อย่ากังวลเลย...ในเรื่องราวของฉัน จงอยู่กับปัจจุบัน..ที่เธอเป็น ฉันเห็น..ในสิ่งที่ฉันควรจะทำ และในทรงจำ..ที่ควรจะมี วันนี้..ไม่ได้รักเธอน้อยลง และคงจะรู้สึก..อย่างนี้ไปตลอด แต่สิ่งที่ฉัน..อยากจะบอก เรา..เลิกหลอกตัวเองกันดีไหม เส้นทางรักนั้น..ไม่ได้สะดุด แต่ว่าเรา...หยุดเดินกันดีไหม ทุกอย่างมันอยู่ที่..ความใส่ใจ ไม่ได้อยู่ที่ใคร...ไม่มีใจให้กัน งาน...และเพื่อนเธอแสนสำคัญ แล้วตัวฉัน..อยู่ที่ไหนในช่วงเวลา เอาเป็นว่า....ตัวฉันนั้นไม่สนใจ และไม่อยากเดินทางไกล...เท่านั้นเอง
18 มกราคม 2552 23:38 น. - comment id 937568
เป็นช่วงรู้สึกเหงา ปล่อยใจเศร้ากังวลหา ปล่อยให้วันเวลา ย้อนเข้ามาถามใจตน บางทีก็อาจใช่ บางครั้งใช่ทำไม่สน โอ้ใจหนอใจคน ชักวกวนจนเหนื่อยใจ
19 มกราคม 2552 14:23 น. - comment id 937769
ทุกสิ่งทุกอย่างมีทางออกเสมอค่ะ บางครั้งอย่าไปเร่งรัดควรให้เวลาบ้าง ค่อยๆ เรียนรู้ ค่อยเป็นค่อยไปใช้เวลา ให้เป็นประโยชน์นะคะ คนเรากว่าจะพบเพื่อนแท้สักคนนั้นยาก มากๆนะคะ คนรักก็เช่นกันค่ะ ทำไมต้องเลือกในเมื่อเราสามารถที่จะมี ทั้งสองอย่างอยู่ด้วยกันได้
19 มกราคม 2552 18:08 น. - comment id 937866
ใจเย็นๆๆไว้ค่ะ ยิบซี อย่างงี้มันน้อยใจนี่นา
20 มกราคม 2552 09:23 น. - comment id 938202
ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ