เหมือนอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย ไร้คู่ข้างกายเดินข้าง ใจเหงาเศร้าสร้อยบอบบาง ยามรักอับปางลาไกล วันวานยังอยู่เคียงคู่ คอยจ้องมองดูแลใจ กาลผ่านผันไปเร็วไว เห็นเธอแปลกไปใจรวน ก่อความรู้สึกหวั่นไหว ไร้ความมั่นคงแปรปรวน จิตที่เคยมั่นผันผวน เรรวนเปลี่ยนไปจากเคย จักทำอย่างไรกันเล่า ให้เราหลุดพ้นจากเลย ไกลจากความทุกข์นี้เอย ให้เหมือนอย่างเคยเป็นมา ทำใจให้หวนกลับคืน สดชื่นฟื้นคืนชีวา ความรักแม้ไปไม่ลา วันหน้าหาใหม่ได้เอง
8 มกราคม 2552 20:13 น. - comment id 933720
ใจฉันมั่นคงเสมอ ใยเธอจึงคิดผลักใส เจ็บปวดเหลือเกินหัวใจ เมื่อเธอสิ้นใยไมตรี รักฉันมั่นคงยิ่งนัก ใยเธอมาผลักผละหนี โกรธฉันเรื่องไรคนดี ถึงลี้หลบหน้าลาไกล แหะๆๆ..ไปไม่เป็นแล้วจ้า
9 มกราคม 2552 06:15 น. - comment id 933877
....อดีตที่เป็นทุกข์ ลืมไปเถอะค่ะ... เรามีวันใหม่..ไขว่คว้าสิ่งดีดี ให้ตัวเอง มาทักทายและเป็นกำลังใจให้นะ..
9 มกราคม 2552 11:33 น. - comment id 933988
อดีตผ่านผันไปไม่ย้อนกลับ รักลาลับหัวใจก็หล่นหาย อาจมีบ้างบางครั้งที่เดียวดาย แต่สุดท้ายก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง ให้เวลากับใจเพื่อได้คิด อย่าไปปิดกั้นใจโดนข่มเหง ต้องเรียนรู้เพื่ออยู่อย่าหวั่นเกรง ฝึกให้เก่งให้กล้าท้าเผชิญ สักวันหนึ่งฟ้าเปิดก็สดใส ความเจ็บปวดในใจไกลห่างเหิน ทางยังมีให้เราก้าวย่างเดิน คำเชื้อเชิญความสุขเรายังมี .................. ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ