ฉันเป็นหลักพักใจให้ร้อยเกี่ยว ยืนอยู่เดียวเปลี่ยวใจใต้ฟ้าฝน เธอพืชพรรณเถาวัลย์หวานกมล มีดอกผลสดสวยงามด้วยกัน พระที่สวมห้อยคอลออเนตร คุ้มครองเหตุภัยป้องของน้องขวัญ ด้วยคุณงามความดีมีด้วยกัน เธอกับฉันทุกคืนวันฝันกับดาว เสียงกระซิบจากดาวระยิบระยับ ให้มารับฝากใจคนไกลหนาว บนลานจันทร์สว่างกลางหมู่ดาว อ้อนกับสาวเวียงพิงค์ระมิงค์ปอง อยากไปหาเธอทุกครั้งที่ฝั่งฟ้า สองเบ้าตาฉ่ำน้ำอกช้ำหมอง คิดถึงคุณคนดีที่หมายปอง เสียงใจร้องไห้ร่ำโหยคร่ำครวญ มองหมู่ดาวพราวพร่างคนช่างฝัน คิดถึงกันอย่าร้างให้ห่างหวน เงยฟ้ามองจันทร์ดาวเฝ้ารัญจวน ทุกครั้งครวญจำมั่น...คำสัญญา
29 ธันวาคม 2551 15:42 น. - comment id 930500
29 ธันวาคม 2551 15:50 น. - comment id 930504
กลอนรักเขาก็สื่อถึงกันด้วยจันทร์ดาว หวานๆแบบนี้อะคะ ซึ้งจังเลยคะ..
29 ธันวาคม 2551 15:59 น. - comment id 930509
อ่านะ ต่อกลอนได้เก่งอีกแล้วค่ะ จะติดตามผลงานค่ะ สุดยอดๆๆๆชอบๆๆๆๆ ได้ใจไปเลย เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
29 ธันวาคม 2551 16:12 น. - comment id 930511
ชอบอ่านกลอนที่ต่อกลอนกันแบบนี้คะ ประทับใจมากคะ จะติดตามอ่านไปเรื่อยๆคะ
29 ธันวาคม 2551 19:24 น. - comment id 930540
แต่งได้ไพเราะมากๆค่ะ ไม่ได้แวะเข้ามาเลย งานยุ่งอ่ะค่ะ แล้วจะมาอ่านอีกนะคะ ... คุณพิมก็แต่งดีมากคะ น่าอ่านมากคะ
30 ธันวาคม 2551 03:35 น. - comment id 930641
อ่านกลอนหวานๆเข้ากับบรรยากาศดึกยามนี้ที่กำลังคิดถึงใครสักคนนะคะ เอ้..สาวแม่อาย..ประทับตราตรึงใจจริงๆเลยนะคะ
30 ธันวาคม 2551 11:38 น. - comment id 930763
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหนุ่มน้อย
30 ธันวาคม 2551 12:01 น. - comment id 930784
อิอิ เขียนรักได้สดใสจังเลยคะ อ่านกลอนคุณพิมแล้วมารออ่านกลอนคุณหนุ่มน้อยทุกครั้งคะ มาให้กำลังใจคะ
30 ธันวาคม 2551 15:15 น. - comment id 930855
เขียนกลอนได้หวานแบบนี้ สตรีไหนไม่ไหลหลงคงไม่มีครับ
30 ธันวาคม 2551 17:48 น. - comment id 930897
กลอนสองบทแรกเปิดได้งดงามและถ่อมตนมาก ฟังแล้วดูดีจริงๆ ฉันเป็นหลักพักใจให้ร้อยเกี่ยว ยืนอยู่เดียวเปลี่ยวใจใต้ฟ้าฝน เธอพืชพรรณเถาวัลย์หวานกมล มีดอกผลสดสวยงามด้วยกัน พระที่สวมห้อยคอลออเนตร คุ้มครองเหตุภัยป้องของน้องขวัญ ด้วยคุณงามความดีมีด้วยกัน เธอกับฉันทุกคืนวันฝันกับดาว
31 ธันวาคม 2551 02:54 น. - comment id 931026
ค่ำคืนแห่งดาว หนุ่มสาวเฝ้าฝัน รำพึงถึงกัน รักนั้นมั่นคง