เป็นคนดีที่ใครใครไม่เห็นค่า ยอมรับว่าเหน็บหนาวร้าวปวดปร่า มาลัยทองของความช้ำคือน้ำตา ฝืนสีหน้าเสแสร้งแกล้งไม่แคร์ เสี้ยวส่วนลึกของใจใช่ร้อยเจ็บ มากตะเข็บขื่นขมซมพิษแผล ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม อิ่มอุ่นกลบลบรอยแพ้ ถูกรังแกกี่ครั้งยังทระนง เพราะวิสัยไม่งอนง้อหรือขอร้อง จะหม่นหมองอย่างไรใจคือหงส์ ข่มสะอื้นกลืนกล้ำซ้ำยืนยง เก็บมั่นคงลงลึกผลึกใน เป็นสตรีที่ใจแกร่งแต่งรั้นดื้อ วาดใสซื่อสยบขวัญที่หวั่นไหว แซมบายศรีเสริมสู่สร้อยร้อยรัดใจ ถักทอไถ้ถุงเขียนคำย้ำอดทน ให้น้ำตาทุกหยาดหยดรดย้อนกลับ ดูดดื่มซับรับเศร้าเคล้าหมองหม่น เคี่ยวตะกอนซ่อนสนิทปิดร้อนรน ซ้อนสับสนถนนใจไฟหลอกลวง ปิดวิถีลีลาเจ็บเหน็บร้อนเร่า ลบม่านเงาหัวใจไร้แหนหวง ตอกสลักลงลิ่มใจให้สุดทรวง ปล่อยวางห่วงบ่วงชีวิตปิดเวที.
Salukphin 31 ม.ค. 2552 18:32 น. - ID 122729 
1003
4
0
31 มกราคม 2552 20:44 น. - comment id 943756
31 มกราคม 2552 21:26 น. - comment id 943777
เห็นข้างบนเขาไม่พูดเลยไม่พูดมั่ง
31 มกราคม 2552 23:08 น. - comment id 943805
ค่ะคุณมณีจันทร์
31 มกราคม 2552 23:09 น. - comment id 943806
2 กุมภาพันธ์ 2552 11:46 น. - comment id 944487
คิดดีและคิดถูกแล้วหล่ะคะ เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2552 11:22 น. - comment id 946940
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
