ณ กระท่อมซอมซ่อพอหลบหนาว กลางทุ่งข้าวชาวนาคืนฟ้าใส เอาความสุขทุกข์ล้าชาวนาไทย มาแก้ไขให้สว่างสร้างชีวิน แต่ก่อนเก่าเนานานบ้านอุ่นสุข นิราศทุกข์เหินห่างร้างหนี้สิน ทั้งข้าวปลาอาหารการอยู่กิน มีทั่วถิ่นท้องนาป่าพฤกษ์ไพร หลายปีผ่านงานพัฒนาก้าวมาถึง ปานประหนึ่งชาวนาจะหน้าใส จากนาปีหนีมานาปรังไป ทุ่งนาไหนไม่ว่างเหมือนอย่างเคย ในสองปีทำนาถึงห้าหน ต้องฝึกฝนทนฝืนมิยืนเฉย นั่นเคมีนี่ปุ๋ยลุยกันเลย หวังเสบยรวยร่ำจากทำนา เหมือนยิ่งทำซ้ำซากยิ่งยากแค้น ได้หนี้แทนแสนระกำช้ำหนักหนา เคยเก็บผักดักหนูหาปูปลา เพียงเพราะยาเคมีหนีสูญพันธุ์ คนทำนาหน้าหมองต้องซื้อข้าว คือเรื่องราวชาวนาที่น่าขัน ทำแทบตายขายไปทำไม่กัน เพราะข้าวฉันอันตรายอย่าได้ลอง เมื่อหนี้รุมสุมบ่าเกินกว่าแก้ อาหารแย่หายากอยากสนอง คนหนุ่มสาวก้าวหนีที่เคยจอง ทิ้งให้ท้องทุ่งนาเหลือตายาย ยิ่งดึกดื่นฟืนสุมไม่คุ้มหนาว เดือนเคยพราวราวฟ้ากลับลาหาย ทุกข์ที่รุมสุมใจไม่เคยวาย พรุ่งนี้สายเรามาหารือกัน ลมหนาวพรูกรูเกรียวคงเชี่ยวกราก อยากร้องฝากคนไกลในห้วงฝัน ทุกข์แผ่นดินถิ่นไทยใหญ่อนันต์ ร่วมสร้างฝันกันไหมหลอมใจเดียว ฝากฝัน ๗ มกราคม ๒๕๕๒
ฝากฝัน 19 ม.ค. 2552 15:29 น. - ID 122350 
2184
15
0
19 มกราคม 2552 15:37 น. - comment id 937787
ฝันฝ่าเพื่อล่าฝันอันแสนหม่น เมื่อคนจนต้องดิ้นรนในทุกที่ อยู่ป่าเขาหรือในเมืองหาโชดดี มิตรไมตรีแทบเมินยับเยินจริงเพราะคะพี่ชายความหมายดีมากๆ น้องเหยินแวะมาเยี่ยมพี่ชายอ้วนดำคะ
19 มกราคม 2552 15:46 น. - comment id 937791
แวะมาเยี่ยมบ้านนาค่ะ กระท่อมสวยจังเลย น่าอยู่จังบรรยากาศดีมาก แต่กลอนดีกว่า
19 มกราคม 2552 15:48 น. - comment id 937793
กระท่อมหลังนี้น่าอยู่จังนะคะ
19 มกราคม 2552 15:52 น. - comment id 937798
เหยินสวยเริ่ด.. ความคิดเห็นที่ 1 : หมายเลข 949912 ฝันฝ่าเพื่อล่าฝันอันแสนหม่น เมื่อคนจนต้องดิ้นรนในทุกที่ อยู่ป่าเขาหรือในเมืองหาโชดดี มิตรไมตรีแทบเมินยับเยินจริง เพราะคะพี่ชายความหมายดีมากๆ น้องเหยินแวะมาเยี่ยมพี่ชายอ้วนดำคะ """""""""""""""""""""" เมื่อคนจนล้นหลามสุดห้ามไหว ประชาไทยไหนเลยจะเฉยนิ่ง คอยฉุดยั้งรั้งรอยคอยท้วงติง ช่วยประวิงค้นหาอย่างท้าทาย น้องสาวเราเป็นไงมั่ง...แต่ไม่ต้องกลัวนิ..สวยเริดเชิดหยิ่งเลย
19 มกราคม 2552 15:57 น. - comment id 937800
19 มกราคม 2552 16:00 น. - comment id 937803
19 มกราคม 2552 16:09 น. - comment id 937810
ยิ่งทำนาก็ยิ่งจนไม่เหมือนชาวนาในญี่ปุ่น มันคนละเรื่องเดียวกัน ไม่เข้าใจเหมือนกัน กลอนเยี่ยม ความหมายดีมากคับ
19 มกราคม 2552 17:02 น. - comment id 937835
เนี่ยแหละความไม่สมดุลย์ ของประเทศเรา ทั้งๆที่เป็นประเทศการเกษตรแท้ๆ คนที่รวยกับเป็นพวกพ่อค้าโรงสี เซ็งเป็ดอ่ะ
19 มกราคม 2552 17:34 น. - comment id 937845
คิดถึงท้องทุ่งนาเมื่อคราก่อน บ้านนาดอนมีทุยช่วยลุยฝน ปุ๋ยจากคอกหว่านโปรยโรยนาจน ข้าวสวยล้นได้กำไรทำไร่นา อนิจจาผ่านไปไร้ทุยเจ้า ชาวนาเศร้าอาศัยปุ๋ยไหนาหนา ปุ๋ยเคมีที่ใช้ได้พึ่งพา อนิจจา...ครานี้..สิยากจน.. คิดถึง...ทุ่งนาสมัยก่อนค่ะลุง.. พ่อ..บังคับให้กวาดมูลไอ้ทุย ใส่ตะกร้า..หาบใส่นา...นาละ สี่กอง... บ่าแทบปริเลย.... กระท่อม..บ้านครูพิมเรียกเถียงนา.. หนาวไหมลุง...เวลานอนกระท่อมหลังนั้น.. อิอิ..
19 มกราคม 2552 18:33 น. - comment id 937875
หน้าส่วนตัว
มาอ่านจ้า คำถามข้างบนตอบด้วยนะ
ทราบแล้วเปลี่ยน
19 มกราคม 2552 18:34 น. - comment id 937876
งดงามมากๆเลย ทั้งธรรมชาติและภาษา เพลงไพเราะมากเลยค่ะ
19 มกราคม 2552 18:43 น. - comment id 937887
พอดีเลย เมื่อวันเสาร์ไปงานที่กรุงเทพฯ ได้คุยกับคนลำลูกกา ปทุมฯนี่แหละ แต่ก่อนเขาค้าขายที่กรุงเทพฯ เดี๋ยวนี้เอาที่ค้าขายให้เขาเช่า มาซื้อบ้านที่ลำลูกกา ภรรยามีที่นา 25 ไร่ ทำนาโดยใช้เทคโนฯ ใช้ปุ๋ย ใช้ยามาก ลงทุน 40 % กำไร 60% 2 ปี ทำ 5 ครั้ง ทำได้ไร่ละเกวียนต่อ1 ครั้ง ครั้งละ 25 เกวียน ขายเลยตอนนี้เกวียนละ 8,500 บาท (น่ารวยนะ)เขาบอกว่าข้าวพวกนี้เอาไปทำแป้ง หุงกินไม่อร่อย แข็ง
กระท่อมน่ารักดีนะ แต่คนข้างบนเขาบอกว่าอ้วน (ยังดีนะที่รับน้ำหนักฝากฝันไหว)... อิอิ....อยู่คนเดียวไม่เป็นไร อย่าหนีบใครไปอยู่ด้วยล่ะ..55555
19 มกราคม 2552 19:00 น. - comment id 937896
ปีนี้เจอหนาวอีก ข้าวชูคอแห้งตาย สงสารชาวนาเนาะ.. กว่าจะได้สักเม็ด..ชีวิตชาวนาไทย สุขอย่าได้สร่าง
19 มกราคม 2552 19:12 น. - comment id 937906
แด่ คุณฝากฝัน
แวะมาเยี่ยมชมกลอนคุณภาพอีกตามเคยไ
ไม่ได้แวะมาทายทักนานเลยค่ะ
เพราะความหนาวนี่เองที่ทำให้ไซนัสกำเริบ หายดีแล้วค่ะล้างจมูกทุกวัน
19 มกราคม 2552 19:24 น. - comment id 937916
เขียนได้เพราะพริ้งทุกบทกลอนเลยนะจ๊ะน้องชายสุดหล่อของพี่เก่งจริงๆ
19 มกราคม 2552 19:26 น. - comment id 937918
สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน แบบเนี่ยกระท่อมกลางนาตอนดอกบัวเด็กๆค่ะ พี่สาว พ่อ แล้วก็แม่เลี้ยงลงไปดำนากัน ดอกบัวแบกกล้าไปส่งให้แล้วก็มานอนหลับบนกระท่อมนี้แหละค่ะ พ่อปลูกไว้บนโคกกลางนารอบๆ พ่อจะปลูกฟักทองและบวบต้นพริกมะเขือ ข้าวโพดไว้ด้วยค่ะ จะกว้างกว่านี้นะค่ะ เห็นแล้วคิดถึงสมัยนั้น เป็นเด็กๆมีความสุขกว่าตอนโตๆนี้อีกนะค่ะเนี่ย แถมไม่ต้องซื้อข้าวกินด้วย ถึงตอนนี้ถ้ากลับไปที่บ้าน พี่สาวกับแม่เลี้ยงคงเอาข้าวให้มากิน แต่บัวคงไม่เอาหรอกค่ะ เพราะบัวมีกินสุขสบายแล้ว พวกเขาสิค่ะ ยังต้องหลังสู้ฟ้าหน้ามองดินอยู่เลย ฝนตกก็ต้องทน ดอกบัวปรับเปลี่ยนความเป็นอยู่ ถ้าบัวยังอยู่ที่นั้นก็คงเหลือแต่ชื่อแหละค่ะ ชีวิตชาวนา แต่ก็มีความสุขดีนะค่ะที่นั้น ดอกบัวขอให้พี่ฝากฝันมีแต่ความสุขค่ะ
19 มกราคม 2552 20:03 น. - comment id 937938
เมื่ออ่านความกลอนกานต์ร้าวรานนัก อาชีพหลักของชาวไทยใกล้สาบสูญ เพราะเทคโนที่ว่าล้ำว่าค้ำคูณ จึงแทบสูญสิ้นท่าชาวนาไทย ทางการแก้กลเก่าอย่างเขลาขลาด แทบพินาศเพราะมองสั้นจนหวั่นไหว หวังแต่เพียงเห็นไทยผลิศิวิไล สิ่งที่ได้คือทุกข์เข็ญ...โอ้เวรกรรม. ต้นเหตุเกิดจากอะไรค่ะ...ใครและตั้งแต่เมื่อไหร่....ขอบคุณพี่ฝากฝันที่มากระตุ้นต่อมรักชาติ...ทำยังไงละคะที่ชาวนาไทยจะได้ธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์กลับคืนมา...ขอเป็นกำลังใจให้พี่ฝากฝันและทีมงานรวมถึงผู้กำลังช่วยให้ไทยเป็นสีเขียวฝ่าฟันจนล่าฝันได้สำเร็จนะคะ.
19 มกราคม 2552 20:18 น. - comment id 937955
แต่ชาวนาแถวบ้านหนู เค้าทำนาปีหนึ่งตั้ง ครั้งแน่ะ รวยน่าดูเลย พอเกี่ยวข้าวเสร็จ ก็ไถต่อเลย แต่ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ชาวนาไทยทุกคนนะค้า
19 มกราคม 2552 20:21 น. - comment id 937958
อ้าวพิมพ์แล้ว ไหงไม่ขึ้นล่ะ ปีหนึ่ง 3 ครั้ง นะค้า ขอโทษนะค่ะ ลุงฝากฝัน
19 มกราคม 2552 20:27 น. - comment id 937967
ชาวนาเขาว่าคือกระดูกสันหลังของชาติ แต่ทุกวันนี้ชาวนาลำบากขึ้นทุกวัน ต่อไปประเทศจะไร้กระดูกสันหลังหรือเปล่านะ
19 มกราคม 2552 20:32 น. - comment id 937977
งามกระท่อมพร้อมพรักสมัครสมาน เยี่ยงโบราณแห่งสยามงามกุศล ไถ หว่าน เกี่ยว ตำ ต้องจำทน กว่าจะพ้นผันผ่านก็นานทุน เดี๋ยวนี้มีรถช่วยอำนวยให้ แต่ก็ไร้เงินทองมากองหนุน ไร้ค่าจ้าง วางกลบ ในงบดุล จึงไม่คุ้น เครื่องช่วย เห็นป่วยการ ทั้งปุ๋ย ยาฆ่าแมลง ใช่แกล้งบอก จ่ายจนยอก ยับแย่ ตั้งแต่หว่าน เกี่ยวเสร็จ ราคาต่ำ ให้รำคาญ พอสิ้นงาน จึงเป็นหนี้ จะหนีใย... สงสาร ก็แต่ชาวนาแหละครับ ขายข้าวราคาต่ำ แต่ประชาชน ซื้อข้าวราคาแพง..ดูเส้นทางกำไร สิครับ..จะไปตกอยู่ที่ไหน... แวะมาเยือน กระท่อม น้อย ของท่านพี่..ครับ
19 มกราคม 2552 20:34 น. - comment id 937981
คุณลุงค๊า... กลอนก็เพราะ อ่านแล้วนึกถึงบ้านอีหล่าเลยค่ะ เพลงก็เพราะอีกแล้ว "ชาวนาๆๆ เอาหลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน.."
19 มกราคม 2552 22:16 น. - comment id 938020
หวัดดีครับพี่ชาย.... ..กระท่อมน้อยปลายนา....ยากจนมาเจ็ดหน.. นึกถึงเพลงนี้เลย อะครับ... คิดถึงบ้านจัง..เห็นภาพกระท่อม กะทุ่งนาแบบนี้ครับ.. สบายดีนะครับพี่ชาย
19 มกราคม 2552 22:26 น. - comment id 938028
ยิ่งทำยิ่งจนนะชาวนาไทย ก็ลงทุนสูงทำนาพึ่งพาปุ๋ยยา ของนายทุน ก็เท่ากับ ให้เขาทำนาบนหลังชาวนาชาวไร่ อีกต่อนะ ทุนเป็นของเขา นาเราก็จริง ได้ข้าวมาใช้หนี้หมด เจ้าของโรงสีรวยเอาๆ โอย.........หน่อ.....
19 มกราคม 2552 23:28 น. - comment id 938084
เขียนดีจังครับ ครบรอบวัฏจักรแห่งความขมขื่นของชาวนาอย่างแท้จริง มีเพียงในหลวงเท่านั้นที่ทรงลึกซึ้งเรื่องนี้อย่างแท้จริง
20 มกราคม 2552 00:42 น. - comment id 938110
ความเจริญ เทคโนโลยี ฯลฯ ทุกสิ่งเราต้องให้ทันชาวโลก ทุกอย่างเป็นดาบสองคม มีทั้งข้อดีและข้อเสีย เกษตรกร บ้านเรา ยากจนมาก หากเทียบกับ เกษตรกรของชาวยุโรป พวกเค้าจะร่ำรวยมาก ต่างกันลิบ คนที่มีอำนาจอยู่ในมือ น่าจะมองบ้างนะ ...................................................... กระท่อมน่าอยู่จัง ธรรมชาติแท้ ๆ หายากนัก มาเป็นกำลังใจให้ฝากฝัน ทำงานเพื่อเกษตรกร ชนบท
20 มกราคม 2552 02:04 น. - comment id 938123
20 มกราคม 2552 02:08 น. - comment id 938124
20 มกราคม 2552 02:13 น. - comment id 938125
20 มกราคม 2552 02:15 น. - comment id 938126
20 มกราคม 2552 02:17 น. - comment id 938127
20 มกราคม 2552 02:23 น. - comment id 938128
20 มกราคม 2552 02:25 น. - comment id 938129
20 มกราคม 2552 02:28 น. - comment id 938130
20 มกราคม 2552 02:29 น. - comment id 938131
20 มกราคม 2552 02:34 น. - comment id 938132
20 มกราคม 2552 03:07 น. - comment id 938136
20 มกราคม 2552 03:11 น. - comment id 938137
20 มกราคม 2552 03:13 น. - comment id 938138
20 มกราคม 2552 03:18 น. - comment id 938139
20 มกราคม 2552 03:20 น. - comment id 938140
20 มกราคม 2552 03:22 น. - comment id 938141
20 มกราคม 2552 03:24 น. - comment id 938142
20 มกราคม 2552 03:27 น. - comment id 938143
20 มกราคม 2552 03:30 น. - comment id 938144
20 มกราคม 2552 09:16 น. - comment id 938197
เข้ามาชมกระท่อมกลางนา..ท่ามกลางธรรมชาติที่สดใส..มันน่าอยู่ ครับ.. กลอนไพเราะได้อรรถรส..มาก ๆ
20 มกราคม 2552 10:32 น. - comment id 938227
ความเป็นจริงจากส่วนหนึ่งของสังคมสินะคะ เขียนได้ดีแล้วก็มีสาระมากๆ เลยคะ
20 มกราคม 2552 10:47 น. - comment id 938231
20 มกราคม 2552 10:49 น. - comment id 938234
20 มกราคม 2552 10:52 น. - comment id 938235
สวัสดีค่ะพี่ฝากฝันคนแถวบ้านน้องเอก็เป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ กู้เงินมาทำนา เพื่อหวังขายข้าวได้เงิน แล้วสุดท้าย...หมดหน้านาก็เข้าเมืองหางานทำ เฮ้อ.... วิถีชีวิตของเขา เราจะแนะอะไรมากก็ไม่ได้ เพราะเขาว่าเราเด็ก ไม่รู้จักอะไร แต่คนเรา ถ้าสู้รู้จักฝ่าฟัน และคิดสิ่งใหม่ๆทำ ถึงอยู่บ้านนอก ไม่ต้องเข้าเมือง ก็สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้สบายนะคะ ถ้าที่หมู่บ้านอยู่กันเกือบหมด ก็สามารถสร้างรายได้หมุนเวียนได้อย่างดีเลยค่ะ แต่ก็แปลก เขาชอบไปเป็นลูกน้องให้คนจ้างทำงานมากกว่า จะเป็นเจ้านายของตัวเอง
20 มกราคม 2552 12:47 น. - comment id 938293
20 มกราคม 2552 18:41 น. - comment id 938486
ฝากฝันเหงาเป็นด้วยหรีอ...... น่าจะชินนะ ..อายุก็ปูนนี้แล้ว... หรือว่า....อ้อนสาวในบ้านกลอน ให้เห็นใจ...เอาใจช่วย...ขอให้สมหวัง ดั่งใจปรารถนา
20 มกราคม 2552 21:16 น. - comment id 938594
ฝากฝันรับฝากใจไว้ในทรวง จะห่วงหวงมิให้หายไปไหน จะเก็บไว้ในกล่องสองดวงใจ มิให้ใครคิดพรากจากอีกเลย เอ..เม้นท์นี้เคยเห็นที่ไหนนะ จุ๊ๆ
21 มกราคม 2552 00:45 น. - comment id 938670
......กระท่อมสวยนะคะ นอกกรเท่อมก็เห็นข้าวเขียวอ่อนๆ สวยมากๆค่ะ กระท่อมน่าอยุ่ กลอนขอไพเราะ ...ขอ 200ซิคะ ....ฮ่าๆๆๆๆ
21 มกราคม 2552 00:47 น. - comment id 938671
54.....
21 มกราคม 2552 16:41 น. - comment id 938934
แวะพักกระท่อมน้อยปลายนาสักครู่ค่ะ ชอบบรรยากาศท้องทุ่ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
