เมื่อคืน..ดวงดาวพราวเต็มฟ้า นั่งถ่างตา..แหงนคอยมองเพ้อละเมอหา คนที่อยู่ห่างไกล.....สุดสายตา... คงนิทรานอนหลับ.....และฝันดี วันนี้..แสงแดดเจิดจ้าท้าทายใจ รักสั่นไหว....ลู่ลมไปตามแรงแห่งแสงจ้า คงต้องรอค่ำคืน...ดวงดาวพราวนภา รักที่ล้าคงได้พัก..รับแสงจันทร์
8 มกราคม 2552 16:00 น. - comment id 933549
ใครนะนั่งถ่างตาดูฟ้าสวย คอยดาวด้วยใจกังวลเฝ้าค้นหา คอยถามข่าวคนรักที่จากลา สงสารตาที่ถูกถ่างช่างใจดำ ระวังตาจะอักเสบจะเจ็บตานะจ๊ะ
8 มกราคม 2552 16:04 น. - comment id 933554
เมื่อคืนฉันก็ดูดาวที่บนฟ้า นั่งถ่างตาเหมือนเธอละเมอหา คิดถึงน้องบ้านกลอนคนไกลตา คงไม่ว่านะถ้าคิดถึงกัน
8 มกราคม 2552 16:46 น. - comment id 933600
ถึงกับต้องถ่างตาเลยเหรอนี่
9 มกราคม 2552 17:26 น. - comment id 934170
ขอบคุณที่แวะมาทักทายคนไกลคนนี้ครับ 1.พิมพรรณ ขอบคุณคุณหมอที่เข้ามาแซวครับ โชคดีครับคุณหมอพอดีผมใส่แว่น..สุขภาพตาก็เลยยังพอไหวอยู่ครับ..ที่ต้องถ่างตาเพราะลมหนาวพัดมาตาก็เลยจะหรี่ครับคุณหมอ 2.ก่องกิก ขอบคุณครับที่มีเพื่อนนั่งถ่างตาเหมือนกัน..มันก็ยังมีความสุขอยู่มากมายเหมือนกันนะครับ 3.เฌอมาลย์ ต้องนั่งถ่างตาครับเพราะลมหนาวที่ชัยภูมิพัดมาจับหัวใจเลยครับ..กลัวจันทร์กับดาวไม่เชื่อว่าจริงใจครับ
9 มกราคม 2552 17:39 น. - comment id 934186
ยามค่ำคืน ได้พักใจแต่ก็ยิ่งเหงาเคล้าปนเศร้า