ตรงเส้นขอบฟ้าที่ดูเหมือนใกล้ คล้ายว่าใช่สิ่งที่เคยใฝ่ฝัน อยากจะไขว่คว้ามาเป็นรางวัล ทว่าหวาดหวั่นเมื่อลองเอื้อมมือ ความฝันที่อยู่ท่ามกลางอากาศ เหมือนว่าขาด ฤา เราเองทึ่มทื่อ ช่องว่างที่ห่างเกินจะยึดยื้อ สุดปลายมือของคนธรรมดา เพิ่งจะเข้าใจสำรวจตัวตน ด้วยเหตุผลจึงสรุปได้ว่า หากคุณเฝ้ามองแต่เส้นขอบฟ้า อาจลืมว่ากำลังอยู่ที่ใด เมื่อเท้าของเรายังคงเหยียบพื้น จงหยัดยืนบนผืนดินกว้างใหญ่ ลองถามตัวตนด้วยความจริงใจ ขอบฟ้าไกลนั่นใช่ไหมความจริง
15 มกราคม 2552 11:45 น. - comment id 936342
ฉุบ!! จองที่ ๑ ก่อนนะป้าโคลอน อิอิ
15 มกราคม 2552 11:50 น. - comment id 936344
เห็นด้วยค่ะ และตอนนี้ก็กำลังเป็นเหมือนกัน
15 มกราคม 2552 11:57 น. - comment id 936348
ตราบที่ฟ้า..ยังคงเป็นสีฟ้า ชีวิตเราเกิดมาดั่งฟ้าสร้าง บนเส้นทางปีนป่ายไปสู่ฝัน อาจล้มลุกคลุกคลานอยู่นานวัน หรือรังสรรค์สวรรค์สร้างอย่างงดงาม ด้วยเบื้องหน้ายังมีที่แตกต่าง อย่าเลิกร้างลาไปให้ใครหยาม จงก้าวเดินหาญกล้าพยายาม ไม่ครั่นคร้ามอุปสรรคที่ดักรอ เมื่อคราวทุกข์รุกโลมโหมกระหน่ำ อาจเพลี่ยงพล้ำถลำไปไม่ร้องขอ ให้โชคช่วยอำนวยชัยด้วยใจคอ เด็ดเดี่ยวพอจะขอก้าวด้วยเท้าเรา ยามหนาวเหน็บเจ็บอุราเพราะล้าหนัก เพียงหยุดพักสักคราก็ซาเหงา เก็บพลังสร้างแสงดั่งแรงเงา ไว้คอยเฝ้าฟูมฟักรักษาตน แม้นขุนเขากว้างใหญ่ไม่หวั่นหวาด ใจผงาดตรองตรึกดังฝึกฝน ถึงลำบากยากเท่าไรให้อดทน คงผ่านพ้นไปได้ในสักวัน ตราบที่ฟ้ายังคงเป็นสีฟ้า แม้เหนื่อยล้าอย่างไรไม่นึกหวั่น หากที่นี่ยังมีแสงตะวัน จะยึดมั่นสู้ต่อ..อย่างทระนง เอากลอนเก่ามาหากินอีกแระคนนั้นน่ะ อิอิ อย่าลืมทานกลางวันนะจ๊ะป้าโคลอน เป็นห่วง กลัวจะผอมไป
15 มกราคม 2552 11:58 น. - comment id 936349
***(ป้า)คนนั้นแระ*** มือไวจริงๆ......(ใครจะยอมเป็นป้าอยู่คนเดียว...หาพวกๆ)...คิดถึงเน้อ ***ช๊อบชอบ*** ขอบคุณมากนะคะ... บางครั้งความผิดหวังก็เป็นบทเรียนหนึ่งที่สอนเราได้อย่างน่าอัศจรรย์นะคะ สู้ๆค่ะ....จงหวังในสิ่งที่เป็นไปได้ และอย่าคาดหวังสิ่งที่ไกลความจริงเนาะ
15 มกราคม 2552 12:02 น. - comment id 936350
http://www.imeem.com/daruno/music/-3GSeNQ3// ^ ^ ^ รางวัลแด่คนช่างฝัน - จรัล อย่ากลับคืนคำ เมื่อเธอย้ำสัญญา อย่าเปลื่ยนวาจา เมื่อเวลาแปรเปลื่ยนไป ให้เธอหมายมั่นคง แล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร เดินทางไป อย่าหวั่นใครขวางกั้น * มีดวงตะวัน ส่องเป็นแสงสีทอง กระจ่างครรลอง ให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์ เมื่อดอกไม้แย้มบาน ให้คนหาญสู้ไม่หวั่น คือรางวัล แด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ ** บนทางเดินที่มีขวากหนาม ถ้าเธอคร้ามถอย ไปฉันคงเก้อ ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ เพียงตัวเธอ ไม่หนีไปเสียก่อน *** จะปลอบดวงใจ ให้เธอหายร้าวราน จะเป็นสะพาน ให้เธอเดินไปแน่นอน จะเป็นสายน้ำเย็น ดับกระหายยามโหยอ่อน คอยอวยพร ให้เธอสมดังหวังได้ นิรันดร์ (**,***,*) ^ ^ ^ ให้คนช่างฝันและคนนั้นอีกทีนิ (o*^_____________________^*o) ไปหม่ำๆก่อนน๊า
15 มกราคม 2552 12:13 น. - comment id 936359
ตอนเป็นเด็ก เคยมองขอบฟ้า แล้วอยากเดินไปให้ถึงเส้นข้อบฟ้า แล้วนั่งพิงอยู่ตรงนั้น แต่พอเรียนหนังสือแล้ว ยังขำตัวเองอยู่เลย
15 มกราคม 2552 12:20 น. - comment id 936368
จะไปทำไมให้ไกลสุดขอบฟ้านะ ไกลออก
15 มกราคม 2552 12:35 น. - comment id 936381
อยากรู้เหมือนกันเส้นขอบฟ้า กับที่ตรงเรายืนนี่มันห่างกันเพียงไหน รูปสวยจังค่ะ กลอนมากความหมาย ฝากบอกคนนั้นแระด้วยนะ ว่าคิดถึง อิอิ
15 มกราคม 2552 12:43 น. - comment id 936387
***ครูกระดาษทราย*** โคลอนชอบมองตอนพระอาทิตย์ขึ้น และพระอาทิตยืตกดินอ่ะค่ะ รู้สึกเหมือนขอบฟ้าอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม...แต่ก็ไม่ยักกะถึงสักทีเนาะ ***ก่องกิก***นั่นสิเนาะ....กว่าจะรู้ตัวก็เหนื่อยแล้ว....แต่ก็ไม่แคล้ววนอยู่ที่เดิม ***เฌอมาลย์*** ตอนนี้ความอยากรู้มันหายไปตามวัยแล้วอ่ะ เฌอฯ ปล.คนนั้นแระ...ทราบแล้วเปลี่ยนเน้อ...อิอิ ลาทีมิใช่ลาก่อน พรุ่งนี้บังอรจะเข้ามา...แฮ่...แว๊บบ
15 มกราคม 2552 12:51 น. - comment id 936394
ป้าเฌอมาลย์ ป่านนี้ คนนั้นแระ คงรู้แว้ววว ทราบแล้วเปลี่ยว เอ๊ย เปลี่ยน คิดเติงหลายๆ เด๊อ
15 มกราคม 2552 14:20 น. - comment id 936430
ตอนเด็กๆ เคยฝัน เคยคาดหวังหลายๆอย่าง ทำให้ผิดหวังและก็เสียใจ แต่ตอนนี้ไม่ละคะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แต่ไม่ประมาทกับชีวิตคะ
15 มกราคม 2552 15:44 น. - comment id 936458
ผมาว่า.ฝันในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้..แล้วมีความสุข ดีกว่าเราไม่มีความฝัน หรือความหวังอะไรเลย...นะครับ... ..ชื่อกลอน..ทำให้นึกถึง .ตรงเส้นขอบฟ้า..เพลงเพราะ ๆของน้าหมู.. เข้ามาให้กำลังใจ..บทกลอนเพราะ ๆครับ..
15 มกราคม 2552 15:51 น. - comment id 936461
คนเราทุกคนต่างมีความฝัน หากแต่ว่าจะมีใครสักกี่คนที่จะถึงฝั่งฝันได้ โดยที่ไม่เริ่มลงมือทำ ถ้ายังไม่เริ่มก้าวแรกจะมีก้าวต่อไปได้อย่างไร ฝันในสิ่งที่เป็นไปได้ หากจะยากหน่อยเราก็เหนื่อยหน่อยเท่านั้นเอง หากแต่เมื่อถึงฝันแล้ว มันก็ทำให้เรามีความสุขและภาคภูมิใจค่ะ
15 มกราคม 2552 16:20 น. - comment id 936485
หมายตามองจ้องฟ้าคราหยุดพัก เพราะเหนื่อยหนักบนทางที่สร้างฝัน แม้ตรงนี้ดินฟ้าจะห่างกัน สำเร็จนั้นยังไม่รู้ว่ากี่ยาม หมายข้างหน้าฟ้าฝันวันพบสุข จึงปลอบปลุกกำลังใจให้ไหลหลาม แม้นวันนี้สิ้นสีสุรีย์งาม ยังมิสิ้นนิยามนักเดินทาง รอนแรมกลางราตรีที่มืดมิด ประคองจิตให้มั่นไม่หม่นหมาง ใช้แสงดาวราวแสงเทียนในเส้นทาง ทุกก้าวย่างหนักแน่นบนแผ่นดิน ทางอีกไกลใจไม่ท้อรอโชคถาม คงดั้นด้นเดินตามฝ่าโหดหิน เหนื่อยก็พักหนักก็วางบนแผ่นดิน เพื่อวันหนึ่งสุดสิ้นการเดินทาง สวัสดีค่ะโคลอน พี่ดอกแก้วยังไม่เลิกฝัน และมุ่งมั่นเส้นทางเดิมค่ะ
15 มกราคม 2552 16:35 น. - comment id 936504
เส้นขอบฟ้าดูไกลจังนะคะ จะไปไหวนะคะ
15 มกราคม 2552 16:47 น. - comment id 936514
สุดขอบฟ้าจะไปให้ถึง เขาว่ามีคนแถวนั้นเยอะ เพราะใครๆก็ไปรอรักกันที่ปลายฟ้าเรื่อย อิอิ จะตามไปชวนก๊งเสียหน่อย หนีมาปลายขอบฟ้ากันเยอะ อิอิ
15 มกราคม 2552 16:48 น. - comment id 936515
เส้นขอบฟ้ามิไกล เพราะใจเราไปถึง.....
15 มกราคม 2552 18:10 น. - comment id 936566
ขอบฟ้าไม่ไกลหรอกครับ การสัมผัสถึงสิ่งใด..ใกล้เสมอครับเพียงใจเราไปถึง
15 มกราคม 2552 18:34 น. - comment id 936572
ตรงเส้นขอบฟ้ารุ่งเรือง..เมืองที่เราใฝ่ฝัน.. พงษ์เทพ ว่าไว้..จากนั้นลืมอิอิ.. สุขอย่าได้สร่าง
15 มกราคม 2552 18:51 น. - comment id 936576
..... ภาพสวยๆ กลอนเพราะๆ คนเขียนก็งามแต้ๆล๋ะก๊า อิอิ แวะป่วน เด้อป้าโคลอน หุหุ.. จำใครบางคนมาพูด กิ๊วๆๆ
15 มกราคม 2552 21:00 น. - comment id 936600
เส้นขอบฟ้าอยู่ไกลสักเพียงไหน แต่ไม่ไกลเกินตาข้ามองเห็น แต่ขอบใจของเจ้าที่ซ่อนเร้น ข้ามิอาจมองเห็นเป็นเช่นใด
15 มกราคม 2552 21:08 น. - comment id 936602
เนี่ย ...สงสัยไปดูขอบฟ้าตอนผีตากผ้าอ้อมละซิ โบราณเขาห้ามดู ดูแล้วมันจะเหงา ฟุ้งซ่าน เห็นไหมล่ะ ไม่เชื่อโบราณ
15 มกราคม 2552 22:06 น. - comment id 936632
ชีวิต เราย่อมต้องตั้งความหวัง ความฝันไว้ครับ ไม่งั้นเราเดินไปไม่ถูกทางแน่...ความฝัน ความหวัง คือความสุขเล็กๆ หรอมากมาย..ในใจ..มันจะสุขมากขึ้นร้อยเท่าพันเท่าหากเราทำได้จริงตามที่ฝัน..
15 มกราคม 2552 22:21 น. - comment id 936647
ป้า ป้า ป้า โคลอน...ตื่นมาโหมโรงดิ้ ไหนล่ะว่าจะโหมโรง โห...ลิเกเล่นไปสองตอนแว้ววว ตื่นมาออกแขกก่อนเล้ยย แน่ะ...เรียกยังไม่ตื่นอีก คนไรว้า
15 มกราคม 2552 22:42 น. - comment id 936669
เส้นขอบฟ้าไม่มีจุดจบเหมือนมหาสมุทรใช่ไหมคะ...เพราะมันเชื่อมต่อกันหมด...
15 มกราคม 2552 22:52 น. - comment id 936684
ก้าวให้ไกล ไปให้ถึง น่ะครับ ทุกสิ่งอยู่ไม่ไกลเกินไขว่คว้าครับ
15 มกราคม 2552 23:02 น. - comment id 936694
นึกอย่างไร ถึงอยากรู้ว่าขอบฟ้า ไกลหรือใกล้ ถ้ารู้แล้ว เราจะไปที่เส้นขอบฟ้า ใช่ไหมครับ แต่ขอไปยืนดูก่อน ว่าฟ้ามีขอบหรือเปล่า ขอให้อบอุ่นครับ
16 มกราคม 2552 08:01 น. - comment id 936748
แวะมาแปะโป้งไว้ก่อนนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆไว้จะมาตอบคอมเม้นทุกท่านอีกครั้งค่ะ
16 มกราคม 2552 10:02 น. - comment id 936770
ขอบฟ้าโค้งโยงใจไปให้ถึง ณ ที่ซึ้งดินฟ้ามาสบฝัน เพียงหัวใจไขว่ฟ้ามาถึงกัน ฟ้าฤากันกั้นขวางทางรักเรา สบายดีนะครับ
16 มกราคม 2552 11:48 น. - comment id 936834
แปะไว้นานๆ คิดดอกเบี้ยนะป้าโคลอน
16 มกราคม 2552 13:55 น. - comment id 936871
ขอบคุณมากค่ะ ***แก้วประภัสสร***เห็นด้วยค่ะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่าเนาะ ***ลิลิต*** อืม...ถึงจะเป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าฝันแล้วมีความสุขก็ฝันต่อไปเนาะ...เป็นอีกแง่มุมหนึ่งของคนช่างฝัน ***krajokngao ***ใช่แล้วค่ะ แค่ลงมือทำก็กำชัยไปกว่าครึ่งแล้ว ***พี่ดอกแก้ว *** อ่า...ขอบคุณมากเลยค่ะ โคลอน ก็ยังไม่เลิกฝันเหมือนกันค่ะ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ***เพียงพลิ้ว***เส้นขอบฟ้า ไกลกว่าที่เราจะไปถึงจริงๆค่ะ.... เพราะงั้นเราไปหาเส้นหมี่ ชิ้นล้วนกินกันดีฝ่าเนาะ ***ยาแก้ปวด*** สุดขอบฟ้าคงไกลเกินกว่าจะไปถึงแล้ว.....ต่อไปเอาแค่สุดขอบโต๊ะ ก็พอดีกว่ามั๊ย...อิอิ ***กิตติกานต์ ***ใจไปถึงแต่ตัวไม่ถึงอ่ะสิคะ...เศร้า... ***อินสวน***บางครั้งใจเราก็ไปไม่ถึงเหมือนกันนะคะ ***คอนพูทน***...ธ่อ...แล้วกัน อุตส่าห์นั่งฟัง เอ๊ย นั่งอ่าน...อิอิ สุขอย่าได้สร่าง เช่นกันนะคะ ***ฉางน้อย*** ขอบคุณน๊า...แต่แค่สองบรรทัดกำลังดีอ่ะนะ.... ***จิ้งจอกน้อย*** ขอบใจมองไม่เห็นจะไปถึงกลางใจได้ไงล่ะเนี่ย...เศร้าแทน...เป็นกำลังใจให้จ้า...สู้ๆ ***ฤทธิ์ ศรีดวง***หูย...ขนาดตากผ้าอ้อมนะคะ ถ้าตากผ้าห่มจะยังไงล่ะเนี่ย...อิอิ... ***คีตากะ***รูปน้องเหมียวน่ารักจัง....เชียงแสนหนาวมากๆเลยตอนนี้.... ก่อไฟไล่ความหนาวแต่ขาสาวแห้งแตกลาย 55 คล้องดีมะ...หน้าหนาวถ้าผิงไฟก็ต้องขาลายเป็นของแถม ***กิ่งโศก***เห็นด้วยค่ะ ความฝันก็คือ ความหวังและความหวังก็คือ กำลังใจ...เพื่อให้เราก้าวต่อไปวันข้างหน้า... ***ป้าๆ คนนั้นแระ*** โหย...ถึงว่าทำไมเมื่อคืนนอนไม่หลับ มีคนมาเรียกนี่เอง.... วันหลังจะให้ขุนอิน(สวน)ไปโหมโรงแทนแระกันนะ55(ไปดื้อๆงี้แหละ) ***Salukphin*** นั่นสิเนาะ...ขอบฟ้ามหาสมุทรเมื่อเรามองไปก็ดูเหมือนเชื่อมติดกันได้ในบางที ***กุ้งก้ามกราม*** ขอบคุณมากค่ะ...หวังว่าสักวันคงจะไปถึงน๊อ ***นักสืบฯ***แฮ่...นึกอย่างไรเหรอ ไม่บอก.... ลองไปยืนดูตรงหน้าต่าง ประตูสิคะ รับรอง ฟ้ามีขอบแน่นอนเลย...อิอิ... ขอให้อบอุ่นเช่นกันนะคะ... ***ฝากฝัน***ขอบคุณที่ฝากบทกลอนหวานๆไว้นะคะ...โคลอนสบายดีค่ะ...กินอิ่มนอนอุ่นหุ่นไม่เกี่ยวเที่ยวทุกวันพระ เจ๊ย....ม่ายช่าย หวังว่า ฝากฝันคงสบายดีเช่นกันนะคะ ***ป้าคนนั้นแระ**ตะวันยังไม่ตกดินหนี้สินฤาจะท่วมหัว 555 ชักจะไปเรื่อยแระแฮะ
16 มกราคม 2552 18:33 น. - comment id 936948
มองเส้นขอบฟ้าก็อยู่ไกลไป แต่เมฆขาวที่ลอยฟ่องเต็มท้องฟ้าตอนนี้บอกว่าบ้านเราหนาวมากๆ ปีใหม่กลับบ้านหรือเปล่า แล้วสบายดีไหมจ๊ะ
16 มกราคม 2552 19:25 น. - comment id 936957
ขอบฟ้ากว้างใหญ่ส่งใจไปหา หวัดดีค่ะน้องฝนชอบบทกลอนนี้จังเลยค่ะ
18 มกราคม 2552 18:15 น. - comment id 937430
ฝันไปเถอะครับ จำคำขวัญวันเด็กได้หรือเปล่า จุดประกายฝัน เมื่อเรารู้ว่าเป็นความฝัน เมื่อผิดหวังก็จะไม่เสียใจมากมาย แต่ถ้าได้รับรางวัลถือว่าเป็นความภาคภูมิใจมากครับ
19 มกราคม 2552 12:37 น. - comment id 937728
glitter-graphics.com ฝันไว้ที่ปลายฟ้า..นี่นา..โคลอนจัง... อิอิ..ไม่พบกันเสียนานสบายดีนะครับ..
19 มกราคม 2552 19:55 น. - comment id 937933
เคยแอบๆคาดหวังเล่นๆไว้ว่า ถ้ามีตังค์เมื่อไหร่แล้วจะแอบๆกล้าๆหล่อขึ้นไปแอ่วเชียงฮายให้เห็นครับ
19 มกราคม 2552 20:09 น. - comment id 937943
มันน่าจะออกเสียงว่าเจียงฮายหรือเจียงรายนะเชียงราย
20 มกราคม 2552 08:15 น. - comment id 938167
***แจ้นเอง*** สงกรานต์ปีนี้ โคลอน อาจจะไม่ได้กลับค่ะ..แง๊... ปล.ขออนุญาติแหล่งเหนือ เอ๊ย เว้าเหนือ น่าน...อิอิ...อู้เหนือดีกว่าเนาะปี้เนาะ จากตี้โทรถามตี้บ้านและดูข่าว.. บ้านเฮาหนาวขนาดเลย ฮู้สึกว่าจะหนาวกว่าต๋อนตี้กลับไปเมื่อต๋อนธันวา แหม....ฮักษาตั๋วโตยเน้อเจ๊า ***นรศิริ***ขอบคุณค่ะ พี่นรศิริ...อย่างน้อยขอบฟ้าก็ทำให้คนธรรมดาได้เรียนรู้ว่า...โลกนี้ช่างกว้างใหญ่จริงนะคะ ***ชัยชนะ***จำได้ค่า...คำขวัญวันเด็ก ปี 2552 จากท่านนายก อภิสิทธิ์คือ ฉลาดคิด จิตบริสุทธิ์ จุดประกายฝัน ผูกพันรักสามัคคี ไม่รู้ประกายฝันของโคลอนจะจุดติดหรือเปล่านะคะในอนาคต... ***อรุณสุข*** สงสัยโคลอนต้องหัดฝันบนดินมั่งแล้วค่ะ แต่อย่างน้อยขอฝันบนภู(ชี้ฟ้า) ดีมั๊ยคะ...อิอิ โคลอนสบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะ อรุณสุขหายไปไหนคะนานมากๆ หวังว่าคงสบายดีเช่นกันนะคะ ***:: (ดับเบิ้ลโคลอน) ถึงกับต้องเก็บตังค์เลยเหรอ....อิอิ..ไปเที่ยวแบบประหยัดก็ได้...ความสุขอยู่ที่ใจแม่นก่ ปล."เชียงราย" ภาษาเหนือออกเสียงว่า "เจียงฮาย" ขอบคุณเพื่อนๆอีกครั้งนะคะ ความฝันทำให้โคลอนได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญว่า อย่ามองคนอื่นโดยเฉพาะตัวเองดีเกินความเป็นจริง... ไม่มีอะไรได้มาโดยง่าย และบางครั้งก็ต้องเตือนตัวเองอีกว่าเราเป็นคนง่ายง่ายหรือคิดไม่ได้กันแน่ เฮ้อ...................ฝันหนอฝัน....... ขอบคุณบ้านอบอุ่นหลังนี้ เวลามีเรื่องไม่สบายใจ ทุกครั้งที่กลับมาก็รู้สึกดีเสมอ.... ขอบคุณเพื่อนๆในไทยโพเอ็มทุกท่าน ทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ ขอบคุณฝันร้าย ในบางคราที่ช่วยให้สะดุ้งตื่นขึ้นมาทันท่วงที ขอบคุณเส้นขอบฟ้า....ที่อย่างน้อยครั้งหนึ่งก็เป็นดั่ง ความหวัง ช่วยหล่อเลี้ยงหัวใจที่อ่อนแอ
7 เมษายน 2553 17:36 น. - comment id 1119435