** สะท้อนอารมณ์ **

แก้วประเสริฐ

        **   สะท้อนอารมณ์   **
     เพริศพลิ้วพราวภาพสล้างกระจ่างจิต
สิ่งประดิษฐ์พานพบสบเสกสรร
จำเนียรกาลผ่านพ้นจนลืมวาร
เสียงกังวานก้องโสตถ์รันทดใจ
     เสมือนหริ่งหรีดกรีดเสียงอันน้อยนิด
พลันลิขิตสมองหวนชวนสดใส
แม้นเนิ่นนานผ่านพ้นแล้วสิ่งใน
ความพิไลซ่อนเร้นเน้นทาบทรวง
     แนวเวียนวนผ่านแล้วเจื่อนแจ้วเอ๋ย
ไม่ลืมเลยนวลฝากจากแมนสรวง
ล่วงก้าวคืนผ่านไปแม้นใยยวง
ดุจดังห่วงพิศวาสมิคลาดคลาย
     เคยเคียงข้างเชยชมดมปทุมมา
หอมบุบผาติดตรึงซึ้งอาภรณ์สลาย
ชั่วคืนเสมือนสวรรค์พลันกลับกลาย
ทอดทิ้งชายมองภาพอาบวิญญาณ์
     หยิบภาพเจ้าเคล้าคลึงทาบตรึงอก
คล้ายวิตกรำพึงพลันคนึงหา
ไกลสุดขอบฟ้าลับยากกลับมา
ความเสน่หาตรึงซ่านพล่านวจี
     เคล้าคลึงพิศพินิจจิตว้าวุ่น
หอมละมุนอุ่นแอบสิ่งเกษมศรี
เหม่อมองเจ้าซาบตรึงซึ้งฤดี
สุดเปรมปรีดิ์ย้อนกลับนับลาโรย
     บรรจงวางภาพงามแม่ทรามสวาท
แย้มพิลาสสะอื้นอกรันทดโหย
เหลือเพียงสิ่งฝากยิ้มพริ้มมาโปรย
ปราศกลิ่นโชยปทุมมาซ่านซึ้งใจ
     นอนมองเจ้าสู่ไว้ในจินตนาการ
สร้างวิมานฝันใฝ่ให้สดใส
แม้นตัวห่างรำพึงซึ้งภายใน
งามวิไลนวลอนงค์หลงหลับไป.
     ***  แก้วประเสริฐ.  ***