ดอกไม้กลางไพรกับใจคนคอยรอ
มาเรียณัฐ
ท่ามกลางป่าเขาแสนหนาวเหน็บ
เราเคยได้มาเก็บดอกไม่ป่า
พักบ้านริมธารธารา
มีดอกไม้ป่าหอมส่งกลิ่ยอบอวล
อากาศหนาวเย็นมองเห็นหมอก
กลิ่นน้ำค้างกลางบอกความในให้หวล
ป่าแห่งนี้มีพร้อมสรรพมวล
เราเคยชวนเพื่อนพ้องฉลองกัน
นั่นเป็นกาลเวลาที่ผ่านพ้น
เพื่อนทุกคนสุขนักรักสร้างสรรค์
ต่อต่อมามีเรา มาเร้ารัน
หาสรวงสวรรค์ที่นี่นี้สวยงาม
บ้านน้อยหลังนี้ที่เราพัก
ครั้งเมื่อรักเราเริ่มรี่มีคำถาม
เธอเคยบอกดวงใจอันงดงาม
ส่งติดตามไปทั่วที่ฉันไป
มาวันนี้..มี่ที่รัก ในป่าสวย
แวดล้อมด้วยดอกไม่ป่าน่าสดใส
อยากจะอยู่ที่แห่งนี้ตลอดไป
แต่มิวายอยากมีเธออยู่ด้วยกัน
จะสร้างบ้านหลังน้อยน้อย
เพียงรอคอยเวลาพาสร้าสรรค์
คงไม่นานนักหรอกดวงชีวัน
ป่าสวรรค์แห่งนี้จะมีเรา...ตลอดกาล..