถึงว่ามีคนเกลียดยิ่งกว่าตุ๊กแก คุณมาเม้นท์ว่า ถึงจะเป็นตุ๊กแก ก็ไม่ตลก ...... ไม่เปลี่ยนสี เปลี่ยนใจให้ใครตรม ยิ่งทำให้คิดไปใหญ่ว่าคุณคงเกลียดเราแน่ๆเลย ถ้าแหย่เล่นเฉยๆ ไม่มีอะไรก็ขออภัย พี่สาวลงเพลง เพื่อเธอที่รัก มอบให้ตัวเอง เพราะเป็นเพลงโปรดมานานแล้ว ไม่ได้หมายถึงใคร พี่สาวลงเพลง นึกเสียว่าสงสาร มอบให้ใครคนหนึ่ง ไม่ได้ลงชื่อ ต่อมาคุณลิลิตแต่งกลอน...ธาตุชนิดนี้..ที่โลก.....เนื้อหาเปรียบเทียบผู้หญิง อ่านแล้วรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ โดยเฉพาะท่อนสุดท้าย คิดว่าแรงมาก เขาด่าเราหรือไงนะ ไม่ได้ออกชื่อเราหรอก แต่ส่วนมากมีแต่เม้นท์กับคุณลิลิตในกลอนที่คุณแต่ง หรือพี่สาวแต่ง ทำให้โกรธมาก ต้องเขียนเรื่องสั้นเรื่อง อย่าเสียเวลามาด่าฉันเลย ไม่อยากให้เข้าใจผิดว่าหลงรักใคร แต่โดนเขาด่ากลับ ตั้งแต่นั้นมาก็กลายว่าเราเป็นคนอกหักรักเขาข้างเดียว นี่คือความจริงใจจากลูกผู้หญิงคนหนึ่ง ถ้าเป็นการเข้าใจผิดทำให้คุณเสียหายก็ขอโทษ คนอ่าน คนเขียนแปลความไปคนละอย่าง ก็คงจบเท่านี้ ขอบอกว่ากลอนของคุณใช้ภาษาที่บาดใจคนอ่านอย่างพี่สาวค่ะ เพราะเป็นน้องใหม่ ไม่เคยเจอแบบนี้ ไม่ชิน ชอบกลอนหวานๆ ให้กำลังใจมากกว่า นี่เป็นบทเรียนว่าต้องเสียน้ำตาเพราะความเข้าใจผิด ขออภัย และขอโทษ
1 กุมภาพันธ์ 2552 12:14 น. - comment id 943956
ผมเข้ามาบ้านกลอนมาไม่นาน เข้ามาเพราะอยากจะขีดเขียนบทกลอน ตามที่ใจรัก..ไม่ได้ปรารถนาเข้ามาหาคู่ครอง..หรือหลีผู้หญิง..เพราะไม่ใช่ นิสัยของผม..ไม่ได้อับจนหมดหนทางถึงขนาดนั้น.. ..ตั้งแต่เข้ามาเขียน ..เท่าที่นึกได้ ผมไม่เคยด่าว่าใคร..ด้วยคำพูดที่ไม่สุภาพ.ให้ใครเสียหาย .โดยเฉพาะเพศแม่ ผมให้เกียรติเสมอครับ แต่ถ้ามีหรือทำให้ใครไม่สบายใจ..ก็ขอโทษด้วย. ไม่ได้เจตนาว่าว่าคุณเข้ามาหลีสาวหรอกค่ะ แต่หมายถึงคุณคงมีเสน่ห์ไปตามแบบฉบับของคุณ ผู้อ่านถึงชื่นชมกันมากมายโดยเฉพาะสาวๆ พี่สาวก็พบแต่ผู้ชายที่ให้เกียรติเพศแม่ทุกคนค่ะ การเขียนกลอนที่ใช้ภาษาค่อนข้างถึงพระเดชพระุคุณ ไม่ค่อยชินค่ะ แต่ก็ยังอดอ่านไม่ได้ นี่เป็นเสน่ห์ในแต่ละคน ถ้าอ่านแล้วคิดมากไป ก็คงจะไม่กล้าอ่านอีก เข็ดแล้วค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 14:50 น. - comment id 943995
ไหนครับ...ใครมีอะไร..ใครว่าใครหรือครับ ว้า....อินสวนพลาดได้ไง ไม่มีอะไรครับแวะมาแอ่วครับ
1 กุมภาพันธ์ 2552 16:03 น. - comment id 944023
มาเถิดมาประดาที่ยังมีรัก จงประจักษ์น้ำใจว่าใหญ่หลวง อยู่นี่แล้วทะเลรักเชิญตักตวง ไม่ต้องห่วงว่าจะแห้ง .. พอแบ่งปัน
1 กุมภาพันธ์ 2552 16:54 น. - comment id 944047
ก็หลากอารมณ์ ของคนเขียนกลอน อยากให้ใช้ความมีเหตุผลในการอ่าน ทุกเรื่องที่คนเขียนมาเป็นการสื่อความรู้สึกทั้งในโลกความจริงและก็สมมุติกันไป กลอนก็คือกลอน กวีก็คือกวีมีไว้จรรโลงใจ เลือกเอาที่เราต้องการเก็บไว้ในใจ ผมดีใจนะคับที่มีเวปนี้และรักเพื่อนทุกคนที่นี่
1 กุมภาพันธ์ 2552 19:06 น. - comment id 944136
อยากเข้ามาตอบพี่สาวค่ะ ว่าดีใจที่มีชื่อเฌอมาลย์ และพี่สาวก็ยินดีรับน้องคนนี้ เฌอก็ดีใจที่มีพี่สาวเพิ่มขึ้นอีกคนค่ะ แต่พออ่านเรื่องทั้งหมด ขอออกความคิดเห็นสักนิดค่ะ อย่าหาว่าเฌอเข้าข้างใครนะคะ บางครั้ง บางกลอน อาจกระทบกระเทือนใจเราได้ แต่ไม่ใช่หมายความว่าคนเขียนคนนั้นเขาจะเขียนว่าเรา หรอกค่ะ เพราะเท่าที่อ่านงานคุณลิลิตมา เขาก็ไม่มีอะไรในกอไผ่หรอกค่ะ ไม่อยากให้พี่สาวคิดมากนะคะ คิดบวกดีกว่าค่ะ จะได้เหมือนเฌอไง อิอิใครว่า เฌอยังว่าเขาชมเลย อิอิ ยิ้มนะคะพี่สาว คนบ้านเดียวกันทั้งนั้นค่ะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 23:21 น. - comment id 944226
ว่าจะไม่เข้ามาแล้วนะคะ แต่ก็ห่วงความรู้สึกของพี่ๆน้องๆทุกคน ขอยุ่งจิ๊ดหน่อยพี่สาวจ๋า... ไม่อยากให้เรื่องราวไปกันใหญ่ เราอยู่บ้านนี้ เดินเข้าบ้านนี้ เพื่ออะไรกัน เพื่อผ่อนคลาย เพื่อถูกมิตร ทุกคนมีความสุขไม่ใช่เหรอคะ หากเราจะมองว่ากลอนบทนั้น กลอนบทนี้เขียนต่อว่าเรา ..มันอยู่ทุกบทกลอนที่ทุกคนเขียนขึ้นนั้นแหละ กลอนนี้เป็นกลอนรัก ก็สามารถ พูดกับตัวเราเองว่า.. "นั่นแน่เขียนให้เราชัวร์" กลอนเตือนใจ เราไปอ่านก็ต้องบอกว่า เขาสอนเรานี่นา ทุกอย่างๆ หากเราเอาใจเราเข้าไปผูกพันธ์กับบทกลอนมาก เราก็จะเข้าข้างตัวเราเอง นั่นเขาว่าเรา นี่ใส่ใคร้เรา มันเข้าใจกันคนละเรื่อง .. "จงมองบทกลอนทุกบทด้วยใจที่เป็นกลาง.." "จงมองทุกคนบนลานกลอนเสมือนมิตรแท้ของท่าน" "จงยิ้มรับ และเปิดใจ ในคำติ เตือน สุดท้ายคุณจะได้รับแต่สิ่งที่ดีกลับมา" น้องอายุน้อย ไม่ได้สอนใครนะคะ แต่อยากให้ทุกคนเข้าใจกัน เพราะแบมก็รักบ้านนี้ และเคารพพี่สาวไม่แพ้กับทุกคนค่ะ ฝันดีนะคะ (เท่าที่แบมรู้จัก ยืนยัน คุณลิลิต ไม่เคยกล่าววาจาว่าใครเป็นการส่วนตัว ส่วนการตอบเม้น ก็คงจะเป็นเรืองของการแสดงความคิดเห็นนะคะพี่สาว สบายใจได้น๊า...) รักกันๆๆ ไม่มีบ้านไหนอบอุ่นเหมือนบ้านนี้แล้วนะคะ
1 กุมภาพันธ์ 2552 23:47 น. - comment id 944235
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ เรื่องนี้จบแล้วค่ะ พี่สาวได้ขอโทษคุณลิลิตแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มนับหนึ่งใหม่แล้ว สบายใจกันเถอะนะคะ อย่ารื้อฟื้นมันอีกเลย ขอให้ทุกคนสมหวังในความรักนะคะ
2 กุมภาพันธ์ 2552 12:11 น. - comment id 944510
แวะมาหาช้าไปหน่อยค่ะ มาให้กำลังใจนะคะ คนเราอยู่ร่วมกันได้สังคม ไม่ว่าจะเป็นสังคมเล็กหรือสังคมใหญ่ ก็ต้องอาศัยความเข้าใจกันเป็นหลักนะคะ มีอะไรก็ควรที่จะพูดคุยกันเป็นดีที่สุด ค่ะ ที่แห่งนี้มีรักมอบให้กันและกันเสมอเลยค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2552 13:38 น. - comment id 944554
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:23 น. - comment id 944788
เกิดอะไรขึ้นในบ้านกลอนแห่งนี้หว่า... ตกข่าวจริงๆ
4 กุมภาพันธ์ 2552 19:13 น. - comment id 945849
น่าเศร้า จริงๆ มืดมน จริงๆ เดี๋ยว นี่การบ่นคนเดี่ยวของกระผมคงจะไม่ได้ไปกระทบโดนใครเขาเข้านะขอรับ
18 กุมภาพันธ์ 2552 12:41 น. - comment id 952535
มีอะไรกันหรือครับ ผมนานๆมาทีไม่ค่อยได้เข้ามา และไม่ค่อยได้อ่านบทกลอนของใครนอกจาก "ราชิกา" ที่ชอบเพราะครั้งแรกที่เข้ามาเจอก็พบกลอน "แนวธรรม" ที่ผมชื่นชอบพิเศษ และตั้งแต่นั้นมาทุกครั้งที่ผมเข้ามาก็จะหาแต่ชื่อ ราชิกา และบทกลอนแนวธรรมเท่านั้น มีบ้างที่อ่านแนวอื่นๆเนื่องจากพ้นวัยนั้นมาแล้วครับ อยากจะบอกว่า อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน พระพุทธปฏิมายังราคิน มนุษย์เดินดินหรือจะพ้นคนนินทา ใจเย็นๆนะครับ เมื่อเปิดใจอธิบายกันแล้วก็คงจะเข้าใจกันนะครับ ทุกคนที่อยู่ในบ้านหลังนี้เป็นเพื่อนกันทั้งหมดแหละครับ ดีใจที่คุณตุ้มบอกว่าจะยังอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไป ขอให้อยู่ต่อและผลิตกลอน "แนวธรรม" ออกมาเรื่อยๆนยะ ผมคนนึงที่รออ่านกลอนของคุณตุ้มครับ ขอให้กำลังใจครับ