หน้าส่วนตัว
ฉันต้องก้มหน้ารับชะตาไว้
ต้องยอมรับมันเรื่อยไปอยู่อย่างนี้
เส้นทางเดินมุ่งหมายของชีวี
หมดทางแล้วที่ก้าวเดินไป
ดั่งโดนโซ่ตรวนมัดถ่วงไว้
ให้จมกายอยู่กับที่แห่งนี้
ฝืนเท่าไหรยิ่งปวดร้าวเศร้าฤดี
เจ็บจวนเจียนชีวีแทบขาดใจ
คิดได้แต่คิดเท่านั้น
หนทางนั้นมันตันแทบทุกสาย
หมดหนทางรับชะตาจนวันตาย
ก้าวทางใดมีแต่ความมืดมน
สิงหา 43
ณ.คลองฉวาง 26 ม.ค. 2552 10:14 น. - ID 122559 
1230
1
0
26 มกราคม 2552 12:32 น. - comment id 941037
ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไข ขึ้นอยู่กับว่าตัวเรา จะพยายามมากแค่ไหน (คิดว่างั้นนะค่ะ) หากเราไม่ยอมแพ้ พยามลุกขึ้นสู้ ต้องมีสัก วันค่ะ เราจะได้ชัยชนะนั้นค่ะ
26 มกราคม 2552 16:10 น. - comment id 941167
หยุดพักสักนิด แล้วค่อยคิดหาทางแก้ แค่เพียงหัวใจไม่อ่อนแอ ไม่ยอมแพ้อย่างง่ายดาย ก็จะก้าวผ่านล่วงล้ำ เรื่องสุดช้ำแต่อดีตจะสลาย ค่อยค่อยคิดตรึกตรองใจ อย่าหวั่นไหวกับสิ่งที่เผชิญ .................... เชื่อว่าต้องมีทางออกและจะผ่านไปได้ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
