๏ เกริ่นนิทานซ่อนนัยเรื่องในเน็ต ขอถือเคล็ดไหว้ครูบูชาก่อน จรดสิบนิ้วประนมก้มกราบกร แล้วจึงร่ายอักษรเรียงตอนไป มีสาวหนึ่งสวยสะคราญการงานเก่ง ชอบร้องเพลงขับกวีมีเพื่อนใหม่ ทุกคราวที่เธอสุขหรือทุกข์ใจ มักรินไหลละเมอพร่ำเป็นลำนำ มีหนุ่มหนึ่งติดตามเขียนความจีบ ข้อความหนีบ "รัก/คิดถึง" ซึ้งกระหน่ำ สิบปากว่า ตาเห็น ฤๅ เช่นคลำ คนอ่านขำหัวเราะบ้างมองต่างมุม จวบกระทั่งวันหนึ่งซึ่งเกิดเหตุ บังเกิดเลศเรื่องราวเพราะสาวกลุ้ม ประดาเพื่อนเพียบพร้อมเข้าล้อมรุม บ้างเบียดหนุ่มหินโยนกลถามทาง สาวกังวลจนสติพลอยวิตก หนุ่มงันงกเพรียกคู่ด้วยอยู่ห่าง ประดาเพื่อนตัวแสบแอบลุ้นพลาง เป็นตัวอย่างนิทานเน็ตอย่าเอ็ดไป เขียนกลอนเล่นเป็นเรื่องแล้วเคืองขุ่น "จิตอาจวุ่นกว่าเก่า" .. เข้าใจไหม ? เขียนกลอนเล่นเป็นเรื่องประเทืองใจ "สมมุติได้สารพัน" .. อย่าหวั่นเลย ยกนิทานกานท์กวีที่บ้านกลอน เพราะสะท้อนเรื่องเก่าจึงเล่าเผย เรื่องโดนเพื่อนรุมล้อฉันก็เคย ถูกจับคู่เปรียบเปรยจนเฉยชิน ฉันไม่หลบกลบตนบนสังเวียน ยังคงเขียนเรื่อยไปแม้นใครหมิ่น ต่างกับสาวในนิทานร้าวรานจินต์ ขึ้นป้ายแขวนอำลาถิ่นปราศชินชา สร้างนิทานจากเรื่องไม่เป็นเรื่อง คล้ายเปล่าเปลืองเขียนไปแลไร้ค่า ฉันคิดกลอนยกประเด็นเค้นคำมา ด้วยหวังว่าสะกิดใจใครบางคน ๚ะ๛
อัลมิตรา 16 ม.ค. 2552 15:49 น. - ID 122263 
2199
17
0
16 มกราคม 2552 17:28 น. - comment id 936930
16 มกราคม 2552 18:30 น. - comment id 936947
อืม ...แวะมาอ่านนิทานค่ะ.....เผื่อนัยนั้นจะเผยให้รู้บ้าง
16 มกราคม 2552 19:53 น. - comment id 936964
ผมว่าเราได้บทเรียนจากนิทานนี้มากมายนะครับอัลมิตรา ผมหวังว่า"น้อง"ในวันหนึ่งข้างหน้าเมื่อเธอรู้สึกดีขึ้น..เธอจะกลับมาเป็นตัวของเธอเองและ..ผมชอบบทกลอนของเธอ.เหนือสิ่งอื่นใด..เธอเป็นมิตรที่ดีและผมรู้สึกดีดีต่อเธอในบ้านกลอนนี้ครับ..ขอบคุณเธอด้วยซ้ำที่เธอมีความเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องให้ผม..ขอบคุณน้องมากครับ...กลับมานะครับ..นานแค่ไหน..พี่พี่น้องน้อง..ยังมีกำลังใจให้น้องครับ
17 มกราคม 2552 11:31 น. - comment id 937092
เห็นด้วยกับคุณอัลมิตรา ในฐานะเป็นผู้หญิง(แก่)คนหนึ่ง ซึ่งรักศักดิ์ศรีของตัวเอง ไม่มีใครทำลายศักดิ์ศรีของเราได้นอกจากตัวเราเอง หนีอะไร หนีใครก็หนีได้ แต่ใจตัวเองไม่มีทางหนีพ้น บ้านกลอนนี้มีเพื่อนมีมิตรมากมาย ที่เป็นกำลังใจ จะติ จะว่ากันบ้างถือว่ามองต่างมุม พี่สาวเองโดนติโดนชม ถือเป็นธรรมดา ติเพื่อก่อก็มีมากมาย นานาจิตตัง พี่สาวไม่เคยโกรธใคร รักกันไว้ดีกว่าชังกัน คนที่เขาไม่ชอบเรา ก็อย่าไปอคติกับเขา ลองมองลึกๆจะเห็นความดีที่น่ารักอยู่ในแต่ละคนทุกคน ภาษากลอน วรรณกรรมที่แต่ละท่านแต่ง ล้วนไพเราะ ได้ข้อคิดมากมาย มีคติสอนใจ ให้กำลังใจ แต่อย่าให้มีอิทธิพลเหนือจิตใจตัวเองจนกลายเป็นเหยื่อ..... กลับมาเถอะค่ะมาร่วมกันสร้างสรรค์ มาให้ความเพลิดเพลิน ไพเราะ กันต่อไป สุภาพบุรุษดีๆมีมากมายในบ้านนี้ ประเภทรับประทานในที่ลับ ไขในที่แจ้ง อย่าไปใ่ส่ใจ พี่สาวคนหนึ่งไม่เคยเชื่อ จะจริงหรือไม่ ไม่สำคัญเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ถ้ามัวนิ่ม พูดเพ้อเจ้อ อย่าไปใส่ใจ ชีวิตเป็นของเรา เรามีความสุขที่นี่ ก็มาร่วมกันต่อไป ยิ่งหนี คนยิ่งคิดว่าจริง ต้องกลับมาอย่างสง่า มั่นใจในความดีที่มีอยู่ในตัวเราเอง ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ คือการชนะใจตัวเอง ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ คือการชนะใจศัตรู ให้กลายเป็นมิตร ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ไม่ว่า ไม่หนีไปไหน (หน้าพี่สาวค่อนข้างราดด้วยยางมะตอย แฮ่ะๆๆ)
17 มกราคม 2552 17:16 น. - comment id 937160
เขียนอักษรตามใจใยคิดมาก มีหลายหลากมากมายขยายฝัน ใครจะทำเพ้อพร่ำมารำพัน คิดว่ามันเรื่องสนุกแสนสุขใจ มีทั้งรักทั้งเศร้ามาเย้าหยอก มีทั้งหลอกล้อเล่นวิ่งเต้นใส่ มีทั้งหึงงอนง้อหัวร่อไป มัวใส่ใจก็บ้าประสาทกัน มีคนรักดีกว่าคนมาเกลียด อย่ามัวเครียดกังวลจนหุนหัน สารพัดเรื่องอื่นเป็นหมื่นพัน มัวทุกข์มันวันผ่านกบาลโรย...อิอิ มั่วกะเขาด้วยคนเจ้าค่ะ
17 มกราคม 2552 17:18 น. - comment id 937162
^ ^ ขำคนข้างบนอ่ะ กบาลโรยเป็นไงอ่ะ
17 มกราคม 2552 18:16 น. - comment id 937168
ทุกครั้งที่มีคนทำให้เราไม่พอใจ หากคิดในแง่ทดสอบความอดกลั้นว่า เราอดทนและปล่อยวางได้แค่ใหนกลับดีกว่า ความคิดหรือจิตเราที่ไปปรุงแต่งให้ปวดร้าว กับตัวเอง อ่านนิทานแล้วได้ข้อคิดดีคับ
17 มกราคม 2552 19:19 น. - comment id 937177
มาแอบอ่านนิทานค่ะ แหมๆชอบจัง มีสาวหนึ่งสวยสะคราญการงานเก่ง ชอบร้องเพลงขับกวีมีเพื่อนใหม่ ทุกคราวที่เธอสุขหรือทุกข์ใจ มักรินไหลละเมอพร่ำเป็นลำนำ
แบบนี้ไม่รักได้ไงคะนี่ อิอิ เมื่อเป็นลิขิต ใครเล่าจะฝืนคำบัญชาจากสวรรค์ได้...เนอะ
17 มกราคม 2552 20:34 น. - comment id 937193
มีเรื่องราวหลากหลายเผยในเน็ต ทั้งเรื่องเท็จเรื่องแท้...ตีแผ่อยู่ อ่านแล้วต้องเพ่งพิศพินิจดู อย่าเสียรู้เพราะเล่ห์กล...คนหลอกลวง
17 มกราคม 2552 20:43 น. - comment id 937194
แอบมาอ่านนิทาน ของ อัลมิตรา เรื่องเด็ด เรื่องนี้ทำให้ข้าพเจ้าหวนระลึกถึงเพื่อน ข้าพเจ้าคนหนึ่ง มีนามว่า ภูตะวัน ตะวันรอนซึ่งเคยรู้จักมักคุ้นกะอัลมิตราท่านนี้ วันนี้มา ได้เห็นลีลา การเล่าเรื่องแล้ว อดนึกไม่ได้ว่าธรรมชาติ สุนัขทานขี้ ยังไงวันนึงเจอะขี้ มันก็ต้องทาน เพราะ เป็นนิสัยของมัน เหตุที่ข้าพเจ้ากล่าวแบบนี้เป็นด้วย ติดตามงาน ของอัลมิตรามานาน เห็นถึงลักษณะ นิสัยอันแปลกประหลาดนี้ ของเธอ ไม่แปลกที่ ภูตะวัน ตะวันรอน อยู่ที่นี่ไม่ได้ วันนี้ข้าพเจ้าได้มาเห็นด้วยตาอีกครั้ง ถึง กลวิธี การใส่สร้างเรื่อง ของอัลมิตราท่านนี้แล้ว อดจะมาชื่นชมไม่ได้ แต่เห็นบรรดา สานุศิษย์ มาชะเลีย เอ๊ย มาเชียร์กันมาก ก็อดนึกไม่ได้อีกว่า ไอ้คนจำพวกเดียวกันนี่ เวลามารวมอยู่ด้วยกันมัน ช่างเหมาะสมกันดี นี่คงเป็นภาวะฝนตกขี้หมูไหลกลางหน้าหนาวสินะ นอกจากลีลาการเล่า นิทานอันเยี่ยมยอดแล้ว ข้าพเจ้ายังนึกว่า ลีลาการแสดงละครของอัลมิตราอาจจะยอดเยี่ยม กว่า นี้ ภูตะวันเคยเปรยให้ทราบถึงจริตอันพิลึกของ อัลมิตราแล้ว วันนี้มาได้เห็น อดขำ เสียไม่ได้ ว่า เธอช่างพิลึกได้ไม่เปลี่ยน จริตอันทำให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ยากนี้ มันคงฝังลึก อยู่ในดีเอ็นเอเสียแล้ว ห่วงก็แต่คนใกล้ชิดที่นี่ จะติดจริตอันนี้ ไปด้วย ข้าพเจ้าติดตาม งานกลอนของอัลมิตรามาตลอดเธอยอดที่สุดในลีลาการส่อเสียด ประชดประชัน อันเป็น ลักษณะเฉพาะตน ที่ทำให้นักกลอนหลายท่านหอบผ้าหอบผ่อนหนีไป ไม่น้อย หรือว่า นี่เป็น ดัชนีชี้วัดความสำเร็จ ของผู้ดูแลเวปหรือ ยิ่งอยู่ยิ่งหายไปนะ ภูตะวันตะวันรอน เป็นรุ่นแรกๆที่กระเด็นไปเพราะ ลีลานักเล่านิทานของอัลมิตราท่านนี้ ต้องลองไปอ่านย้อน ดู เสียบ้าง ดูละครย้อนดูตัว ด้วยนะจ๊ะ ลิง จะได้เห็นว่า ลิงเอง ไม่ได้ดีกว่า ใครเลยอ้ะ หรือไม่จริง ก็แย้งข้าพเจ้าได้เลยนะ เอียงซ้าย ย้าย ขวาเยี่ยงนี้ ชาวเราพึง ระวังให้ดี ภูตะวันตะวันรอน นั่นไง ประติมากรรมชิ้นเยี่ยม ของอัลมิตรา เฮ้อ ก็นึกอยู่ เหมือนกันว่า บุญทานที่ได้ไปบริจาคเอาพักต์นั้น จะได้อานิสงส์มั้ย เพราะดูแล้ว การส่อ เสียดนั้นเป็นกรรม อย่างหนึ่ง มันลบกันไม่ได้หรอก นะ ข้าพเจ้านึกถึง ข้อความระบาย ทุกข์ของภูตะวันตะวันรอนแล้ว มาเห็นนิทานเรื่องนี้เลยนึกว่า ภูตะวันฯพูดไม่ผิดเลยจริงๆ เรื่อง จริตอันแปลกแยก ของอัลมิตรา คนนี้อยากให้ นามฉายา เป็น อมิตรา มิตรภาพอาบยาพิษเสียนี่กระไร
17 มกราคม 2552 23:17 น. - comment id 937245
เหลืออีกไม่กี่วัน ก็จะถึงวันตรุษจีน.. ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา อัลมิตราเคลียร์เอกสารบนโต๊ะทำงาน กระดาษโน๊ตนัดหมายที่เคยสำคัญในวันก่อน ๆ อัลมิตราทิ้งขยะ ปฏิทินของปีก่อน อัลมิตราเหลือบดูพักเดียว ก็หยิบทิ้งขยะ ขนมหลาย ๆ กล่อง ที่ได้รับเป็นของขวัญปีใหม่ อัลมิตราแจกเพื่อนต่อ ดินสอสั้นปลายกุด อันนี้ยังไม่ทิ้ง อัลมิตราเหลาแหลมแล้วมัดหนังยางไว้ ปากกามีเยอะเชียว ทั้งที่ปีนึงใช้แค่ไม่กี่ด้าม แค่เซ็นชื่อกับแค่สั่งงานในสมุดเท่านั้น นอกนั้นก็อาศัยนิ้วสัมผัสกับคีย์บอร์ด ประกอบสัมมาอาชีพเลี้ยงตน วันนี้ช่วงกลางวันทำธุระหลายอย่าง รวมถึงไปตะเวณดูบูธที่ศูนย์ประชุมสิริกิต์ด้วย มีงานอะเมซิ่งอีสานแฟร์ 2009 ก็ได้โบว์ชัวร์มาเยอะ ได้สาระความรู้มาเพียบ ที่สำคัญ ได้กินผัดหมี่โคราชซะที หลังจากที่ช่วงปีใหม่ไปโคราชแล้วไม่มีโอกาสชิม บ่ายคล้อย หลับ ... บนผ้าปูที่นอนผืนใหม่ ลายดอกไม้สีส้ม แหม๊ สุขแท้ ตืนมาอีกทีห้าโมงเย็น ก็เริ่มจัดการอุ่นอาหารเตรียมเสบียง แล้วก็รอลีซานหวานใจ ฟังเสียงทีวี ทว่าตัวเองก็ไปอยู่อีกห้อง เพื่อจัดการกับชั้นหนังสืออีกรอบ เมื่อวานปรับไปแล้วหนึ่งรอบ วันนี้ยังไม่พอใจ เอาใหม่ รื้อจัดวางใหม่อีกที รื้อไปรื้อมาก็เลยติดพัน ซอกนั้น มุมโน้น ก็เลยจัดการซะเลี่ยมแปร้ ถือว่าเป็นการเผาผลาญไขมันด้วยอย่างหนึ่ง คิดเข้าข้างตัวเองอย่างนี้ ฮา ... สี่ทุ่มกว่า ๆ เพิ่งจะเสร็จสรรพในส่วนหนึ่ง พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ในมุมบ้านถัดไป กะว่าไล่เลียงไปทีละจุด คงทันก่อนวันพุธ ที่เหลือก็แค่ทาสีประตูใหม่ .. ก็ตั้งใจว่าจะมาตอบคอมเมนท์เพื่อน ๆ ก่อน ที่จะหยิบหนังสือสักเล่มเข้าห้องนอน .................................................................. คุณkrajokngao .. :) หลับฝันดีนะคะ คุณจิตรำพัน .. รู้แล้ว ก็ศึกษาไว้นะคะ บางคนที่เจอเข้าจัง ๆ โดยไม่ทันตั้งตัว ก็มักจะถอดใจแพ้ไปตั้งแต่ยกแรก แต่พอสักระยะ คน ๆ นั้นก็จะค่อย ๆ ปรับได้ค่ะ คุณยิปซี .. อืมม บทเรียนได้ให้อะไรต่อมิอะไรมากมาย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสเองก็ตาม แต่การทีได้สังเกตการณ์ในสถานการณ์บางอย่าง ก็พอจะทำให้เรามีแนวคิดได้ค่ะ คุณพี่สาว .. อัลมิตราเห็นด้วยกับประโยค "ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ คือการชนะใจตัวเอง" ในเน็ตเป็นแค่ทางผ่านทางอิเล็คโทรนิคแค่นั้นคะ บางอย่างไม่ควรเก็บมาใส่ใจด้วยซ้ำไป จะสุขหรือทุกข์ขึ้นอยู่กับตัวเองค่ะ เหมือนในโฆษณาที่เห็นในทีวีเลยค่ะ เคยดูไหมคะ คุณยาแก้ปวด .. เหมือนเคยรักแล้วชังในครั้งก่อน เปรียบละครสิ้นสุดพลายหยุดฝัน คล้ายอารมณ์สมมาตรปราศผูกพัน ทุกอย่างนั้นปิดเครื่องจบเรื่องราว คุณเฌอมาลย์ .. อัลมิตราเดาว่า คงหมายถึง ผมร่วง ถูกผิดไม่รู้นา เดาเอา คุณวิทย์ .. "ทุกครั้งที่มีคนทำให้เราไม่พอใจ หากคิดในแง่ทดสอบความอดกลั้นว่า เราอดทนและปล่อยวางได้แค่ไหนกลับดีกว่าความคิดหรือจิตเราที่ไปปรุงแต่งให้ปวดร้าวกับตัวเอง" คุณเขียนได้ถูกต้อง และถูกใจอัลมิตราค่ะ คุณปีกผีเสื้อ .. :) ใคร ๆ ก็รักเธอค่ะ อัลมิตราคิดงั้นนะ คนชอบอ่านนิทาน .. ในนิทานตอนท้ายมักจะมีบทสอนใจ คนที่อ่านหนังสือหากข้ามบทตอนที่สำคัญใดไปสักช่วง อาจทำให้ความเข้าใจคลาดเคลื่อนได้ จนกระทั่งบางที บทสรุปความที่คิดเอาเองนั้น เป็นคนละนัยยะกับที่ผู้ประพันธ์ต้องการสื่อ ค่ะ คห.10.. "ทุกครั้งที่มีคนทำให้เราไม่พอใจ หากคิดในแง่ทดสอบความอดกลั้นว่า เราอดทนและปล่อยวางได้แค่ไหนกลับดีกว่าความคิดหรือจิตเราที่ไปปรุงแต่งให้ปวดร้าวกับตัวเอง" ง่าย ๆ ตามที่คุณวิทย์เขียนไว้ ขอบคุณที่ยังระลึกถึงกันเสมอ ค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
17 มกราคม 2552 23:18 น. - comment id 937246
อ่านนิทานซ่อนนัยใช่ส่อเสียด ใช่ขึ้งเครียดอึดอัดคิดตัดเศียร ใช่สำรากออกมาพร้อมอาเจียน แต่เธอเขียนให้คิดสะกิดเตือน ที่มาคือสาวหนึ่งรำพึงพจน์ ร้อยเรียงบทกวีมากมีเพื่อน จนวันหนึ่งกลัดกลุ้มหนุ่มมาเยือน ทำตัวเหมือนลึกล้ำความสัมพันธ์ อาจเพราะจินตนาการหวานล้ำ จึงชักนำเกินเขตที่ขีดกั้น ทั้งเพื่อนพ้องกองเชียร์ต่างเชียร์กัน บ้างหุนหันเข้ามาถึงด่าทอ จนสาวเจ้าวิตกอกจะแตก จนคิดแยกตัวออกบอกว่าท้อ จนเพื่อนพ้องต่างรั้งให้ยั้งรอ จนเกิดก่อบทกลอนนิทานซ่อนนัย หวังสะกิดบางใครเผื่อได้คิด เพื่อเปิดจิตให้กว้างร้างเงื่อนไข เธอหาได้หยามเหยียดส่อเสียดใคร เหตุไฉนบางใครคิดแปลผิดความ เถิดเรื่องราวคราวก่อนอย่าย้อนถึง อย่าได้ดึงส่อเสียดและเหยีดหยาม คนเรานั้นย่อมมีสิ่งดีงาม ใช่เลวทรามไปหมดทุกบทตอน หากใจคนสงบพบสว่าง มองเห็นทางเที่ยงแท้ไร้รุ่มร้อน เดินสายกลางทางสายไกลไร้อาวรณ์ มีนิวรณ์หรือกระจ่างเส้นทางธรรม จะคิดเห็นเช่นไรไม่อาจชี้ แล้วแต่มีวิจารณญาณเชี่ยวชาญล้ำ อันคนดีอยู่ที่การกระทำ ใครหยามย่ำอย่างไรอย่าไปแคร์ อุจจาระย่อมเป็นอุจจาระ หรือใครจะยกย่องเป็นทองแท้ ทองก็ย่อมทองเฉกนั้นแล ใครจะแปรให้เป็นขี้ไม่มีทาง ด้วยความเคารพทุกท่านครับ
18 มกราคม 2552 00:17 น. - comment id 937260
อันบทกลอนใช่สะท้อนค่อนความคิด อยู่ที่จิตโลมไล้ใครปราถนา บ้างบทกลอนสะท้อนสะเทือนมา แต่บางคนเมินค่าพาผ่านไป บ้างบทกลอนย้อนยกกระทกคราด บางคนอาจสะดุดเกิดหยุดไหว บ้างบทกลอนออดอ้อนวอนร่ำไป สะกิดใจได้รสจรดวจี อยู่ที่ใจส่วนลึกนึกสัมผัส บรรจงจัดอารมณ์แล้วบ่มหนี ใจเตลิดเปิดเปิงเริงฤดี นึกว่าตัวคงมีคุณค่าพอ เค้าไม่ว่าก็เหมาว่าเขาว่า เค้าไม่ด่าก็ช่างกล้าเสียจริงหนอ คิดว่าคงกระทบใจให้เออออ นี่แหล่ะหนอธาตุแท้แม่แสดง ทำเป็นผีไม่มีศาลแว่บผ่านมา ไร้ตัวตนไร้ค่ามาแถลง คงอึดอัดคับคั่งนั่งจิ้มแทง คงแขยงจิ้มขี้ที่เรียงราย หวายๆๆ พร่างพรูรายออกมาเนี่ย ฉงฉัย อ่านนิทานแล้วอินจัด องค์ลง เพคะ
18 มกราคม 2552 00:24 น. - comment id 937265
"มิตรภาพอาบยาพิษ" มิตรภาพนั้นหรือคืออะไร บางคนไม่รู้จักเลยสักหน เพราะใจปิดหัวหมกสกปรกจน พลอยสับสนสิงอยู่ในหมู่มาร เที่ยวระรานพาลด่าประชาทั่ว มิดูตัวจมปลักเพียงหักหาญ อุจจาระฝังแน่นเต็มแผ่นกบาล เลยดักดานปัญญาพามืดมัว พกความแค้นฝังหุ่นกรุ่นพยาบาท ได้โอกาสจึงกัดไล่ฟัดทั่ว แต่ขี้ขลาดจังเลยไม่เผยตัว แก่แล้วมั่วเพ้อพกกระโหลกกะลา หากไม่เคยถ่องแท้เนื้อแท้มิตร ปล่อยยาพิษยึดติดผิดแผกค่า ดุจจมในอนธการยาวนานมา กระทั้งใจประหนึ่งว่าหยาบช้าเอย ชะเอ่อเอิงเอย.. นิทานแสนสนุกสุขใจจริงเอย..
18 มกราคม 2552 07:29 น. - comment id 937274
แวะมาเคารพคุณพี่กุ้ง คุณพี่เล่ และคุณพี่ยาด้วยความนับถือค๊าบบบบเนื่องจากน้องมีภาระกิจยุ่งเหยิง แจมกลอนด้วยก็ฝืด เลยส่งแรงใจมาให้ผู้เกี่ยวข้องทุกประการ มองทัศน์จัดเปลือกนอก แล้วจะบอกทุกสิ่งสรรพ์ ตัดสินสารพัน ภายใจนั้นใช้ใจมอง รู้เรื่องนัยให้หมด ค่อยจรดเปรียบเปรยหมอง ว้าวุ่นไยจิตตรอง ช่วยประครองอารมณ์ตน สติตริย้ำคิด ช่วยสะกิดไม่สับสน ก่อนสรุปในบุคคล ช่วยตรึกยลพ้นลำเอียง.... ได้แค่นี้แหละค่ะ
18 มกราคม 2552 07:57 น. - comment id 937279
นร..ชมย่อมแจ้ง........เหตุนัย..เพียงพิศ .หา.เปลี่ยนแปรจูงไป ....บ่ขึ้ง .ยล.พจพากษ์ เทียบให้...แจ้งแจ่ม วจี สะท้อนเตือนจืตรบอกพึง...มิ่งพ้อง เห็นเนื้อ ในงาน ...................................................... ..เราเขียน อ่าน เพื่อเสพงาน แห่งศิลป์ ของแต่ละคน..จะสลวย จะงดงาม มากน้อย..ติชม เพื่อกำลังใจ..นั่นคือเสน่ห์ ในบ้านกลอน.. มิตรภาพ..ที่ไม่อาบ เคลือบแฝงใดๆ .. ผมไม่ได้ชะเลียร์ คุณอัลฯ หากเชียร์ เชียร์ทุกคน ที่ช่วยกันสร้าง หรือเขียนมันออกมา..จะหลากรูป เวลาเข้ามาอ่านแล้ว..มันทำให้ผมผ่อนคลายกับความวุ่นวายกับกน้าที่งาน.. ..มาให้กำลังใจทุกๆ คนครับ...
18 มกราคม 2552 11:04 น. - comment id 937302
คุณกุ้งก้ามกราม .. เขียนซะยาวเฟื้อยเชียว ตัดกำลังอัลมิตรานะนั่น นี่ก็เพิ่งเสร็จจากการออกกำลังกาย ได้เหงื่อมาบ้างพอให้เสื้อผ้าฉ่ำเหงื่อ วันนี้อากาศไม่เย็นเท่าหลาย ๆ วันที่ผ่านมา แต่ก็ยังไม่ถึงกับต้องเปิดพัดลม เดี๋ยวสักพัก ก็ว่าจะไปซื้อของสักหน่อย บ่ายหลับ และเย็นจัดมุมโต๊ะหนังสือ คุณกุ้งเชื่อไหมว่า .. อัลมิตรารื้อของทิ้งไปตั้งแยะ เมื่อวานใส่ถุงดำได้ตั้ง 4 ถุง และยังมีส่วนที่ยังลังเลว่า จะใช้หรือไม่ใช้ดี เก็บไว้ก่อนก็มี .. บ้านโล่งขึ้นนะ มองไปทางมุมที่จัดเรียบร้อยแล้วก็ให้รู้สึกปลอดโปร่ง สบายตา สบายใจ ที่จริงก็เหนื่อยนะเนี่ย .. แต่มันก็เพลินดี ปุ๊บปั๊บเวลาก็ผ่านไปเร็วโดยไม่รู้ตัว อย่างน้อยบางสิ่งที่เราหลงลืมไปแล้วว่ามี ก็กลายเป็นว่าเราเจอสิ่งนั้นอีกหน ฮา .. มีเรื่องขำ อัลมิตราโยนกระเป๋าเงินใบเก่าเข้าซอกลิ้นชักใต้ชั้นหนังสือไปนานแล้ว พอเมื่อวานไปจัดของก็เลยเจอเข้าให้ ลอง ๆ เปิดกระเป๋าดู มีเงินด้วยแฮะ ร้อยนึง เดี๋ยวจะเอาเงินที่เจอได้นั้นไปหย่อนลงตู้บริจาคที่ด้านล่างของตึกดีกว่า แล้วไงดีล่ะ อย่าคิดทวงให้อัลมิตราเขียนกลอนตอบนะ .. เพราะอัลมิตราอ่านแล้วเข้าใจว่า คุณกุ้งก้ามกรามไม่ได้เขียนให้อัลมิตราอ่านอ่ะ จริง ๆ น๊า คุณอาราเล่ .. :) มาพร้อมกับรูปภาพ ใครเห็นก็จำได้ ยี่ห้อ โนริมากิ อาราเล่ หุ่นประดิษฐ์ที่ ดร.สลัมป์สร้างขึ้นมา ณ หมู่บ้านเพนกวิน อุปนิสัยร่าเริง มีพละกำลังมหาศาล หากใครเคยดูทีวีช่อง 9. คงคุ้นกับพฤติกรรมของอาราเล่ ที่ชอบเล่นอุนจิ เอาไม้เขี่ย ๆ ขำดี.. เมื่อไม่นานมานี้อัลมิตราไปฟังบรรยาดี ๆ จากนายแพทย์ท่านหนึ่ง ว่าด้วย อุนจิ ล้วน ๆ เชียวล่ะ อุนจิ ที่อยู่ในร่างกายมนุษย์ เกิดจากสรรพอาหารที่จัดสรรลงท้องไป สามารถบ่งบอกถึงสุขภาพได้ แพทย์ท่านนั้นยังบอกด้วยว่า อุนจิที่ดีครั้นเมื่อถูกขับถ่ายมาแล้วควรมีสีเหลืองนวลสวย กลิ่นไม่แรง ข้อสำคัญ ควรลอยน้ำได้ ... ๕๕๕ อัลมิตราจากที่ฟังมาอีกทอดจริง ๆ นะ ไม่ได้โม้ ทีนี้บางคนที่ไปฟังบรรยายก็มีข้อสงสัยถามนายแพทย์ถึงปัญหาท้องผูก ว่าจะแก้ไขอย่างไร ท้องผูกก็ประมาณ 7 -10 วัน ถ่ายซะที ขั้นตอนการปลดทุกข์นั้นค่อนข้างเป็นเรื่องใหญ่ กลิ่นฉุน ถึงกับต้องอพยพผู้คนในบ้านให้ออกไปจากพื้นที่เสียก่อน เพื่อป้องกันมลภาวะทางอากาศ ขณะที่ฟังบรรยาย อัลมิตราได้แต่นั่งขำ มีแบบนี้ด้วยหรือนั่น ตลกดี ที่ขำมากกว่านั้นคือคำตอบของนายแพทย์ "คุณไปไหนมาไหน โดยที่คุณหอบหิ้วอุนจิของคุณไปด้วยตลอดเวลาเนี่ยนะ คุณชอบพกพาหรือไร" "คุณจะต้องปรับพฤติกรรมในการขับถ่าย ให้เป็นอุปนิสัยที่ดี ควรมีเวลาในช่วงเช้าหรือสักช่วงที่คุณคิดว่าเหมาะ" "คุณจะต้องเปลี่ยนแปลงอาหารที่คุณจัดสรรลงไปในกระเพาะอาหารของคุณ คุณจะต้อง..(อะไรอีก อะไรหลายอย่าง)" เห็นมั๊ย เรื่องของอุนจิ เรื่องที่เราทุกคนเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่ร่วมกับมันอย่างผาสุข สิ่งมีชีวิตทุกประเภทย่อมมีอุนจิ หากใครไม่มี หรือมีแล้วคิดรังเกียจ .. นั่นสิแปลก คุณยาแก้ปวด .. อั่นแน่ กลอนชุดนี้ฝากส่งหรือไร ถึงได้จ่าหน้าซองเช่นนั้น ถ้างั้นอัลมิตราขอตอบแบบไม่ตรงกับเนื้อกลอนที่คุณเขียนนะ รอเวลาให้เครื่องซักผ้าไปพลาง ๆ รอบ ๆ ตัวเรา มีผู้คนมากมาย มีบ้างที่ประสงค์ดีและประสงค์ร้าย ซึ่งเราจะรับรู้ได้เมื่อผ่านช่วงหนึ่ง ในความเป็นมิตรนั้น เราสามารถมอบให้ทุก ๆ คน ทว่าระดับของความเป็นมิตรอาจแตกต่างกัน จงอย่าแปลกใจ หากว่ามีบางใครเข้าใจเป็นอีกอย่าง เพราะนั่นคือความคิดเขา หัวใจเขา จงอย่าแปลกใจ หากว่ามีบางใครเข้าใจตรงกับเรา โดยที่เราไม่ได้ชักจูงความคิดเขา หัวใจเขา หากเกิดวิกฤติใดหรือสถานการณ์ใดที่อาจทำให้มีรอยร้าว ถ้าเป็นไปได้ ก็ควรปรับความเข้าใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่า แค่ความเข้าใจไม่ตรงกัน หรือปักใจไปแล้ว กรณีที่ปักใจไปแล้ว ก็ต้องชั่งน้ำหนักอีกทีว่า หากผู้นั้นสำคัญต่อเราจริง เราควรเข้าไปอธิบายความจนกระจ่าง แต่ถ้ากรณีที่ถูกปักใจไปแล้ว และคนผู้นั้นไม่ได้มีความสำคัญใด ๆ เลย เช่นนี้ก็ต้องกรองกันอีกที ป่วยการหรือเปล่า คุ้มหรือเปล่า วุ่นวายหรือเปล่า ... ควรคิดให้หนัก ดังนั้นแล้ว การเคารพในความคิดของคนอื่นซึ่งไม่ว่าความคิดนั้นจะส่งผลบวกหรือลบต่อเรา ยังคงต้องทำค่ะ :) คุณจิตรำพัน .. สิ่งที่อัลมิตราคิด สิ่งที่อัลมิตราเขียน พลอยให้หลายคนโดนลูกหลงไปด้วย ในส่วนนี้อัลมิตราคงต้องกล่าวคำว่าขออภัยให้กับทุก ๆ ท่านที่เกี่ยวข้อง แต่ก็อย่าให้หัวใจต้องหมองหม่นเลยนะ บรรยากาศดี ๆ แบบนี้ สู้ทำจิตใจให้แจ่มใสดีกว่า เรื่องบางเรื่องที่เลยเถิดล้นกรอบมา อาจเป็นเพราะอัลมิตราเป็นเป้าหมายที่ถูกมุ่งมั่นเกินไป ซึ่งอัลมิตราเองก็ไม่ได้ใส่ใจอยู่แล้ว จริง ๆ นะ ไม่ได้กังวลเลยสักนิด :) คุณกิ่งโศก .. ชะเลียอัลมิตราแล้วจะได้อะไร ? .. ขัดแย้งอัลมิตราแล้วจะได้อะไร ? มีคนกล่าวอยู่บ่อย ๆ นะ หากใครชะเลียอัลมิตราแล้วกลอนจะขึ้นหน้าหนึ่ง หากใครขัดแย้งกับอัลมิตราจะต้องระเห็จกระเด็นออกไปซับน้ำตานอกเวป เป็นความคิดที่ถูกต้องหรือไม่ คนที่กล่าวก็อาจจะยืนยัน นอนยันว่า .. จริงแท้แน่นอน และถ้าหากมีใครคิดตรงข้าม ซ้ำกล้าหาญชาญชัยบอกว่า.. ไม่ใช่เช่นนั้น ไม่เป็นจริง ผู้นั้นก็จะโดนลากเข้ามาร่วมฝูงร่วมคอกกับอัลมิตรา ซึ่งอัลมิตราเองก็ไม่อยากให้เกิดความแตกแยก เอาเป็นว่า อัลมิตราพร้อมที่จะเป็นเป้านิ่ง เปิดเผยอยู่บนเวที ใครยินดีกับกลอนที่เขียน ก็ส่งดอกไม้ พวงมาลัยมาให้ อัลมิตราก็น้อมรับ ใครยินร้ายกับกลอนที่เขียน ก็เขวี้ยงอิฐ เขวี้ยงหินขึ้นมา อัลมิตราเป็นหุ่นให้ซ้อมมือได้ แต่สิ่งที่อัลมิตราไม่อยากเป็นไปก็คือ ใครที่เข้าชม กระแทกกันเอง ชนกันเอง ถึงขั้นตีกันเอง ท้ายสุด อัลมิตราก็จะถูกมองว่าเป็นตัวการให้เกิดการแตกแยกอยู่ดี .. นี่ก็นิทานซ่อนนัยเหมือนกันนะ
18 มกราคม 2552 11:26 น. - comment id 937313
เมื่อนิทานกาเลโดนเห่กึก อึกทึกเลื่อนลั่นสนั่นบ้าน แต่งนิทานเรื่องสั้นของนงคราญ คือนิยาม"พิมญดา"ว่ากันไป แต่ไฉนใยกล่าวร้าวรานเท็จ ปล่อยสะเก็ดอดีตรีดใจไหว เพิ่งรับรู้ข่าวคราวพลอยห่วงใย นี่แระใจของหญิงที่พบเจอ ชายปากดีชอบทำเรื่องเขื่องโวหาร มาประจานเข้าข้างตัวชั่วเสมอ คิดไปเองหลงไปเองจนใจเบลอ พอหญิงเผลอมาประจานหน้าด้านจริง คห.10หยิบเรื่องเก่าเล่ามาอ้าง โปรดอย่าสร้างรอยร้าวเศร้าทุกสิ่ง แม้นเคยหมางระครางใจอย่าได้อิง เท็จหรือจริงรู้แก่ใจให้ทบทวน บนลานกลอนบทกวีล้วนมีค่า อย่ามาหมายระรานพาลปั่นป่วน หากเป็นหญิงใหรักษาภาพเนื้อนวล วาจาล้วนสรรแต่ดีมีค่าเอย... ...นิทานเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขาเขียนให้กำลังใจพิมญดา..คุณเข้าใจไรผิดหรือเปล่าคะ ที่ต้องออกมาชี้แจงไม่ใช่หมายที่จะมาเข้าข้าง อลมิตรา(ส่วนตัวไม่เคยคุยกันเลย) รู้แต่ว่าอมิลตราก็เป็นนักเขียนคนหนึ่ง..ที่มีสภาพเดียวกะเราตอนนี้.. ขอบคุณคุณอมิลตราที่เป็นกำลังใจให้ และขอโทษด้วยที่ทำให้คุณโดนตำหนิ จากเรื่องราวครั้งนี้..
18 มกราคม 2552 12:20 น. - comment id 937334
แวะมาอ่านนิทานซ่อนนัย เลยได้ไล่สายตาไปตามคอมเม้นท์ แปลกใจหรือไม่คงได้แต่ยิ้ม นิทานมีนัยยะสอนใจเสมอต้นเสมอปลาย อ่านอย่างไรจึงรู้ว่าสอน อ่านอย่างไรจึงคล้ายว่าเตือนต้องอยู่ที่ตัวเรา ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านค่ะ ขอบคุณนิทานช่อนนัย
...
18 มกราคม 2552 18:09 น. - comment id 937427
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้ที่เข้มแข็งเท่านั้นจึงสามารถยืนหยัดในโลกอันเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมหลายคมในปัจจุบัน ไม่มีที่ว่างสำหรับผู้ที่อ่อนแอ เรื่องเชียร์ดาราสมัยก่อนผมเคยเชียร์เหมือกัน สมัยเด็ก เพราะเห็นว่าสวยและหล่อสมกัน อยากให้แต่งงานกันคงจะมีความสุข ปัจจุบันอายุมากขึ้น จึงคิดได้ว่าความรัก ใช่อยู่ที่รูปร่างหน้าตาเหมาะสมกัน แต่ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นส่วนประกอบ คิดถึงบรรยากาศสมัยก่อนในบ้านกลอน มีเรื่องกระทบกระทั่งกัน(ผมชอบออกโรง) ปัจจุบันหายตัวไปนานแล้วนึกว่าจะหมดไป แต่ก็ยังมีให้เห็นอยู่(เดี๋ยวนี้แก่แล้วคงต้องหลบเข้าโรง) อนาคต คงไม่ต้องบอก เรื่องแบบนี้มีอยู่ในทุกสังคมครับ(อาจจะนอนในโลงแล้วตอนนั้น)
18 มกราคม 2552 20:26 น. - comment id 937467
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนที่มีแผลเหวะหวะ มันมักจะกลัวอีกามาจิก ทั้งที่อีกาแค่ชำเลืองด้วยความสมเพชเท่านั้น ....พวกเรามันเป็นต้นหญ้าเน้อคุณอิม ลมจะแรงหรือจะโดนเหยียบย่ำมันก็โตขึ้นมาได้ใหม่เหมือนเดิม แถมแข็งแรงกว่าเดิม ซ้ำยังลากทุ่งด้วย เหอๆ เกี่ยวกันมั๊ยเนี๊ย มาส่งกำลังใจให้ทั้งพิมญดา และเจ้าของบ้านนี้นะคะ
18 มกราคม 2552 22:40 น. - comment id 937554
คุณพิมญดา .. เรื่องที่ไม่เป็นเรื่องกลายเป็นเรื่อง ผู้พกเคืองคราวก่อนมาย้อนหยัน อย่าเปล่าเปลืองเสียเวลามาจาบัลย์ ควรอดกลั้นอารมณ์อย่าตรมตรอม เขียนนิทานซ่อนนัยหวังให้คิด เผื่อน้อยนิดคนคุ้นกระตุ้นต่อม เรื่องในเน็ตพ่ายได้หากใจยอม ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามใจตน บางความเห็นเป็นคดีสุดคลี่คลาย วอนสหายประเมินค่าแล้วอย่าสน เพราะลำบากยากพินิจความคิดคน ถือเสียว่าผู้ใหญ่บ่นอดทนฟัง จะผิดถูกอย่างไรปล่อยให้คิด ต่างคนต่างมีสิทธิ์จะคิดหยั่ง จะรักชอบแค่ไหนหรือใจชัง ใช่ปากสั่งเขาได้ตามใจเรา ทีนี้คุณพิมญดาคงเข้าใจแล้วว่า สิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่ช่างเป็นเรื่องธรรมดาสามัญจริง ๆ เขาว่ากันว่า ..."การเขียนกลอน เป็นทั้งการฝึกจิตและเป็นทั้งการบำบัดจิตไปในตัว" ถ้าคุณอยากเขียน คุณก็เขียน .. ถ้าคุณไม่อยากเขียน ก็ไม่ต้องเขียน .. อย่าเขียนเพื่อใคร..หากเขาคนนั้นไม่ใช่คนสำคัญ และ อย่าไม่เขียนเพราะใคร..หากเขาคนนั้นไม่ใช่คนสำคัญ คุณแจ้น .. วันก่อนในห้องประชุม คุยกันถึงเรื่องปัญหาในปีที่ผ่านมา ข้อสำคัญของปัญหาก็คือ การสื่อสาร .. ทั้งที่ทำงานด้านคอมพิวเตอร์ แต่ดันมีปัญหาเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าสื่อสารได้ไม่ครบถ้วน แต่เป็นการสื่อสารที่เป็นการสื่อสารแบบไม่ปฏิสัมพันธ์ เรียกง่าย ๆ ว่า .. คุยกันไม่รู้เรื่อง คุยกันไม่เข้าใจ .. ทำนองนั้นค่ะ ยังคุยกันเล่น ๆ เลยว่า หรือว่า พวกเราทำงานด้านนี้มากเกินไปจนลืมภาษามนุษย์ แต่อัลมิตราก็ดีใจนะ ที่เขียนกลอนแล้ว ยังพอมีคนอ่านแล้วตีความเข้าใจได้ค่ะ อย่างน้อย อัลมิตราก็ไม่ใช่หุ่นยนต์เน้อ :) คุณชัยชนะ .. :) บรรยากาศที่ดีก็ควรจดจำ ส่วนบรรยากาศที่ไม่ดีก็ไม่ควรจดจำนะคะ แต่ละคนมีความคิดเป็นปัจเจก และอิสระในความคิดนั้นก็เป็นสิทธิ์อันชอบธรรม สำหรับวงจรชีวิตในเน็ตนั้น สิ่งที่พานพบมันก็เหมือนกับโลกภายนอกที่พวกเราดิ้นรนกันอยู่ค่ะ มีปะปน นานา ... ดีบ้าง ร้ายบ้าง ... อย่างน้อยก็ทำให้เส้นกราฟกระตุกขึ้นหรือไม่ก็ต่ำลงเป็นระยะๆ ถือว่าดีนะ .. มองในแง่บวกแล้ว อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่า "ผู้ที่เข้มแข็งเท่านั้นจึงสามารถยืนหยัดในโลกอันเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมหลายคม ในปัจจุบัน ไม่มีที่ว่างสำหรับผู้ที่อ่อนแอ" อย่างที่คุณเกริ่นไว้เป๊ะเลยค่ะ .. :) ดอกไม้ของอัลมิตราใช่มั๊ย อิ๊บล่ะน๊า คุณมณีจันทร์ .. ช่วงนี้อากาศกำลังดี พอให้ได้ใส่เสื้อหนาวสีสวยไปอวดกัน เพิ่งผ่านพ้นเทศกาลของขวัญมาหมาด ๆ และกำลังเข้าสู่เทศกาลสำคัญของชาวจีนด้วย ฤกษ์ดี จังหวะดี สภาวะแวดล้อมทางการเมืองก็ดี ทุกอย่างกำลังดูดีสวยสดชื่นมื่นไปหมด ถ้าจะเปรียบไปแล้วก็เหมือนกับ กระดาษ A4 สีขาว ที่จู่ ๆ มีจุดดำเปรอะอยู่นิดหน่อยเท่านั้น เทียบพื้นที่กันแล้ว คุณจะเห็นว่า ยังมีพื้นที่สีขาวที่ไม่เปรอะเปื้อนอยู่ตั้งเยอะ ถือว่ายังใช้ได้นะ
19 มกราคม 2552 04:37 น. - comment id 937598
อ่านแล้วก็ขำที่มีคนด่าว่าชะเลียร์ ฝนตกขี้หมูไหล อะไรก็ไม่รู้ แต่ไม่โกรธหรอก ใครอยากด่าก็ด่าไป ใจของพี่สาวสงบ ควบคุมสติได้ จริงๆแล้วการอ่านกลอน น่าจะอยู่ที่พื้นฐานจิตใจของคนอ่านมากกว่า ถ้าคิดตรงกับคนเขียนก็ดีไป คิดไม่ตรงก็อย่าไปเอามาคิดมากทำให้ทุกข์ใจตัวเอง ทำงานให้มีความสุขดีกว่า ขอให้คุณอัลมิตรามีความสุขมากๆนะคะ คุณมิตรภาพอาบยาพิษ ก็ขอให้มีความสุขเช่นกัน อาบยาพิษ บ่อยๆไม่ดีเลยนะคะ มองโลกและคนในแง่ดี จะดีกว่าค่ะ
19 มกราคม 2552 07:36 น. - comment id 937612
คุณพี่สาว .. :) ขอบคุณที่คุณพี่สาวกลับมาเยี่ยมเยือนอีกครั้ง และอัลมิตราต้องขออภัยในส่วนที่ทำให้คุณพี่สาวถูกเหมาจัดกลุ่มไปกับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องด้วย แต่เท่าที่อ่านในความคิดเห็นที่ 23. อัลมิตราก็ทราบว่าคุณพี่สาวไม่ได้วิตกทุกข์ร้อนเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีค่ะ คุณพี่สาวเคยฟังเพลงของ Michael Buble ไหมคะ เพลงที่ชื่อว่า Home http://www.youtube.com/watch?v=iUSs2OhhFM4 ตรงท่อนประโยคที่เขาร้องว่า ..Maybe surrounded by A million people I Still feel all alone ช่างตรงกับความรู้สึกของอัลมิตราจังค่ะ :) มีความสุขมากมายเช่นกันนะคะ คุณพี่สาว และมาฟังเพลงด้วยกันค่ะ
19 มกราคม 2552 11:18 น. - comment id 937657
โห...คุณอัลมิตราคะ เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของเราค่ะ โดยเฉพาะตรงท่อน I just wanna go home อยู่ที่ไหนก็ไม่สบายเหมือนบ้านเรา คุณอัลมิตราอย่า feel all alone ไปเลยนะคะ อย่างน้อยก็มีพี่สาวนี่แหละเป็นมิตรอีกหนึ่งคน ดูคุณอัลมิตราเป็นคนเข้มแข็ง ใจแข็ง พูดตรงๆดี การเป็นเพื่อนที่ดีบางทีต้องพูดความจริง ไม่หวานหรือตามกันไปซะทุกอย่าง มีเตือนสติกันบ้าง ความจริงอาจเจ็บปวดบ้าง แต่ถ้าย้อนกลับไปคิดอีกทีมันก็จริงเหมือนกัน
19 มกราคม 2552 12:16 น. - comment id 937706
glitter-graphics.com แวะมาให้กำลังใจครับ คุณอิม คงไม่มีใคร.. เข้าใจเราได้เท่ากับตัวเรา หรอกครับ ทำงาน อยู่ตรงกลางนี้ ค่อนข้างจะยากครับ ที่จะไม่ เกิดเรื่องราวเช่นนี้ได้ ต่างคนต่างความคิด น่ะครับ ...คิดเสียว่าคำพูดบางคนที่ไม่เข้าใจ เป็นเสมือน หยดน้ำ ที่หยดลงมาแล้ว ก็หาย ไปไม่ทิ้งร่องรอย เอาไว้ เพราะยังไงเสีย พื้นน้ำก็จะเข้าสู่..ภาวะปกติ เรียบเย็นเช่น เดิมครับ...ขอให้มีความสุข ในวัน จันทร์ แห่งชาติ ครับ...
19 มกราคม 2552 12:59 น. - comment id 937738
หน้าส่วนตัว
คุณพี่สาว .. อัลมิตราอยากให้คุณพี่สาวอ่านอะไรนิดหน่อยคะ เป็นเรื่องราวที่อัลมิตราเขียนในเวปหลายปีมาแล้ว
you've got mail .... url .... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story6168.html
ซึ่งมีบทบัญญัติที่อัลมิตราเขียนมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของการคบหาหรือมีสัมพันธภาพกับใครสักคนในเน็ต
...๑...จะไม่มีการสืบสาวราวเรื่องความเป็นไปเป็นไปของกันและกัน...
...๒...สิ่งใดที่ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งได้รับผลกระทบหรือเดือดร้อน,จะไม่กระทำ,ไม่พูดในเรื่องนั้น ๆ...
...๓...จะไม่ละเมิดสิทธิความเป็นส่วนตัวของอีกฝ่ายหนึ่งเด็ดขาด...
...๔...จริงใจและมั่นใจในมิตรภาพ...
...๕...สิ่งใดเป็นความลับของกันและกัน,จะไม่แพร่งพรายแก่ผู้อื่นมิว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น...
...๖...ยอมรับและเข้าใจ..หากต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดต้องจากไปแม้ว่าจะรู้สึกเศร้าหรือเสียใจ...
...๗...จะถนอมจิตใจของกันและกันอย่างเต็มความสามารถ...
...๘...จะปกป้องชื่อเสียง,เกียรติยศ,หน้าที่การงานและความเป็นอยู่ของกันและกัน...
...๙...จะไม่มีการนำบทความหรือความลับใด ๆ ของกันและกันไปก่อให้เกิดความเดือดร้อน...
ทั้ง ๙ ข้อ อัลมิตราอาจปฏิบัติได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ก็พยายามอย่างที่สุดแล้วที่จะดำเนินตามที่เขียน
ซึ่งทุกวันนี้ อัลมิตราก็มีเพื่อนที่ดีที่สุด ที่อัลมิตราไว้วางใจ และเป็นห่วงเป็นใยกันอยู่เสมอ
กระทั่งเรื่องราวในกระทู้กลอนชุดนี้ ก็ได้รับการเอาใจใส่พร้อมกับได้รับข้อแนะนำในการปฏิบัติด้วย
มิตรภาพเช่นไร จึงจะถือได้ว่าเป็นมิตรภาพที่ดี
มิตรภาพเช่นไร จึงจะถือได้ว่าเป็นมิตรภาพที่เท็จ
บางทีช่วงเวลาสั้น ๆ การพิสูจน์อาจจะยังไม่สัมฤทธิ์ผลค่ะ
คุณอรุณสุข ..
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ ซึ่งที่จริงแล้วอัลมิตราเองก็ไม่ได้เก็บบางความคิดเห็นไปคิดให้หนักใจ
คนที่ทำงานอยู่ตรงกลาง ค่อนข้างจะมีความเป็นอยู่อย่างลำบาก (ใจ) เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ค่ะ
ในขณะที่อัลมิตราเขียนงาน ซึ่งก็ใช้นามแฝงหนึ่ง และในขณะที่อัลมิตราปฏิบัติหน้าที่ ก็จะเป็นอีกนามแฝง
กรณีนี้อัลมิตราสามารถกำหนดบทบาทของตัวเองได้ แยกแยะตัวตนได้ โดยชัดเจน และไม่เคยสักครั้งที่จะสับสน
แต่ก็บ่อยเหลือเกินที่ ผู้อื่นไม่สามารถแยกแยะในสถานการณ์ได้ มักจะจับขยุมรวมให้เป็นหนึ่งเดียวเสมอ
ที่ทำงาน อัลมิตราเป็นพนักงาน เป็นหัวหน้างานตัวจ้อย ที่มีหน้าที่ทำงานควบคุมและดูแล
ที่บ้าน อัลมิตราเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัว มีงานบ้านต้องทำบ้าง มีสถานภาพที่ไม่ใช่ผู้สั่งการเสียทีเดียว
ที่เน็ต อัลมิตราเป็นคนหัดเขียนกลอน ชอบอ่าน
ที่เน็ต อัลมิตราเป็นคนที่ต่ำต้อยที่สุดในเวป เพราะผู้อื่นเข้ามาในฐานะของแขก
ส่วนอัลมิตราอยู่ในฐานะผู้รับใช้ ทำความสะอาด รับผิดชอบงานบ้างในบางคราว
แต่ละช่วงเวลา ในความเป็นอัลมิตราก็จะผันแปรไปตามสถานการณ์ค่ะ
19 มกราคม 2552 15:15 น. - comment id 937784
โหหหยิ่งอ่านคุณมิตตอบคอมเม้นพิมรู้ผิดเหลือเกินอะแง้งงงงงงง กลับมาก่อด้ายง่ะ
ที่เน็ต อัลมิตราเป็นคนที่ต่ำต้อยที่สุดในเวป เพราะผู้อื่นเข้ามาในฐานะของแขก ส่วนอัลมิตราอยู่ในฐานะผู้รับใช้ ทำความสะอาด รับผิดชอบงานบ้างในบางคราว
ตอนนี้งานเข้ามากมายคิดถึงบ้านกลอนแทบขาดใจแต่ยังไม่มีเวลาลงกลอนขอเข้าไปเม้นนะคะ เก้บตังค์ก่อง..หุหุ
ขอบคูรมิตรภาพที่ไม่ได้อาบยาพิษ ไม่มีเรื่องไม่รู้หรอกคะ ว่าใครมีน้ำใจและรักเราแค่ไหน ใช่ไหมคะ..อ้อ...เพิ่งรู้ว่า ภายใต้ชื่อที่น่าเกรงขาม"อลัมิตรา" เจ้าของชื่อ..ช่างอ่อนโยนมากมาย" ดีใจนะคะอยู่เวปนี้มาได้2ปีแล้ว คนที่ไม่พูด..ก็รักทุกคนในบ้านจริงๆๆนะคะ ขอบคุณน้ำใจและคำที่คุณพูดบ่อยๆ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า...ขอบคุณด้วยใจจริงๆ ........คำว่าอย่ามองคนแต่เปลือกคงจริงคะ..
19 มกราคม 2552 16:45 น. - comment id 937823
คุณพิมญดา .. ยินดีต้อนรับเสมอหากคุณปรับหัวใจตนเองได้และกลับมาเขียนกลอนดั่งเดิม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณอย่าได้รู้สึกผิดหรือวิตกกังวลแทนอัลมิตราในบางเรื่องนะคะ และหากคุณจะกลับมาเขียนใหม่ ก็ขอให้เป็นเหตุผลที่คุณตัดสินใจกลับมาเอง อย่าได้คิดว่า เพราะอัลมิตราเจ็บตัวในเรื่องนี้จึงทำให้คุณต้องแสดงความรับผิดชอบ ส่วนกฏบัญญัติ ๙ ข้อนั้น หากคุณสามารถนำไปก่อประโยชน์หรือเป็นแนวทางให้ตนเอง อัลมิตราก็ดีใจค่ะ ที่คำเขียนของอัลมิตราพอจะมีค่าและใช้ประโยชน์ได้บ้างค่ะ ยิ้มนะคะ เมื่อใดที่คุณยิ้ม คุณจะเห็นว่ารอบข้างของคุณก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มเช่นกันค่ะ
19 มกราคม 2552 19:27 น. - comment id 937919
ขอบคุณนะคะคุณอัลมิตราที่แนะนำ ยินดีรับฟังและปฎิบัติตามค่ะ ที่พี่สาวพูดถึงการเตือนสติกัน หมายถึงตัวเองค่ะ บางที่เขียนเรื่องสั้นต้องการสื่ออีก อย่าง คนอ่านกลับคิดไปอีกอย่าง แต่ถ้าเราหยุดฟัง ลองคิดดูแล้ว การมองต่างมุม มันก็ช่วยเตือนสติตัวพี่สาวเองได้เหมือนกัน สรุปว่าถ้ามีการสื่อสารที่ทำให้เข้าใจผิด ต้องขออภัยทั้งคุณอัลมิตรา และคุณพิมญดามา ณ ที่นี้ด้วย พี่สาวก็ยังยินดีเป็นมิตรกับทุกคน ให้กาลเวลา้ป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า คุณอัลมิตรามีอะไรก็ช่วยกันแนะนำสมาชิกใหม่แบบนี้ดีแล้วค่ะ เข้าใจถูกดีกว่าเข้าใจผิดนะคะ
19 มกราคม 2552 20:56 น. - comment id 937998
คุณพี่สาว .. ในบ้านกลอนไทยนี้คนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น เขามีอิสระค่ะ และในบางมุมมองนั้น ก็ได้เผยให้รู้ว่าในแต่ละคนมีความคิดไม่เหมือนกัน ดังนั้น อย่าได้ซีเรียสเลย ให้ถือว่า คนที่ติ ก็เป็นครู คนที่ชมก็เป็นครู คุณพี่สาวคงอายุมากกว่าอัลมิตรา ประสบการณ์ก็คงจะมากกว่า รู้ร้อน รู้หนาว .. ถ้าไง ก็สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ค่ะ
20 มกราคม 2552 00:09 น. - comment id 938104
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกดวงใจที่งดงามครับ อย่าปล่อยให้คนชั่วลอยนวล!! หลับฝันดีนะครับศิาย์พี่อิม อัลมิตรา จะติดตามผลงานต่อไปนะครับ พิมญดา สู้ ๆ ครับ ^ ^
20 มกราคม 2552 07:11 น. - comment id 938161
ศิษย์น้อง .. มาเขียนซะดึกมาก ๆ เลย ยังไงก็ต้องรักษาสุขภาพด้วยนะ เป็นหมอ ถ้าป่วย แล้วจะให้ใครรักษาล่ะ หรือว่าใช้ไสยศาสตร์ หมอผีเผ่าซาไก ฮา.. เอาน่า .. สู้ ๆ เช่นกัน ค่ะ
26 มกราคม 2552 14:04 น. - comment id 941071
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ สุขกาย สุขใจ ค่ะ คุณอัลมิตรา
28 มกราคม 2552 21:04 น. - comment id 942260
คุณดอกบัว .. ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ซินเจิ้งหรูอี้ ซินเหนียนฟาไฉ
30 มกราคม 2552 21:44 น. - comment id 943347
เล่านิทานซ่อนนัยเรื่องในเน็ต จริงหรือเท็จประการใดใครรู้บ้าง ผมพึ่งกลับมาเข้าที่เข้าทาง ใครรู้บ้างนัยอะไรซ่อนในกลอน
31 มกราคม 2552 17:41 น. - comment id 943689
คุณวนกวี .. นัยยะกลอนตอนเขียนปราศเพี้ยนผิด หนึ่งมิ่งมิตรสะท้อนใจใคร่หลีกหนี เนื่องจากหนุ่มรุมล้อมพร้อมราวี เกิดคดีพิสวาทอำนาจกลอน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
