คือจุดเปลี่ยน.. ที่ใจเขียนจดจำย้ำเสมอ คำรักหน่ายจ่ายแจกแยกจากเธอ นำเสนอเนื้อใจจำได้ดี จึงเปลี่ยนใจให้แกร่งแข็งกว่าเก่า ลืมเรื่องเศร้าโศกเลวร้ายผลักพ่ายหนี จบรักร้าวหนาวเหน็บเจ็บเสียที เติมแสงสีสู่ใจใส่เรืองรอง แล้ววันนี้นี่น่าขันมันตลก เธอหยิบยกย้อนนิยามความหม่นหมอง บอกใครใครใจฉันดำทำเมินมอง หลอกให้ปองหลงรักผลักร้างรา หยุดสับปลับกลับกลอกหลอกใครเถอะ หยุดเปื้อนเปรอะคำขานหว่านเสน่หา หยุดคารมถมหวานการเจรจา ก่อนเสียหน้าว่าฉันหมิ่นสิ้นเชิงชาย อย่าพึงคิดเคยชิดชอบตอบเสนอ ฉันและเธอยากก้าวย่างสร้างสิ่งหมาย จบคือจบลบหวังวาดขาดมลาย เหมือนน้ำลายคายขากถากทิ้งไป ฉันและเขาเรารักกันมั่นเสมอ มิพลั้งเผลอเผื่อรักย้ายผลักไส ทั้งสัตย์ซื่อถือมั่นคงตรงจริงใจ ร้อยสดใส่ใส่ขวัญตอบมอบซึ่งกัน.
22 ธันวาคม 2551 15:48 น. - comment id 927235
ใช่แล้วคะเมื่อคิดและตัดสินใจที่จะไปแล้ว ควรจะแฟร์กันหน่อย อย่าทำตัวไร้ศักดิ์ศรี อย่าทำตัวเป็นเด็กเรื่องอะไรที่จบไปแล้ว ก็ควรที่จะจบมันไป จะรื้อฟื้นเพื่อสิ่งใดกัน
22 ธันวาคม 2551 22:21 น. - comment id 927524
เอาน่ะ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำใหม่ใจเย็นๆ เป็นกำลังใจค่ะ