ขอมนตราราตรีคลี่กระจ่าง ให้พบทางสงบสุขสิ้นทุกข์เข่น เบื่อชีวิตคิดไปให้ลำเค็ญ ไม่อยากเห็นแสงรุ่งของพรุ่งวัน อยากหลับไหลไม่ตื่นทุกคืนค่ำ บทลำนำชีวาตม์ล้วนหวาดหวั่น มีชีวิตอยู่ไปเพื่อใครกัน เมื่อไร้ฝันอันตระการบนลานใจ อยู่กันไปวันวันเท่านั้นหรือ ฤาหวังยื้อสารพันสิ่งฝันใฝ่ สุดท้ายแล้วไม่เหลือแม้เยื่อใย คราจากไปไกลลับไม่กลับมา จะทิวาราตรีมิแตกต่าง คงอ้างว้างร้าวรวดและปวดปร่า ทุกสิ่งล้วนอุปโลกน์โลกมายา ที่ไขว่คว้ามาได้ไม่เคยมี หวังมนตราราตรีคลี่กระจ่าง ให้พบทางงามงดและสดสี ขอหลับไหลไม่ตื่นฟื้นชีวี ณ ราตรีนี้หนอขอหลับยาว
เฌอมาลย์ 18 ธ.ค. 2551 08:52 น. - ID 121444 
1544
17
0
18 ธันวาคม 2551 08:58 น. - comment id 925498
ไม่อยากตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
18 ธันวาคม 2551 09:06 น. - comment id 925507
เศร้าจังคะ กลอนไพเราะในความโศก เพลงไพเราะในความรู้สึก รวมกันแล้ว..อยากหยุดพักจริงๆๆคะ
18 ธันวาคม 2551 09:08 น. - comment id 925511
เอาเถอะน่า โลกนี้มีสีสันสดใส มาไวๆ ไปดูดอกไม้กัน
18 ธันวาคม 2551 09:12 น. - comment id 925516
ฝันเสมออยากเจอแสงแห่งพรุ่งนี้ อยากจะมีสิ่งเคยเห็นเช่นวันก่อน สุดขยาดหวาดไหวใจขาดรอน หวั่นตายก่อนเห็นแสงแห่งพรุ่งวัน เหมือนจะยังใช้ชีวิตยังไม่คุ้มค่ะ
18 ธันวาคม 2551 09:39 น. - comment id 925528
ตื่นมาหิวแย่เลย หากหลับยาวขนาดนั้น เปลืองมาม่า...อิอิ
18 ธันวาคม 2551 09:45 น. - comment id 925530
ห่มผ้าด้วยละนอนยาวแบบนี้มันหนาวววววว
18 ธันวาคม 2551 10:05 น. - comment id 925535
พี่สาวจ๋า..เพียงพลิ้ว..คห.1 + คห.4..
ยังคงฝันอยากเจอแสงแห่งวันพรุ่ง จึงหมายมุ่งมีชีวันเพื่อฝันใฝ่ จึงยื้อยุดฉุดรั้งลมหายใจ เพื่ออยู่ได้ทุกวันรุ่งของพรุ่งวัน แสดงว่า ไม่อยากตาย อิอิ สงสัยยังกินไม่คุ้มใช่ป่ะคะ คริ คริ
คุณพิมจัง...
คุณครูกระดาษทราย..
ปล.ขอเป็นมาม่าต้มยำกุ้งน้ำข้นนะคะ ของชอบ
คุณมณีศรีสมร..
18 ธันวาคม 2551 10:24 น. - comment id 925545
ไม่เอา..ไม่พูดแบบนี้ค่ะ หวังมนตราราตรีคลี่กระจ่าง ส่องสว่างทางให้ได้เห็นหวัง มอบอุ่นไอให้แรงแห่งพลัง ทุกชีพยัง..ตื่นรับกับอรุณ...
18 ธันวาคม 2551 10:29 น. - comment id 925547
....ขอราตรีนี้หลับใหลนานเนิ่นนานด้วยคน ก็มันเหนื่อยๆๆมากๆๆๆ... หลับสักปีค่อยตื่นมาใหม่....ดีเหมือนกัน... .....เพราะมากค่ะ...
18 ธันวาคม 2551 10:58 น. - comment id 925563
น่านะ ไหนๆก็เกิดมาละ ชดใช้กรรมให้หมดส้นกัน ไปในชาตินี้ละกัน จะได้หมดเวรกันเสียที่ ยังไม่ถึงเวลาหลับยาว อย่าเพิ่งเลย ยังสวยเลือกได้อยู่ ขนาดป้าไม่สวย ไม่มีใครมาให้เลือกละ ยังทู่ซี้อยู่ๆไปเลย อิอิ
18 ธันวาคม 2551 11:06 น. - comment id 925569
คุณเฌอมาลย์วันนี้มาแบบเศร้าเต็มเหนี่ยวเลย หน้าหนาวเศร้าอยู่แล้วนะครับ ฮือ ฮือ -
18 ธันวาคม 2551 11:13 น. - comment id 925574
หวัดดีคับ...คุณ"เฌอมาลย์" เหนื่อยหนัก จงพัก หลับดวงเนตร หน่ายเหตุ จงวาง นั่งนอนฝัน พักร้อน ผ่อนคลาย เป็นรางวัล สุขสันต์ มั่นใจ ค่อยกลับมา แต่อย่า เปรยบ่น จนใจปิด หน่ายจิต จนใจ สิ้นใฝ่หา หลับยาว ที่ควร หวนนำพา ศรัทธา นิพพาน นั้นจึงควร รู้ว่าเป็นแค่ แว๊บนึงของความรู้สึก... แต่...ฟังแล้วเศร้า...เด้วกลายเป็นคนขี้เซา...หลับยาวเลย..... สาว สาว สาว คราวนี้มาแปลกแฮ่ะ....
18 ธันวาคม 2551 11:16 น. - comment id 925577
หนทางข้างหน้ายังงดงาม.. หลับยาวไปไย.. ฟ้าสีทองผ่องอำไพ ตื่นขึ้นมายังหายใจ..อิอิ ยิ้มสู้ต่อเนาะ.. สุขอย่าได้สร่าง
18 ธันวาคม 2551 11:32 น. - comment id 925583
-ชีวิตทำไมถึงได้เศร้าขนาดนี้หนอ ยังไงชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปครับ สู้ๆๆ
18 ธันวาคม 2551 12:03 น. - comment id 925589
กลอนเศร้าจังอะคุณฌอฯ มาทานข้าวกันก่อนค่ะ มาอยู่เป็นเพื่อนคนดี รักนะ
18 ธันวาคม 2551 12:08 น. - comment id 925590
เคยคิดที่จะหลับไปแล้วไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย แค่แว๊บๆ หน่ะคะ นานหล่ะ..........
18 ธันวาคม 2551 12:54 น. - comment id 925623
แวะมาบอกว่ายามราตรีมีอะไรที่ดูสวยงาม เหมือนเนาะเนาะ
18 ธันวาคม 2551 13:28 น. - comment id 925636
คงจะเคยได้ยิน "เสียหนึ่งอย่าให้เสียสอง เสียของอย่าให้เสียใจ เสียแล้วเสียไปใจอย่าเสีย" สงสัยคงจะกินยาผิดมั่ง เดี๋ยวให้หมอจ่ายยา ใหม่ให้หัวเราะทั้งวันน่าจะดีมั่ง กลอนเพราะดีคับทว่ามันเศร้าๆชอบกล
18 ธันวาคม 2551 14:55 น. - comment id 925655
ครูพิม...
คุณกิตติกานต์...
คุณแมวเหลือง...
คุณkirati...
คุณคอนพูทน...
มีความสุขเช่นกันค่ะ
18 ธันวาคม 2551 15:36 น. - comment id 925673
18 ธันวาคม 2551 16:52 น. - comment id 925759
คุณพี่ก่อง...
18 ธันวาคม 2551 16:58 น. - comment id 925763
ไม่อยากเห็นแสงอรุณรุ่ง หรือว่าตื่นไม่ทันตะวันโด่งจ๊ะหนู๋เฌอ
18 ธันวาคม 2551 17:00 น. - comment id 925765
แหง่วววว เค้าไม่ใช่ตัวน๊า อย่าเหมา ขอร้อง คริ คริ เค้าตื่นก่อนตัวจะนอนอีก ชิ ชิ
18 ธันวาคม 2551 18:19 น. - comment id 925818
กลอนเศร้า ๆ ซึ้ง ๆ มีความหมาย อ่านแล้วประทับใจครับ..
18 ธันวาคม 2551 19:00 น. - comment id 925831
สวัสดีค่ะ น้องเฉอ คิ ๆ ไม่อยากเห็นแสงตาวันของใหม่ ไม่ก้าวเดินไปในหว่างวิถี ความเจ็บปวดรวดร้าววันนี้มี ทุกข์ฤดีเกินผ่านห้วงกาลมา... อยากจะหลับตาลงประสงค์แน่ ขอยอมแพ้ต่อโลกโศกโศกา เหน็ดเหนื่อยแล้วอ่อนเพียเสียน้ำตา เจ็บปวดปร่าร้าวทั่วทั้งหัวใจ... กอบเก็บได้เพียงเศษใจใบแตก มันเหลวแหลกไม่เหลือใดเพื่อไว้ หลงเหลือเพียงเศษซากที่ฝากให้ ไม่เหลือใดให้ฟื้นคือเหมือนเดิม...
18 ธันวาคม 2551 19:03 น. - comment id 925832
ฟังเพลงนี้แล้วร้องไห้ แง ๆ ไม่ยอมหยุด รักเพลงนี้มาก "เดียวดายกลางสายลม" รักษาตัว รักษาใจนะค่ะ ห่วงใยเช่นกัน และสัญญาว่าจะดูแลรักษาใจ คิดถึงจัง...
18 ธันวาคม 2551 19:06 น. - comment id 925833
สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ ดอกบัวขอให้คุณมีชีวิตงดงามดั่งแสงทอง ส่องสว่างพร่างพราวดั่งแสงอาทิตย์ยามเช้า ของวันพรุ่งค่ะ รักษาสุขภาพรักษาร่างกายให้แข็งแรง เย็นใจเย็นกายตลอดไปค่ะ
18 ธันวาคม 2551 22:07 น. - comment id 925908
ก็ 31นี้จะขึ้นไปอ่ะ ...ร้านหมูกะทะหน้าโลตัส อยู่ถึงวันที่ หนึ่งเหอๆ จริงหยุด ห้าวันแต่ว่า ติดภารกิจที่บ้านต้องรีบกลับ
18 ธันวาคม 2551 22:13 น. - comment id 925911
คุณมณีจันทร์ศรีจ๋า.. เค้าออกเดินทางไปเมืองกาญจน์ วันที่31 ธันวาราศรีธนู เวลาตี4 ค่ะ แล้วเราจะเจอกันไหมเนี่ย??? กลับอีกทีก็วันที่วันที่ 3 มกราโน่นแน่ะ สงสัยเราจะมิใช่เนื้อคู่กัน ถึงมิมีวาสนามาพบประสบขวัญ อิอิ มาการออกแระ อิอิ
18 ธันวาคม 2551 22:29 น. - comment id 925920
คติเข้มาววววว ...
18 ธันวาคม 2551 22:31 น. - comment id 925921
คุณลิลิต...กลอนเศร้าจังเลย เพลงนี้ฟังแล้วยิ่งเศร้าไม่อยากตื่นมาพบวันใหม่เลยนิ รักษาตัวรักษาใจให้หายเจ็บ เรื่องความหลังครั้งเจ็บฝังเก็บไว้ ลืมให้หมดสิ้นเยื่อมิเหลือใย เถอะ..ตัดใจไม่ยากถ้าอยากลืม คิดถึงเหมือนกันดูรูปแล้วคิดฮอดเนาะ อิอิ
18 ธันวาคม 2551 22:32 น. - comment id 925922
จ๊ากตาจุด...
18 ธันวาคม 2551 22:37 น. - comment id 925927
เอาไว้โอกาสหน้านะ ... ต้องได้เจอกันแน่ๆ เสียดายจริงๆๆๆ
18 ธันวาคม 2551 22:40 น. - comment id 925930
คุณมณีจันทร์คนสวย...
18 ธันวาคม 2551 23:04 น. - comment id 925938
คิดจะตัดช่องน้อยคงหงอยเหงา โลกแสนเศร้ายังดีและมีค่า อย่าหลับใหลไม่ตื่นรีบฟื้นมา เพื่อเฮฮาม่วนชื่นทุกคืนวัน จะรีบไปไหนล่ะ รอด้วยสิ 5555
19 ธันวาคม 2551 08:37 น. - comment id 926005
ไม่อาจเห็นเดือนดาวที่พราวฟ้า ด้วยความเศร้าเข้าบังตาทุกคราค่ำ เมื่อราตรีมืดครึ้มซึมสีดำ ใจช้ำช้ำก็ร่ำร้องนองน้ำตา .................................. แวะมาทักทายจ้า....กลอนเศร้าจัง แต่จะว่า ไปก็เคยแอบคิดอยู่เหมือนกัน...ตอนนั้นดู หนังเรื่อง the day after tomorrow อ่ะจ้าเลย ฝันร้ายเลย... ปล.คิดถึงคุณเฌอฯจัง หุหุ สบายดีเป่าน๊ะ
19 ธันวาคม 2551 14:05 น. - comment id 926121
คุณ กกก...
20 ธันวาคม 2551 08:43 น. - comment id 926308
รีชอบแสงของธรรมชาติค่ะ มองแล้วอบอุ่นเสมอ ถึงแม้ใจขณะนั้นมันจะวุ่นวายก็ตามที แต่แสง มันสร้างความรู้สึกอีกรูปแบบหนึ่งเจ้าค่ะ..... รักษาสุขภาพนะจ้ะอาคุงเฌอ......
22 ธันวาคม 2551 10:11 น. - comment id 927057
วลล. เช่นกันจ้า ดูแลตัวเองด้วยน๊า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
